Liber,  Caput

 1   1,  27|      pragmaticam sanctionem nostra statuit aeternitas, effectui mancipari
 2   3,  13|       praeest iudicio, nec quod is statuit rei iudicatae continet auctoritatem. *
 3   3,  33|            annos, in quos testator statuit , sive persona, de cuius
 4   6,  1 | occultantes mancipia certam poenam statuit, proprietatem opponet, vel
 5   6,  2 |         definitione, in qua lucrum statuit minime ad dominum rei pervenire:
 6   6,  42|       excellens papinianus in suis statuit responsis, si quis filium
 7   6,  44|        legati seu precariis verbis statuit, quippe superiore quidem
 8   6,  60|           esse adquirenda patribus statuit nisi tantummodo ad usum
 9   7,  37|            res accipientium nostra statuit aeternitas, haec tam sublimitas
10   7,  48|        adversus te nihil super hac statuit, rector aditus provinciae
11   7,  54|           quae dimidiam centesimae statuit, locum in eorum personam
12   9,  9 |     adulterii crimen legum sanctio statuit. * diocl. et maxim. aa.
13   9,  20|            poenam fisco inferendam statuit, exceptis coheredibus et
14  11,  60|          quorumque locorum intuens statuit certas possessiones, quae
15  11,  61|          eam manere decernat, quam statuit antiquitas.<a 365 d.Viiii
16  12,  35|           si ex aliqua parte, quae statuit nostra serenitas, fuerint