Liber,  Caput

 1   1,  9 |          ne christiani forte ex interpellatione iudaeorum ab officialibus
 2   3,  11|    queat et cognitio causae non interpellatione planaria, sed considente
 3   4,  47|        debitore et apud iudicem interpellatione celebrata, cum solutio cessaverit,
 4   5,  37|        Sed et si quis ex quadam interpellatione admonitus propter litis
 5   7,  21|         si, quamdiu vixit, sine interpellatione ut civis romana egit. *
 6   7,  22|    viginti annorum spatium sine interpellatione morati essent, praescriptio
 7   7,  32|         taciturnitate firmetur: interpellatione vero et controversia progressa
 8   7,  33|        anni intercesserint sine interpellatione, non est inquietanda quae
 9   7,  33|       longum tempus sine aliqua interpellatione in possessione remansit,
10   7,  39| curriculum sine quadam legitima interpellatione possederunt, de possessione
11   7,  51|        Non ignoret is, cuius ex interpellatione aliquis secundum datam formam
12   9,  12|    Constantinus ~Quod si omissa interpellatione vim possidenti intulerit,
13  11,  6 |    libelli datione vel planaria interpellatione commoniti intra biennium
14  11,  66|         per triginta annos sine interpellatione servierit, res dominica
15  12,  1 |  Quotiens ex privata cuiuslibet interpellatione civili vel criminali viri
16  12,  25|       quando sine scriptura vel interpellatione deposita ac sententia prorogata