Liber,  Caput

 1   1,  17|          extendatur et nullius humanae naturae capacitate concludatur:
 2   3,  28|          debitum iugiter, prout ipsius naturae religio flagitabat, parentibus
 3   5,  4 |             clementiam quantum nostrae naturae possibile est imitari, qui
 4   5,  13|              alienare , ne fragilitate naturae suae in repentinam deducatur
 5   6,  23|                vel si quis necessarius naturae usus ad depositionem superflui
 6   6,  23|              subsecutae. sic etenim et naturae medemur et mortuorum elogia
 7   6,  28|           differentias inducunt, quasi naturae accusatores existunt, cur
 8   6,  55|              liberis, etiamsi infantes naturae concesserint, posse succedere
 9   6,  57|                sexum incorrupta, quare naturae offendimus et legitimo iuri
10   7,  40|             Justinianus ~Primum etenim naturae eius observatio cum omni
11   7,  47| impossibilitate cadat, cum scimus esse naturae congruum eas tantummodo
12   8,  2 |            omnium responsa et lex ipsa naturae successores eos faciat. *
13   8,  47|         adstrictum: cum enim per omnia naturae suae filium adgregavimus,
14   8,  47|          huiusmodi filius iura integra naturae, tamen, si intestatus pater
15   9,  18|         artibus inimicos. hos, quoniam naturae peregrini sunt, feralis