Liber,  Caput

 1   1,  4 | concludimus, ut remissionem veniae crimina nisi semel commissa non
 2   1,  12|       confugientes evitare possint crimina vel pondera debitorum, arceantur
 3   1,  26|        mansuetudinis scientiam non crimina, sed vindicta referatur. *
 4   1,  49|            quatenus interea minime crimina possint vel furta celari. <
 5   1,  55|           praesint, qui non sinant crimina impunita coalescere: removeantur
 6   9,  2 |       tamen ex eodem facto plurima crimina nascuntur et de uno crimine
 7   9,  8 |            aliis causis maiestatis crimina cessant meo saeculo, nedum
 8   9,  18|             praeter illa videlicet crimina, quae legibus demonstrantur),
 9   9,  22|           sicut cetera quoque fere crimina. * diocl. et maxim. aa.
10   9,  22|         actoris falsas et convicta crimina reorum ex legibus poenis
11   9,  34|       Stellionatus accusatio inter crimina publica non habetur. * gord.
12   9,  40|             Cum absenti reo gravia crimina intentantur, sententia festinari
13   9,  41|     accedere ad verisimilia causae crimina, ipsa quoque mulier torquebitur:
14   9,  42|   perspexerit abolitionem ad omnia crimina quae mota sunt pertinentem
15   9,  43|    repetere supersederit, persequi crimina volens non est audiendus. *
16   9,  43|             quo indulgentia nostra crimina extinxit, accusatio a te
17  12,  22|    quicumque funguntur hoc munere, crimina iudicibus nuntianda meminerint
18  12,  57|       permittimus nec indulgentiis crimina sublevamus. <a 385 d.Prid.