Liber,  Caput

  1   1,  2 |             vel ex parte in quacumque re vel specie credidit seu
  2   1,  5 |           aliorum scripta super eadem re proferre. <a 455 d. k. aug.
  3   1,  14|          nostra pendet auctoritas. et re vera maius imperio est submittere
  4   1,  27|             est dispositum et ab omni re publica nostra custoditur,
  5   1,  27|                quando florente romana re publica memoratae provinciae
  6   1,  51|            anteriores leges super hac re positas deludebat. si quis
  7   2,  2 |      manumissoris uxori praeberi, ita re exigente in ius eam sine
  8   2,  2 |            certissimum est: nec in ea re rusticitati venia praebeatur,
  9   2,  4 |               Maximianus ~Si de certa re pacto transactionis interposito
 10   2,  4 |         amicis etiam intervenientibus re vera ostenditur processisse,
 11   2,  12|           curatores ex sua persona in re pupilli vel adulescentis
 12   2,  18|              Ab uno herede pro solido re veluti communi venumdata
 13   2,  29|         integrum restitutionis in hac re necessarium est. * diocl.
 14   2,  30|              gallien. ~Si tamen in ea re culpa seu fraude liberti
 15   2,  40|        Maximianus ~In minorum persona re ipsa et ex solo tempore
 16   2,  42|       postulare apud eum, cuius de ea re iurisdictio est, potes. *
 17   2,  51|              est, refuso pretio, quod re vera solutum est, eandem
 18   2,  52|       integrum restitutionis a nostra re publica separantes sancimus
 19   3,  1 |              illa civitate, ubi de ea re dubitatur, licere ei, qui
 20   3,  5 |            ius sibi dicere debere. in re enim propria iniquum admodum
 21   3,  8 |               experire. quod si de ea re quaestio erit, prius de
 22   3,  13|             praesertim cum id ipsum e re esse litigantium videatur
 23   3,  28|               possessionem patrem cum re accipere non videri, qui
 24   3,  32|         servum bona fide possessum ex re eius qui eum possidet vel
 25   3,  32|             Diocletianus, Maximianus ~Re tua apud aliquem manente
 26   3,  32|               fructus solere cum ipsa re praestare, bona fide vero
 27   3,  34|            est, frustra sumptus in ea re factos praestari tibi postulas,
 28   3,  36|       consensu divisisti nec super ea re sententia dicta vel transactio
 29   4,  2 |             hoc quod accepit: vel, si re vera ei relictum fuerat
 30   4,  3 |              duos reos stipulandi vel re pro solido tibi quaesitam
 31   4,  3 |         mutuam sumpsisti pecuniam nec re nec sollemnitate verborum
 32   4,  6 |          Citra mandatum autem ab alio re distracta dominus evicta
 33   4,  6 |              distracta dominus evicta re vel ob praecedens vitium
 34   4,  7 |              Si, cum exiguam pecuniam re vera susciperes, longe maiorem
 35   4,  8 |         interpositam ei, qui super ea re cogniturus est, probandum
 36   4,  13|              apud eum, cuius super ea re notio est, minime prohiberis,
 37   4,  22|             es, licet super huiusmodi re instrumenta, ut dicis, facta
 38   4,  22|             quominus ea appareat, sed re vera ipsa chartula sine
 39   4,  30|       obligaret, mulieri quidem, quae re vera haec accepit, nullus
 40   4,  31|              si apud eum qui super ea re cogniturus est constiterit,
 41   4,  31|            Cum ultra hoc quod accepit re obligari neminem posse constet
 42   4,  32|              debentur, is cuius de ea re notio est iubebit, si neque
 43   4,  32|     quantitatis apud eum qui super ea re iudicaturus est compensationem
 44   4,  33|              competens iudex super ea re aditus deponi eas disposuerit. <> ~
 45   4,  33|     differentia erat debitoribus, qui re vera usurarum usuras exigebantur?
 46   4,  36|            ipse praesens adversus eos re integra experiri. si quid
 47   4,  36|    Diocletianus, Maximianus ~Mandatum re integra domini morte finitur. *
 48   4,  36|            Imperator Constantinus ~In re mandata non pecuniae solum,
 49   4,  36|              quam ipse vero contractu re ipsa persolvit: sed omne ,
 50   4,  38|              apud eum, cuius super ea re notio est, non prohiberis. *
 51   4,  46|               1: Imperator Gordianus ~Re quidem integra ab emptione
 52   4,  46|           emptionem atque venditionem re integra tantum pacto et
 53   4,  50|          quasi debitum id esset, quod re vera non debebatur, pepigisse
 54   4,  52|            elegeris, tueri vel evicta re, etsi defensione monstrata
 55   4,  57|            causa apud eum cuius de ea re notio est. haec autem lex
 56   4,  62|           vindicari potest, neque pro re, quae in commissi causam
 57   4,  63|             libellum contulisti : qui re diligenter inspecta utilitatem
 58   4,  65|             Maximianus ~Permutationem re ipsa utpote bonae fidei
 59   4,  65|              Ex placito permutationis re nulla secuta constat nemini
 60   4,  66|               maluerit aut tu male in re locata versatus es. * ant.
 61   4,  67|               quantum pretium ab alio re vera accipit. <a 530 d.
 62   5,  3 |              post nuptias inserantur, re ipsa videatur esse hoc pactum,
 63   5,  4 |             sed ex quo vota nuptiarum re ipsa processerint. sic etenim
 64   5,  5 |              non convenerint, nuptias re non videri contractas, et
 65   5,  9 |               requiri vel aliam in ea re exquisitionem fieri. <a
 66   5,  9 |             elogiis conscripserint et re vera fuerit revelatum, reclamare
 67   5,  9 |          Quapropter sancimus ingratos re vera liberos neque hoc beneficium,
 68   5,  9 |               defraudari volumus, qui re ipsa ingrati circa suam
 69   5,  11|               donatione adgregare, ut re vera appareat, quid ipse
 70   5,  12|            Severus, Antoninus ~Evicta re, quae fuerat in dotem data,
 71   5,  13|             sive non, ut intellegatur re ipsa stipulatio esse subsecuta. <
 72   5,  13|           actionis haec intellegatur, re uxoria in posterum cessante. <
 73   5,  13|            voluntate mulieris, non ab re est, si quidem voluntas
 74   5,  13|               quacumque causa nisi ex re mariti vel operis suis adquisierint,
 75   5,  13|          actioni adgregetur, licet in re uxoria tractatum est. <a
 76   5,  15|               te posse, si dotem a te re ipsa datam probatura es. *
 77   5,  31|            quid secus quam oportet in re filii pupilli agatur. petendi
 78   5,  31|               adito eo cuius super ea re notio est petere curatorem
 79   5,  34|               nolle petere, super hac re adi praesidem provinciae,
 80   5,  37|           causis iudici, qui super ea re cogniturus est, si probabuntur
 81   5,  44|              competat, is cuius de ea re notio est aestimabit. *
 82   5,  51|         coeperunt, iudex qui super ea re datus fuerit dispiciet:
 83   5,  54|   administraverint, si quid ad eos ex re pupilli vel adulti perveniet,
 84   5,  55| postulationibus apud eum, cuius de ea re iurisdictio fuit, potuisti. <
 85   5,  58|            etiam, quae patrem tuum in re eius erogasse dicis, admissa
 86   5,  61|           curatores ex sua persona in re pupilli vel adulescentis
 87   5,  62|        computatione ab eo cuius de ea re notio fuit iniuriam passus
 88   5,  62|     provinciae potes, formae super ea re statutorum principalium
 89   5,  63|             praeside provinciae quasi re integra excusari se impetrasse
 90   5,  72|          servabitur. neque enim in ea re auctoritas praesidis necessaria
 91   5,  74|           dedisse constiterit, non ab re erit superfluum pretii in
 92   6,  2 |            propter suum vitium non ab re extendatur, ut sit ei poenalis
 93   6,  2 |               actio imposita, tamquam re ipsa fuisset servus corruptus,
 94   6,  2 |               actione a domino pro ea re conveniri potest. <a 530
 95   6,  2 |          actionem, eum autem, qui pro re commodata convenitur, posse
 96   6,  2 |              instituit , postea autem re comperta voluit remittere
 97   6,  2 |     suppositum autem esse ei, qui pro re sibi commodata domino satisfecit),
 98   6,  2 |            Justinianus ~Quidam etenim re sibi commodata huiusmodi
 99   6,  4 |              obtineant quam in nostra re publica polleant, cum nobis
100   6,  22|     collocatis testibus et tabulario, re etiam ( ut dictum est) patefacta,
101   6,  23|     committitur, quam, ut exul fiat a re publica nostra, maxime in
102   6,  24|        Quotiens certi quidem ex certa re scripti sunt heredes vel
103   6,  24|            occasione heredum ex certa re scriptorum fieri. * iust.
104   6,  33|         hereditatis a nostra recessit re publica, antiquatis nihilo
105   6,  37|              Justinianus ~Et si primo re tota relicta tertiam partem
106   6,  40|               super hoc introducta, a re publica separata. augeri
107   6,  42|            frustra ab heredibus de ea re quaestio tibi movetur, cum
108   6,  43|         hypothecas induxerunt, non ab re est etiam nos in praesenti
109   6,  43|               sciens dedit pro aliena re, sibi satisfieri: creditori
110   6,  46|             est, ac si nihil super ea re scriptum fuisset. * sev.
111   6,  46|        solidos imputanda, vel in alia re, si et ipsa appareat, vel
112   6,  54|           quae filiae poterant vel de re vel de lite competere actiones
113   6,  59|             nepotes, non est tamen ab re, ut in hoc casu deteriores
114   7,  5 |            nostris esse legibus, quae re ipsa obtinent. * iust. a.
115   7,  6 |        necessaria a domino et nolente re ipsa donatus fiat ilico
116   7,  17|            dare , eum exigi: sin vero re vera datio eius impossibilis
117   7,  31|               iusta detentio, quam in re habuit, non interrumpatur
118   7,  33|              Antoninus ~Quod etiam in re publica servari oportet. <
119   7,  37|             sacratissimum fiscum lice re sibimet quibuslibet actionibus
120   7,  39|              inconcussum et sine ulla re ipsa illata iudiciaria conventione
121   7,  39|              vero nullum ius in eadem re quocumque tempore habuit,
122   7,  43|            facere neglexerit, non abs re erit vel ad cogendum eum,
123   7,  45|             non fuit. potes igitur ut re integra de causa cognoscere. *
124   7,  47|      subtilitatem requirere, ut, quod re vera inducitur damnum, hoc
125   7,  51|                exsolvat ex eo, ex quo re in iudicium deducta scientiam
126   7,  52|                         CJ.7.52.0. De re iudicata. ~CJ.7.52.1: Imperator
127   7,  65|          appellationem is cuius de ea re notio erit recipiendam esse
128   7,  72|              acceperit, sed eam, quam re vera cum omni studio potuerit
129   8,  2 |      petiturus iudicibus qui super ea re cognituri erunt de fide
130   8,  4 |                Imperator Zeno ~Non ab re est, quemadmodum possessionis
131   8,  4 |           victrici parti una cum ipsa re praebere compelli. <a 484
132   8,  5 |            mandata sit, ab experiunda re secludant, nec, si servi
133   8,  16|               vici vel decurio in hac re fuerit detectus, aestimando
134   8,  17|             Diversis temporibus eadem re duobus iure pignoris obligata
135   8,  17|             consumptae sunt, si tamen re ipsa fuerint parti mariti
136   8,  25|            tibi obligaverat, etsi cum re publica, postea contraxit,
137   8,  27|         competit, adi eum cuius de ea re notio est. * alex. a. crescenti. * <
138   8,  27|               est, cum, si quid in ea re fraudulenter fecerit, non
139   8,  34|             prohibet. creditores enim re amissa iubemus recuperare
140   8,  35|          inter quos cognitum super ea re et pronuntiatum est. * ant.
141   8,  40|                nisi mandata super hac re fuerit persecutio, convenit
142   8,  40|        publico iuri praestitis non ab re est et nos huiusmodi praerogativam
143   8,  44|            evictionem non promiserit, re evicta ex empto competere
144   8,  53|               qui ampliorem summam in re donata habuerit, reliquae
145   8,  53|            enim a veteribus super hac re variatum est, aliis multas
146   8,  53|           sacramentum praestare, quod re vera omnem quantitatem sine
147   9,  8 |        intenderit, cum in huiuscemodi re convictus minime quisquam
148   9,  9 |       comitatur infamia. in ea namque re non iuris effectus, quo
149   9,  13|            qui hostili more in nostra re publica matrimonium student
150   9,  24|         quoniam ignorare eos, quid in re pupilli geritur, non oportet,
151   9,  31|            definitum est, quotiens de re familiari et civilis et
152  10,  10|           bonorum vel in una alterave re seu actione una vel etiam
153  10,  19|             dignitatis atque fortunae re vera fundos extra metrocomias
154  10,  23|        cohortalis officii, cum de hac re admoniti fuerint a palatinis
155  10,  31|          omnium civitatium nullam pro re privata nostra debent inquietudinem
156  10,  74|             Nullus iudicum id, quod a re publica ex collatione susceperit,
157  11,  6 |              aliena calamitite, ut de re tam luctuosa compendium
158  11,  7 |        fundamenta labefactent. qua de re, si quando huiusmodi marmora
159  11,  32|           condicione praedia vendente re publica comparasti, perfecta
160  11,  33|               rei publicae honorem in re publica subire quam id quod
161  11,  37|            esses, ad actum gerendum a re publica compelleris, auxilium
162  11,  61|       Honorius, Theodosius ~Super qua re universos quorum interest
163  11,  66|              non solverit debitum, ex re ipsius, quod in reliquis
164  11,  71|              praeceptio est fundos ex re privata nostra ita tradi
165  11,  74|              praedia, tam ea, quae in re privata olim tenentur, quam
166  12,  3 |         fuerint, procedendi quoque et re ipsa per annum gerendi consulatus,
167  12,  20|            sententiam, cuius de nulla re possit pecuniaria iudicare. *
168  12,  33|             ut et qui supplicandum de re vetita nobis existimaverint,
169  12,  35|                        CJ.12.35.0. De re militari. ~CJ.12.35.1: Imperator
170  12,  35|         Imperator Leo ~Milites, qui a re publica armantur et aluntur,