Liber,  Caput

  1   1,  2 |                 fuerint nati vel iam in iudicium deducti sunt. <a 530 d.
  2   1,  3 |                ad curiae locum neque ad iudicium accedendi licentiam permittimus,
  3   1,  3 |              Marcianus ~Cum clericis in iudicium vocatis pateat episcopalis
  4   1,  3 |               tam in iudicio quam extra iudicium, ut opus exegerit, ad similitudinem
  5   1,  3 |               exegerit, iudicialibus ad iudicium vocari sententiis, non ipsos
  6   1,  3 |           personis heredibus institutis iudicium suum oppugnandum reliquisse,
  7   1,  4 |              est, ut bellum potius quam iudicium futurum esse existimetur,
  8   1,  4 |          arbitri more residentis sponte iudicium. quod his obesse non poterit
  9   1,  4 |                  Theodosius ~Episcopale iudicium sit ratum omnibus, qui se
 10   1,  4 |                non licet provocare. per iudicium quoque officia, ne sit cassa
 11   1,  4 |             actoribus pateat episcopale iudicium. ac nullus, qui huiuscemodi
 12   1,  5 |            immerito et hic debet subire iudicium. <a 407 d. viii k. mart.
 13   1,  5 |         curiarum etiam et defensorum et iudicium sub viginti librarum auri
 14   1,  9 |               litigandum, sortiri eorum iudicium iure publico non vetentur. <
 15   1,  17|              aperimus ex tali codice in iudicium aliquid recitare, qui in
 16   1,  18|                  si non ipsius accessit iudicium, cum errantis voluntas nulla
 17   1,  19|               merito nostrum expectetur iudicium. * theodos. et valentin.
 18   1,  29|           statutos officii tui ad aliud iudicium trahi minime oportebit.
 19   1,  31|           pervenire, qui nostrum meruit iudicium, nec licere pro tempore
 20   1,  46|                 ad militare exhibeantur iudicium vel contra se agentum actiones
 21   1,  49|            civilem intentionem semel in iudicium deductam praefato modo legitime
 22   1,  55|              sub idonea prosecutione ad iudicium dirigant. * arcad. et honor.
 23   1,  55|                  sed eos deprehensos ad iudicium dirigi cum ipso commissae
 24   2,  12|    controversiae solent nec potest esse iudicium. * grat. valentin. et theodos.
 25   2,  18|         negotium gessisse proponis, per iudicium negotiorum gestorum uteris. *
 26   2,  24|        curatoribus in iudicio vel extra iudicium gesta fuerint, in integrum
 27   2,  56|       procuratorem esse noluerit, tamen iudicium, quo quasi procurator expertus
 28   2,  58|                possunt causam et ita ad iudicium pervenire eo, quod ex animi
 29   3,  1 |               temporis, quod non est in iudicium deductum, convenire possis. *
 30   3,  1 |            servum et liberum consistere iudicium nullum possit. ad possessionem
 31   3,  1 |             alia inrecusabili occasione iudicium fuerit mutatum, tunc, si
 32   3,  1 |          veritate et legum observatione iudicium esse disposituros? * iust.
 33   3,  1 |                id est compromisso, quod iudicium imitatur) causa dirimendas
 34   3,  1 |                 quam partibus terribile iudicium est, si litigatores quidem
 35   3,  1 |                timidius quique audacius iudicium vel reliquerint vel protulerint:
 36   3,  3 |               sibi remittendi patere ad iudicium praesidale cognoscant, maxime
 37   3,  3 |                contestatam vel ad aliud iudicium necessario dirigantur vel
 38   3,  8 |          incidentem quaestionem quae in iudicium devocatur examinare, quoniam
 39   3,  8 |              causam velut ex integro in iudicium deductam discingi, ut finis
 40   3,  9 |              Severus, Antoninus ~Res in iudicium deducta non videtur, si
 41   3,  9 |               vel actionis species ante iudicium reo cognita. inter litem
 42   3,  10|                cautionem exegerit et ad iudicium debitorem vocaverit, si
 43   3,  11|                 est: illi autem, qui in iudicium vocatur, danda est ad probanda
 44   3,  11|                 praeter spem ad alienum iudicium trahitur. * const. a. ad
 45   3,  14|                fuerit lenitatis nostrae iudicium, memorati a nullo nostrorum
 46   3,  14|            fortunae iniuria miserabiles iudicium nostrae serenitatis oraverint,
 47   3,  19|                ex die, quo possessor ad iudicium vocatus est, ad interrumpendam
 48   3,  23|          negotio declinare minime posse iudicium decernimus, ita ut, qui
 49   3,  24|                  quotiens tamen ad eius iudicium specialis nostrae pietatis
 50   3,  26|                adseratur perpetrare, ad iudicium rectoris provinciae venire
 51   3,  28|            Antoninus ~Qui autem agnovit iudicium defuncti eo, quod debitum
 52   3,  28|                actionem adversus iustum iudicium testatoris instituere non
 53   3,  28|           testamento non agnoverit eius iudicium, sed oppugnandum putaverit,
 54   3,  28|     celebraverit, in quibus apertissime iudicium patris agnoverit. <a 531
 55   3,  28|           paternum amplecti compellitur iudicium. <a 531 d. k. sept. constantinopoli
 56   3,  29|                  qui consiliis supremum iudicium anticipare contendunt et
 57   3,  31|             restituantur, ex quo lis in iudicium deducta est. fructibus enim
 58   3,  31|        hereditatis petitionis memoratum iudicium, quemadmodum, si pro fenerata
 59   3,  31|                vel petitorem, non debet iudicium differri, sed exitum suum
 60   3,  31|           etenim hereditatis petitionis iudicium finem accipiat, tunc inter
 61   3,  31|           quidem hereditatis petitionis iudicium intra id spatium terminum
 62   3,  36|       testamentum quam etiam codicillos iudicium eius deficiat, verum quibuscumque
 63   3,  36|                non post contrarium eius iudicium probetur, per arbitrium
 64   3,  38|       erciscundae vel communi dividundo iudicium ita demum, si corpora maneant
 65   3,  41|                servum et liberum civile iudicium consistere non possit, eum
 66   3,  44|        huiusmodi officium et contemptum iudicium defuncti evitare non possunt. *
 67   4,  15|                 inter dominos ac servos iudicium constare nullum potest:
 68   4,  21|          iudicantis, ut his venturis ad iudicium per accusatorem aut ab his,
 69   4,  21|                sed nec vocati quidem in iudicium venire cogantur. * honor.
 70   4,  21|                separato et tamquam ante iudicium interim deposito exceptionis
 71   4,  33|                 est. sed si finitum est iudicium sententia, quamvis minoris
 72   4,  36|                 est certissimum mandati iudicium, verum etiam existimationis
 73   4,  53|              antequam communi dividundo iudicium dictetur, tantum socio,
 74   5,  4 |               quoque requiratur adultae iudicium. * honor. et theodos. aa.
 75   5,  4 |                Nos igitur dei sequentes iudicium non patimur in uno eodemque
 76   5,  9 |            meritorum liberalitatis suae iudicium mater crediderit dirigendum. *
 77   5,  12|                 tenenti et super his ad iudicium vocatae exceptionis praesidium
 78   5,  13|          omnibus maritis rerum amotarum iudicium. <a 530 d.K.Nov.Lampadio
 79   5,  23|        acceperunt, ad communi dividundo iudicium provocare non possunt, licet
 80   5,  29|                non potest: an autem qui iudicium patris habent curatores
 81   5,  37|                communis durat, exerceri iudicium non potest. * sev. et ant.
 82   5,  37|           etenim confirmare matris suae iudicium, quod oppugnandum esse existimabat. <
 83   5,  51|               negotiorum gestorum utile iudicium venire non est incerti iuris. *
 84   5,  54|            tutelae actione consiste. in iudicium autem veniet etiam id, quod
 85   5,  56|              frequenter interpositis ad iudicium eum provocate ac, si rem
 86   5,  58|               pecuniam solvisti, nullum iudicium tibi contra pupillum competit,
 87   6,  7 |             accusare non potest, cum id iudicium extra ordinem praebeatur
 88   6,  20|                 relictum vel novissimum iudicium communis patris teque emancipatum
 89   6,  22|           mortis obtentu postremum eius iudicium convelli non debet. * diocl.
 90   6,  22|              suum ordinavit sollemniter iudicium, hoc convellere frustra
 91   6,  23|               suae postremum publicavit iudicium, ita nec de eius umquam
 92   6,  23|          ultimum comprobatur nec contra iudicium suum defunctus postea venisse
 93   6,  30|                nec denegari ei liberale iudicium, sed et hereditatem per
 94   6,  30|               ius decurrere et liberale iudicium suam expectare sententiam
 95   6,  30| fideicommissariis eos inquietare vel ad iudicium vocare vel res hereditarias
 96   6,  34|               Diocletianus, Maximianus ~Iudicium uxoris postremum in se provocare
 97   6,  36|           proponatis, quibus praecedens iudicium confirmavit, praetor nihil
 98   6,  39|          bonorum possessio peti possit, iudicium defuncti non usurpabitur,
 99   6,  39|              scripti iure secundum eius iudicium vel omissa causa testamenti
100   6,  49|                tibi dari mandavit, eius iudicium successores implere compellentur,
101   6,  60|                 agenti vel fugienti, ne iudicium sine patria voluntate videatur
102   6,  60|                ferendus videatur iterum iudicium amplectens, quod et post
103   7,  2 |             hereditariis satis offerens iudicium testatoris servari tibi
104   7,  16|                eiusdem aelii apud aliud iudicium patuerat, quod condicionis
105   7,  17|             examinabit, cuius et ipsius iudicium ad secundam exquisitionem
106   7,  17|              adsertores super libertate iudicium agitabatur, si in medio
107   7,  17|              mortua fuerit, quemadmodum iudicium potest adimpleri una tantummodo
108   7,  17|               una tantummodo persona in iudicium veniente? <a 531 d. k. sept.> ~
109   7,  19|                alienum, liberale quidem iudicium cessat, causae autem examinatio
110   7,  24|                 circa denuntiationes et iudicium sententias conquiescere
111   7,  32|               contestatione et causa in iudicium deducta super iure possessionis
112   7,  34|              neque familiae erciscundae iudicium neque communi dividundo
113   7,  39|                 quidam suos obnoxios in iudicium vocantes et iudiciariis
114   7,  39|            postulationem deposuit et in iudicium venit et subiit certamina,
115   7,  40|                personales sint, quae in iudicium deductae sunt et cognitionalia
116   7,  40|                videatur omnes causas in iudicium deduxisse aut vetustissimam
117   7,  40|                sed qui obnoxium suum in iudicium clamaverit et libellum conventionis
118   7,  40|             videri ius suum omne eum in iudicium deduxisse et esse interrupta
119   7,  51|            exsolvat ex eo, ex quo re in iudicium deducta scientiam malae
120   7,  51|              absolutum enim dimissumque iudicium nefas est litem alteram
121   7,  62|           cognoscent ac iudicabunt, ita iudicium suum praebere convenient,
122   7,  62|            obiectum, praefecturae urbis iudicium sacrum appellator observet. *
123   7,  62|         haemimontum, praefecturae urbis iudicium sacrum appellator observet. *
124   7,  62|                longinquitas regionis ad iudicium tuum litigatores venire
125   7,  62|                 his plenum volumus esse iudicium , qui, si ita res est et
126   7,  62|                  si appellator semel in iudicium venerit et causas appellationis
127   7,  63|           curaverit et eam in competens iudicium deduxerit, legi videri satisfactum,
128   7,  63|         appellatorem, nisi observaverit iudicium et causam usque ad finem
129   7,  72|          secutum, sed ex necessitate ad iudicium eos provocare demonstraveris. *
130   8,  11|         auctoritate divini rescripti ad iudicium tuae celsitudinis destinandi
131   8,  35|               doli opposita bonae fidei iudicium facit et commentum fraudis
132   8,  36|              pendente actiones, quae in iudicium deductae sunt, vel res,
133   8,  36|         licentiam habeat iurgiorum, nec iudicium subeat, sed aestimatio eius
134   8,  36|           emptori manifestaverit rem in iudicium deductam fuisse, tertia
135   8,  53|                 locis praeter memoratum iudicium insinuare: scientibus tam
136   9,  19|             sepulchra defendens hanc in iudicium querellam detulerit sive
137   9,  22|               nec tenuerit, ad defuncti iudicium adspirare non potest. *
138   9,  22|           accusationem vel per privatum iudicium quereris, rector provinciae
139   9,  27|        decesserit, intra anni spatia ad iudicium spectabilitatis tuae quidquid
140   9,  44|              Quisquis accusator reum in iudicium sub inscriptione detulerit,
141   9,  46|                 quod non possit ostendi iudicium animos commovere. <a 385
142   9,  49|               origo fraudis ac vitii in iudicium deducta est, si quid deinde
143  10,  19|           pondera aliaque ab insolentia iudicium reperta supplicia in debitorum
144  10,  25|             peraequatorum provincialium iudicium peraequatione constrinxerit. *
145  10,  31|          fecerit vel latum inter partes iudicium designaverit, nullam prorsus
146  10,  52|                ullo fungi munere nec ad iudicium deduci vel exhiberi vel
147  11,  17|          voluntate spontanea provocatus iudicium voluerit experiri, fori
148  11,  64|               ad provinciae moderatoris iudicium ilico sub idonea intercessione
149  12,  5 |               cubiculariis interpellare iudicium et eum, quem probaverit
150  12,  9 |                 civilium seu militarium iudicium prorsus immunes esse praecipimus,
151  12,  26|               licere memoratos ad aliud iudicium trahere et pulsatos priorum
152  12,  35|                  qui ducianum observant iudicium, vel duciana apparitione
153  12,  35|                 pro criminalibus quidem iudicium tuae celsitudinis, pro civilibus
154  12,  46|              militare cogatur observare iudicium: sententiis, quae non his
155  12,  60|          correptum ad sublimitatis tuae iudicium sub prosecutione dirigere,