Liber,  Caput

 1   1,  1 |        Imperator Marcianus ~Nam iniuriam facit iudicio reverentissimae
 2   1,  3 |    Theodosius ~Presbyteri citra iniuriam quaestionis testimonium
 3   1,  3 |        citra aliquam corporalem iniuriam sunt praecepti, hoc ipso,
 4   1,  3 |         ipsius et divini cultus iniuriam capitali in convictos sive
 5   1,  3 |   decernimus, quod non solum ad iniuriam hominum, sed ad ipsius omnipotentis
 6   1,  5 |   committitur, in omnium fertur iniuriam. quos bonorum etiam publicatione
 7   1,  24|  erigendis privatae collationis iniuriam propulsari praecipimus,
 8   1,  40|   Theodosius ~Civitas rhodiorum iniuriam suam non tam decenter quam
 9   2,  11|        prohibitum est: verum si iniuriam te fecisse proconsul vir
10   2,  11|          cum non specialiter ob iniuriam vel admissam vim condemnatus,
11   2,  42|         Maximianus ~Quod si per iniuriam vel circumventionem adversarii
12   3,  28|        competere, quibus nullam iniuriam fecerit mater, sed potius
13   3,  35|   Alexander Severus ~Damnum per iniuriam datum immisso in silvam
14   3,  35|         quin etiam, si aqua per iniuriam alio derivata est, ut in
15   3,  35|     lege aquilia, si damnum per iniuriam dedisse probetur, dupli
16   3,  35|        pecoribus tuis, quae per iniuriam inclusa fame necata sunt
17   3,  35|    Maximianus ~De his, quae per iniuriam depasta contendis, ex sententia
18   4,  55|      nullam passa videri possit iniuriam. * carus carinus et numer.
19   5,  62|       cuius de ea re notio fuit iniuriam passus non provocavit, adquiescere
20   5,  62|      creationis a magistratibus iniuriam redimat. * gord. a. heraclidae. * <
21   6,  37|         sed post exheredationis iniuriam etiam substitutionem ei
22   6,  57| derogamus? cum et aliam maximam iniuriam res in se continet plerisque
23   7,  62|        nec enim iudicem oportet iniuriam sibi fieri existimare eo,
24   7,  64|   nihilo minus hoc permittimus, iniuriam ex supervacua provocatione
25   7,  71|    habeant, tamen, ne patiantur iniuriam, debet bonorum cessio admitti.
26   8,  5 |        reformato statu, qui per iniuriam sublatus est, omnia quae
27   8,  44|         adfuit aut praesens per iniuriam iudicis victus est absente
28   8,  48|        cogitur nec in cuiusquam iniuriam beneficia tribuere moris
29   8,  50|        filiae tuae supra dictam iniuriam ab ea, quae sciebat ingenuam
30   8,  50|      quaesitas persequi possis, iniuriam fieri patimur. * diocl.
31   8,  58|    Imperator Justinianus ~Illam iniuriam, quae contra matrem defuncti
32   9,  1 |        crimen ad tuam tuorumque iniuriam pertinens exsequeris, sollemnibus
33   9,  1 |        id est si suam suorumque iniuriam persequatur, secundum antiquitus
34   9,  2 |   crimen denuntiatum esset, per iniuriam a praeside provinciae in
35   9,  2 |          Maximianus ~Si quis se iniuriam ab aliquo passum putaverit
36   9,  13|   dedicatae ( quod non solum ad iniuriam hominum, sed ad ipsius omnipotentis
37   9,  19|      nostris alienum temporibus iniuriam fieri reliquiis defunctorum
38   9,  33|  moventiaque quam ad fundos per iniuriam occupatos spectare explorati
39   9,  35|     quidem alienis licet facere iniuriam. * alex. a. syro. * <a 222
40   9,  35| existimatione filiorum propriam iniuriam pati intelleguntur. * alex.
41   9,  35|    gallien. ~Atrocem sine dubio iniuriam esse factam manifestum est,
42   9,  35|    Maximianus ~Cum nec patronos iniuriam facere libertis iuris aequitas
43   9,  45|        Si femina suam suorumque iniuriam exsequatur, cum ipsa pacto
44  10,  30|         continentur, rursus per iniuriam non petantur. * arcad. et
45  10,  52|         deduci vel exhiberi vel iniuriam pati, ut, si quis eos vexaverit,
46  10,  71|        Hanc igitur ab ordinibus iniuriam submovemus, exceptis his,
47  11,  50|      eis propter suam suorumque iniuriam experiendi licentia.<a xxx > ~
48  12,  19|     administraverint. et nullam iniuriam descriptionis perhorrescant. *
49  12,  19|      nec ullam temonis patiatur iniuriam: equorum tironumque praestationem
50  12,  40|        ad praedictam divisionis iniuriam non vocentur, sed quieta
51  12,  61|        adire iudicia et probare iniuriam non moretur, ut in eum qui