CJ.9.40.0. De requirendis.

CJ.9.40.1pr.: Imperator Antoninus

Cum absenti reo gravia crimina intentantur, sententia festinari non solet, sed adnotari, ut requiratur, non utique ad poenam, sed ut potestas ei sit purgandi se, si potuerit. * ant. a. rustico. * <a 211 d.Gentiano et basso conss.>

CJ.9.40.1.1: Imperator Antoninus

Postquam vero requirendus factus intra annum redierit, si se crimine purgaverit, res arbitrio iudicis signatas recipiat: sin vero intra id tempus reversus post intimationem suam fuerit defunctus, etsi necdum se purgaverit, ad heredes proprios res transmittit. <a 211 d.Gentiano et basso conss.>

CJ.9.40.2: Imperator Constantinus

Quicumque ex eo die, quo reus fuerit in iudicio petitus, intra anni spatium noluerit adesse iudicio, res eius fisco vindicentur, et si postea repertus nocens fuerit deprehensus, saeviori sententiae subiugetur. sed et si argumentis evidentibus et probatione dilucida innocentiam suam purgare suffecerit, nihilo minus facultates eius penes fiscum remaneant. * const. a. ad ianuarium. * <a 319 d.Id.Ian.Acc.V k.Aug.Corintho constantino a.V et licinio c.Conss.>

CJ.9.40.3: Imperatores Honorius, Theodosius

In pecuniariis causis edictum contra latentem propositum existimationem eius non laedit. criminalis vero programmatis tenor hanc tantum ferat de iure censuram, ut inter reos adnotati non iam patrimonium debeat transferre, sed famae existimationem laedere. * honor. et theodos. aa. palladio pp. * <a 421 d.Viii id.Iul.Ravennae eustathio et agricola conss.>