Liber,  Caput

 1   Epist        |       eructare potuissem, ipsa principis iussio ad hoc hortata est,
 2   Epist        |    laudem et gratiam perveniat principis. ~
 3       I,  VI   |  spreto, ad gagiam Salernitani principis transierunt. A quo decenter
 4       I,  VI   |    Salernitani passim iniurias principis ulciscentes, indefessi idem
 5       I,  VI   |       calliditate, haereditate principis potirentur. Unde et cor
 6       I,  VI   |        potirentur. Unde et cor principis, eisdem artibus imbutum,
 7       I,  VII  |       illi, non tantum imperio principis quantum spe eorum quae pollicebantur
 8       I,  VIII |       Sed dolositatem Gaimarii principis cognoscentes, ad ipsum minime
 9       I,  XXX  | filiamque Gaimari, Salernitani principis, Sigelgaytam nomine, sibi
10       I,  XXXIX|         non hoc iam timori sed principis interdictioni ascriberent.
11       I,  XXXIX|         venisse, se autem iram principis, quia offensus erat, declinare,
12       I,  XXXIX|     penuriosum, libenter donec principis ira sedetur, dum ipse iusserit,
13       I,  XL   |      molossorum, quamvis morem principis non ignoraret, tamen succurrendum
14     III        |          Sed quoniam ex edicto principis tempus scribendi imminet,
15     III        |    eructetur, recurrere ipsius principis urgens festinantia prohibet. ~
16     III,  II   |      ubi videt conceptam animo principis malitiam, quanto plus lenire
17     III,  X    |        MLXXVI. Sed quia animus principis, dolore generi interfecti,
18     III,  XV   |        Deus, bonam intentionem principis et praecedentia sive subsequentia
19     III,  XLII |        quia suprema dies tanti principis loquendi de ipso, quantum
20      IV,  XVI  |        tandem cum calliditatem principis minus se fallere posse perpendunt,
21      IV,  XVII |   itaque ex consilio et edicto principis vallo et sepibus undique
22      IV,  XXVI |      Ricardus iuvenis, Iordani principis filius, princeps et ipse
23      IV,  XXVI |      ut qui parti consanguinei principis favebat, non viliori legato,
24      IV,  XXVI |    autem, pietate consanguinei principis et multis verbis ducissae,
25      IV,  XXVI |     Unde et ipsum ducem, quasi principis praesentialiter auxilio