Liber,  Caput

 1   ISumm         |        TERTIUM. Rogerius, irato animo, a Guiscardo recedit. ~CAPUT
 2       I,  VI    | strenuitatem eorum timens, quod animo occulte agebat, minus in
 3       I,  XVI   |       periculi patiemini. Forti animo estote, et insurgamus hostibus!
 4       I,  XVII  |         castro dominari, coepit animo tractare, qualiter posset
 5       I,  XVIII |      conciliata, quod primum in animo conceperat, minime oblivisci
 6       I,  XXIII |       favente, scanderet, irato animo a fratre recedens, in Apuliam
 7  SummII         |      PRIMUM. Comes a duce irato animo recedit. ~CAPUT VICESIMUM
 8      II,  I     |         possideret. ~Haec secum animo revolvens, eorum, ad quae
 9      II,  XXI   |       se habebant, rupto, irato animo a fratre recedit; Melitumque
10      II,  XXIV  |        occideretur, proveniret, animo aliquantulum resumpto, talibus
11      II,  XXIX  |      Sed nostri, quamvis pauci, animo tamen et armis promptissimi,
12      II,  XXIX  | flebiliores anhelarent, viriles animo alter alteri flebilitatem
13      II,  XLIII |       necessario festinantes, - animo enim cupienti nihil satis
14      II,  XLIV  |      gratias remandat. Sed quod animo conceperat minime oblitus;
15     III,  II    |         At, ubi videt conceptam animo principis malitiam, quanto
16     III,  VI    |      cum duce altercatus, irato animo discedens in Apuliam, castro
17     III,  VII   |    constantia, ipsa humano more animo suo innata dominationis
18     III,  XXIV  |        administrabat, ipsa eius animo innata militaris ferocitas—
19     III,  XXVII |  castris: alii terrentur, alii, animo promptiores, minus fortes,
20     III,  XXXI  |         uxoris generositatem in animo sibi vindicans, aequalem
21     III,  XXXIII|         omnibus utilitatibus in animo praeferret, tamen calamitatem
22      IV,  XVI   |         sibi subiuganda attento animo iugi meditatione tractat.
23      IV,  XXIII |  insurgentibus, Corradus, irato animo, a patre discedens, ad apostolicum
24      IV,  XXVI  |         adventu minus credulus, animo enim cupienti nihil satis