62 BELLUM COTTIDIANUM
Belligerare cupis, stulte, quasi bella quiescunt!
Ex protoplausto die pugnatur in fine nobis.
Libido praecipitat: bellum est, compugna cum illo.
Luxuria suadet: abutere, bellum uicisti.
Uino copioso parce, ne per illum aberres;
Maledicti retinete linguam, unde dominum adoras;
Conpescere furiam, pacificum redde te cunctis;
Oppressos miseriis depremere caue minores
Terrorem adcommoda tantum et noli nocere;
Tramite uos recto ducite sincero per saeclum
In tuis diuitiis communem te redde pusillis;
De labore tuo dona, nudum uesti: sic uincis.
Insidias nullo facias qui Deo deseruis:
Aspice principium, unde perit inuidiis hostis.
Non sum ego doctor, sed lex docet ipsa clamando.
Uerba geris tanta uana, qui sub uno momento
Martyrium quaeris otiosus tollere Christo.