Liber
1 Ep2| amnestiae decretum, et quo nihil afflictae civitati salubrius
2 Ep3| vestrae nomen afflixerit, ut nihil omnino relinqueretur, praeter
3 I | fessum, positisque armis nihil iam de imminenti pugna dubitantem
4 I | navantibus, iugulantur. Nihil atrocius eo spectaculo fuit,
5 I | vitae actione praeceptum, nihil in principe salubrius esse
6 I | Urbi terrorem intulerat, nihil sese propterea animo demittente
7 I | bello studere mallet, quando nihil ei, qui pacificatoris personam
8 I | pontifex est renunciatus, nihil sibi iuveni honestius duxit,
9 I | momento facile apparuit, nihil ea existimatione esse fragilius,
10 I | aetatis studio collecta, ut nihil privatis in domibus, nihil
11 I | nihil privatis in domibus, nihil in senatu, sine eius viri
12 I | atque operam implorantibus nihil plus ad tumultum delatus
13 I | intelligebant plane Medicei nihil sibi illius amicitiam eo
14 I | ingenti animo contemneret, nihil unquam se expertum iucundius
15 I | adiutores erant, utpote qui nihil interesse putarent, si Caesar
16 I | minime constare providerent, nihil tamen intermittebant quod
17 I | fortibus viris reipublicae, nihil de salute sua sollicitus
18 I | occasionem praetermisit, quod nihil in tergo sibi relinquendum
19 II | fieri magnos, propterea nihil eis unquam posse deficere,
20 II | bellum Maximilianus Caesar nihil fere praeter legatos et
21 II | Mutinae portas delatus, quum nihil ibi proficeret, quod ea
22 II | aegritudine sublevatus, nihil sese animo demittit. Ambosium
23 II | apparatibus atque laboribus, nihil praesertim Ambosio sese
24 II | obtulit. Et ab eo confestim, nihil contra molientibus custodibus
25 II | indicerent, minime dubitarunt. Nihil enim in affectibus mortalium
26 II | longe clarissimus. Propterea nihil pontificibus concilii nomine
27 II | ubi ceu in amplissima urbe nihil esset necesse armatis praesidiis
28 II | defoedasset, dicere erat solitus nihil homini petenti excelsa et
29 II | offensione fieri possit, quoniam nihil unquam ex toto in alterum
30 II | quoniam pro comperto haberet nihil earum contumeliarum publico
31 II | Foiseius repressis Helvetiis nihil cunctandum ratus, ut Bononiam
32 II | aequarentur. Accidit autem id quo nihil aetate nostra admirabilius
33 II | bellica fortasse contigit, ut nihil prorsus sentientibus Hispanis
34 II | agrum transrhenanum emissis, nihil de eius adventu unquam praesensissent.~
35 II | quae Bononiae acciderant et nihil minus timens quam Gallorum
36 II | viribus pares, utpote qui nihil tale timentes, veluti in
37 II | quando collatis semel signis nihil omnino de victoria dubitaret.
38 II | exitiali proposito deserviret, nihil tanta et miserabili equitum
39 II | floruerat, ita suscepere ut nihil praeter libertatem deesse
40 II | Interea cardinales quum nihil de Helvetio Venetoque bello
41 II | ea tamen conditione ut nihil se perficere feliciter posse
42 II | fronte et sua lingua se nihil parari iussisse extemplo
43 II | tormentis quati coepta; sed nihil magis Gallos exterruit,
44 II | videbatur. Itaque Palicia nihil sibi amplius Ticini morandum
45 II | Florentini ex vetere proloquio nihil esse satius ac expeditius,
46 III| et sumpta civili toga, nihil sese ad principalem fortunam
47 III| ingenio inerti iuvenis, in quo nihil prorsus laudares praeter
48 III| uti insanum castigarat, nihil tamen uti optimus civis
49 III| Quibus de causis Leo quum nihil sibi vel tutius vel honestius
50 III| certiores de induciis facti, nihil se vel in hanc vel in illam
51 III| Quasi toties victos et nihil tale timentes, si in eos
52 III| putetis; et meo certe ductu nihil cum auxiliis communicata
53 III| viderentur, non ignarus Ludovicum nihil earum rerum depulso periculo
54 III| nobilissima Nerviorum urbe, nihil sibi commodius fore existimaret
55 III| merito accidisse praedicabat, nihil tamen ea victoria laetabatur.
56 III| hostibus tantae opinionis duce, nihil idcirco Helvetii animos
57 III| nomen impense coli, qui nihil magis tacito quodam universae
58 III| moras sustulit: siquidem nihil ante a Leone impetrari potuerat,
59 III| vere primo, Helvetii qui nihil de pristina animorum ferocia,
60 III| occursurus esse videretur; quando nihil minus putaret, quam media
61 IV | quando tum facile foret nihil verentem linamentis venenato
62 IV | ambitione atque odio corruptis, nihil magis expetere viderentur,
63 IV | magnoque periculo liberatus, nihil octingentis milibus aureis (
64 IV | belli; nam eos tacitis votis nihil magis exoptare intelligebat,
65 IV | sua inductus, utpote qui nihil de eorum studio dubitaret,
66 IV | seipso vehementius contendit, nihil earum rerum, uti magnopere
67 IV | edere, die autem Veneris nihil gustare praeter legumen
68 IV | pontificiae causae iugulum nihil turbatis veteribus cerimoniis
69 IV | alienum protinus dissolveret. Nihil enim in magno principe dignius
70 IV | Tarrum pervenit. Tum vero nihil dubitatum est quin revocandi
71 IV | regiones obequitaret et nihil omnino de adventu hostium
|