Liber

 1 Ep3|              gentilitias laudes, sed multo altius atque felicius ad
 2 I  |          prudentissimis Senatoribus, multo quam antea sapientior ac
 3 I  |              sumptu aedificata, haud multo post vel temporis vel hominum
 4 I  |            faventibus cepit. Sed non multo post in eum intestina occultaque
 5 I  |         hostem sub occasum solis, ab multo diei aestu fessum, positisque
 6 I  |          fortiter est repressus. Nec multo post Borsius Atestinus Ferrariae
 7 I  | acclamantibus ac faventibus cunctis, multo plures quam quisquam alius
 8 I  |           carminibus celebratus. Nec multo post Laurentius, ut fraternis
 9 I  |      livoreque penitus exclusis.~Nec multo post Laurentius, cum animi,
10 I  |       fastigium nasci voluerint.~Nec multo post Laurentius obligato
11 I  |   praestantiorem esse fateretur. Nec multo post Ferdinandus humanitate
12 I  |        denunciatione terrerentur, ut multo maioribus quam antea animis
13 I  | opportunissimo tempore correxit. Nec multo post militibus partim praemiis
14 I  |        conspiciebat; seque propterea multo potentiorem ac feliciorem
15 I  |       vinculo sibi coniunxisset.~Nec multo post in mutuum amorem nudatis
16 I  |  philosophandum accessisset. Sed non multo post, eum virum et cunctis
17 I  |              publico omnium iudicio, multo ampliorem et speciosiorem
18 I  |          gubernacula constituto, non multo post ad Urbem redit, paucisque
19 I  |      suffragii poenas persolvit.~Nec multo post in Italiam ingruit
20 I  |           eiecti, quum Bononiae haud multo tempore se tutos fore perspicerent,
21 I  |             cogitarent, quoniam regi multo commodius atque nobilius
22 I  |             protinus numerarent.~Nec multo post Virginius cum Petro
23 I  |            Neapolitano bello, statim multo maioribus copiis, eius officii
24 I  |            praesenti republica aliam multo honestiorem cogitatione
25 I  |           amicis, ut in praeclaro et multo iam die arma capere et prodire
26 I  |        testibus, ita damnati sunt ut multo maxima pars civium in ea
27 I  |              fatigata atque oppressa multo aere alieno, diutius libertatem
28 I  |            in fugam coniecerant. Nec multo post Livianus Laverniam
29 I  |             honeste retineretur, non multo post, ipso impetrante, sub
30 I  |       fraudem compraehensi, hostibus multo auctiore pretio traderentur.
31 II |            exilio mulctavissent.~Nec multo post a pontifice, qui Iulii
32 II |          digni viderentur. Verum non multo post Galeottus in tanta
33 II |           Bononiam est reversus.~Nec multo post eius copiae apud fossam
34 II |             plerunque destituit, non multo post inde Hispani impetu
35 II |           semel per ruinas ingressis multo maximae pervadendi in urbem
36 II |       equestrem dimidio ampliorem et multo etiam exercitatiorem. Sed
37 II |               Italicas cohortes, iam multo a tormentis detrimento accepto
38 II |       profluentem praecipitatus. Nec multo post et ipse fortissimus
39 II |     libertatem deesse videretur.~Non multo post Foiseii funere a Bononiensibus
40 II |     reputantem.~Ob eam rem abbas non multo post maturius quam statuerat
41 II |        Gallis, legatus eripitur. Nec multo post abiecta purpura, militari
42 II |           exulibus est receptus, Nec multo post in urbe Mantua ad constituendam
43 II |          Victorii servatur. Inde non multo post mutato habitu per Umbriam
44 III|             atque eae virtutes, quae multo luculentius quam ipsae divitiae
45 III|     Rothelinus nobilissinus dux. Nec multo post Tervanna desperatis
46 III|    familiaritatis praemium fuit. Nec multo post Iuliano fratri in spem
47 III|            tutela erat Maximilianus, multo auro, adiecta praesertim
48 III|           Mediolano est potitus. Nec multo post Maximilianus Sfortia,
49 III|            oppressus effugisset. Nec multo post deposcente colloquium
50 III|             Romam est profectus. Nec multo post Iulianus frater diuturnis
51 III|             plurimum appetisset. Nec multo postea cum omni mundo muliebri
52 III|             invecta perturbarit.~Nec multo post Franciscus postulantibus
53 III|         regionem est pervagatus. Nec multo post Laurentius, dum oppugnaret
54 IV |         decipi a quoquam posset. Nec multo post quum de compositione,
55 IV |            plenissima perierunt.~Nec multo post Maximilianus Caesar,
56 IV |         linguae studiosus, comoedias multo sale multisque facetiis
57 IV |        aestuantem et coelo libero et multo spiritu recrearet, quando
58 IV |         sylvas in Urbem redibat, nec multo post in Manlianam revertebatur,
59 IV |            in Hostico gereretur. Nec multo post ad Casale oppidum universus
60 IV |         demisso ponte recipitur. Nec multo post Iulius legatus et Prosper
61 IV |             tenebris intercepta. Nam multo maxima copiarum pars et
62 IV |     cogitationibus excruciarant. Nec multo post, priusquam coenaret,
63 IV |              nobilis veneni saevitia multo impetu ad ipsa vitalia penetrasset,
64 IV |              peteret, ut non obscure multo plura ac uberiora, quam