Liber
1 I | ipsum qui Ferdinandi gener esset, incolumem vellent, nec
2 I | artium magistris, cum earum esset intelligentissimus, adeo
3 I | mox incidit, cum nusquam esset in terris optimi sapientissimique
4 I | templo, quod a Mediceis esset conditum, in omni fortuna
5 I | Pisas detulisset, factusque esset in via certior de Petri
6 I | respicerent factionem, unquam esset obliturus, quominus confecto
7 I | particeps invitatione Mediceorum esset effectus; duobusque fere
8 I | et familiaritate maxime esset coniunctus. Tantum enim
9 I | tutanteque numine impune evasurum esset professus, neque id demum
10 I | societatis iure Gallico nomini esset foederata, ipse demum amittendae
11 II | quae omni praesenti spe esset potior, vel sub ignobili
12 II | maiestate, dicto audiens non esset, quanquam ab ipso summi
13 II | imbelli turba sacerdotum esset oppressurus. Sed vir pia
14 II | Kalendas Septembres futurum esset, evulgatis super ea re tabulis,
15 II | cardinalibus externisque hominibus esset concessurus. Nec mora coacto
16 II | in amplissima urbe nihil esset necesse armatis praesidiis
17 II | togatam ex Picaeno Umbriaque esset perventum, Navarrus a via
18 II | rerum bellicarum dubium esset, quin vel semel per ruinas
19 II | interrogaretur, ex cuius ducis ala esset, et quae Gallorum Bentivolorumque
20 II | victorum militum animis esset insita; nulli nanque aetati
21 II | quo magis in oculis ducis esset conspicuus, ante alios efferendo
22 II | publica clade in hostium esset potestate, salutem ac dignitatem
23 II | tantum millia, uti antea esset decretum, sed quantam possit
24 II | perducuntur. In itinere autem cum esset Mutinae, Blanciae Rangonae
25 II | tractari posse crederetur.~Quum esset Mediolani, atque ibi cardinales
26 II | iniuria provocare, in quorum esset potestate, quique captivo
27 II | perquisivit an in eo vico aliquis esset vir nobilis, cui tuto salutem
28 II | eo esse deductas ut non esset de cardinale, qui fortunae
29 II | Ferdinando rege antiquitus esset, ulla in parte a Florentinis
30 II | armatis aditus in oppidum esset patefactus, ad propugnaculum
31 III| principatum, quum adhuc esset puer nec plane sacris initiatus,
32 III| viris, si animus suppeteret, esset irrumpendum. At Gallorum
33 III| republica Christiana is esset futurus, quem suo fatali
34 III| studia execrari damnareque esset solitus, adeo ut spectata
35 III| soror nuper in matrimonium esset collocata. Nec Carolus Allobrogum
36 III| iuveni, postquam effectus esset imperator, non iam fortunis,
37 III| polliceri; quoniam tum non esset sibi integrum discedere
38 III| certum tempus publico foedere esset coniunctus; quod si sexdecim
39 III| antea imperatoris titulos esset consecutus, demisisse enim
40 III| Francisco Sfortiae, cuius esset vere legitimum, Mediolani
41 III| Maximiliani Caesaris nepos esset, et Caroli frater.~Hic paucis
42 III| consecutus, ita ut nemo Italorum esset, qui non ad Sfortianum nomen
43 III| primam sui adventus famam non esset receptus, de oppugnanda
44 III| literis, quas in concione esset prolaturus, si pristinam
45 IV | exturbatum; dum enim in Urbe esset, mollissima tantum verba
46 IV | comitiis ambitiosius quam par esset, consociata voluntate fuerat
47 IV | liberali animi gratitudine esset relaturus.~Erant ii Raphael
48 IV | modestiam inter familiarissimos esset ascitus, sese tamen occulte
49 IV | iniuriis remunerari; et quod esset inauditum, parari sibi nefaria
50 IV | quibus veniam sincera fide esset daturus, si sponte crimina
51 IV | adhiberentur, quod indignum esset, viros sacratos, tanquam
52 IV | sacrorum, summas clades esset illaturus. Sub id tempus
53 IV | severitate tenerentur et quum esset natura lenissimus, saepissime
54 IV | comitiorum officiis vehementer esset obligatus. In his fuere
55 IV | temporibus, quum genio liberius esset indulgendum, in extrema
56 IV | suggillarent, quando fama esset eam pecuniam cognatis et
57 IV | Pucii, quod divini iuris esset peritissimus, fidem imploraret,
58 IV | pontifex, cum in Manliana villa esset, incredibili laetitia est
59 IV | castris ad comitia in urbem esset reversus, insigni prudentia
60 IV | occurrens, ut quum forte aliquid esset negandum tenerissimis excusationibus
|