Liber

 1 I  |            Etruriam mitteretur, ea spe ut, sublatis aut eiectis
 2 I  |       Mahumetes, quum sibi ingenti spe felicique audacia terrarum
 3 I  |    inventurum. Eius itaque refugii spe deiectus, ad sancti Galli
 4 I  |    reverteretur.~Medicei hac prima spe foede deiecti, alterum annum
 5 I  |         multis inde annis, tametsi spe dispari non dissimili tamen
 6 I  |         portas adducturi erant, ea spe ut Caesarem (si fortuna
 7 II |         vitam, quae omni praesenti spe esset potior, vel sub ignobili
 8 II |      opibus insignes, haereditatis spe saeviturus, nisi admirabili
 9 II |           quod a Gallis ut in vana spe victoriae Italici generis
10 II |    praesidiis cum certissima etiam spe praemiorum ad veterem bonisque
11 II |          esse renunciaret. Cum hac spe abbas ad Medicem est reversus.
12 II |            de rebus Bentivoli omni spe praesidii, Gallis Italia
13 II |       essent allatura; posse ipsos spe integra, si patriam incolumem
14 III|     patefactus esse videretur.~Qua spe felicissime concepta, ab
15 III|           eo decumbente exigua cum spe maturae certaeque salutis,
16 III| praeclarissimae occasioni in summa spe ingentis victoriae deesse
17 III|    universus exercitus absque ulla spe victoriae deleretur, tantaque
18 III|      amicitiamque obtulit, iniecta spe ineundi foederis, ita ut
19 III|             At dum Caesar perplexa spe, quod ad primam sui adventus
20 IV |         ipsis optime meritum in ea spe summae victoriae prodidissent;
21 IV |   pollicebatur. Erat enim in summa spe trahendi Veneti senatus
22 IV |          Sed Franciscus immoderata spe sua inductus, utpote qui
23 IV |         severitate, vel exigua cum spe mercedis, industriam suam
24 IV |        mora, Iulius quanquam dubia spe, alacri tamen voluntate
25 IV |        animis, tota castra ingenti spe atque laetitia complebantur.
26 IV |         animum incerta et ancipiti spe victoriae suspensum solicitis