Liber
1 I | subsidio fretus, resistere vix potuit. Circumventus enim
2 I | equitandique peritia, qua tantum vix dum pubescentes excelluere,
3 I | salute maxime sollicitus, vix impetravit, ut ei qui ad
4 I | maledicentissima civitate, vix invidiam quae sibi passim
5 I | patris Ioannem eius filium vix tum tertium decimum excedentem
6 I | causis Florentini trepidare, vix opem in tumultuariis consiliis
7 II | iuventae robore veneni impetum vix sustinente, comitia sunt
8 II | iuniorum cardinalium Ioanni vix tricesimum aetatis annum
9 II | arridentis fortunae felicitate, vix triennio terris monstratus
10 II | incusant, qui eam urbem vix per quatuordecim annos ferro
11 II | amplissimae urbis ambitus, ut vix a tribus portis sine periculo
12 II | superiore Insubria profectos, vix dum Bononiam pervenisse
13 II | Africa pugnare assueti, vix primum veteranorum militum
14 II | tormentorum clade consternatus, vix mentis compos inauspicati
15 II | patritiis ita colebatur, ut vix victor in praealta fortuna
16 II | factus est concursus, ut vix conficiendis tabulis scribarum
17 III| innocentia fretus obibat. Vix tres elapsi erant menses,
18 III| infeliciter conflixit ut quum vix primam Germanorum ac Hispanorum
19 III| ceciderunt. Postridie Helvetii vix se praelio victos fatentes,
20 III| Petra Gallis traderetur, vix cum paucis communicato consilio
21 IV | Saulius tortoris aspectum vix sustinet, eo modo tabulis
22 IV | deprecantis habitu procurrente, vix dirempta sit pugna, Ex ea
23 IV | prorsus invidentes. Ergo, quod vix credibile foret, nisi ea
24 IV | caperetur, ipse Grittus legatus vix beneficio noctis non plane
25 IV | die tenuerant, extra urbem vix accepta per manus rei gestae
|