Liber

 1 I  |     animum eius ac existimationem vehementer offenderat. Quamobrem Laurentius,
 2 I  |  prudentia insignis, qui Mediceis vehementer occulteque favebat, utpote
 3 I  |   leniorem sententiam proclinatos vehementer invectus, peracerba crudelique
 4 I  |       tres exules sint conspecti, vehementer inter se de privata et publica
 5 I  |           ubi se periculoso bello vehementer premi conspiciunt, nec quibus
 6 II |           mortifero cruris ulcere vehementer affectus, intra paucos dies
 7 II |       principalique vitae deditum vehementer angebant, quod aut remittenda
 8 II |    peracrem, strenuum, indomitum, vehementer excitabant, ut saluti Italiae
 9 II |     valere Gallis videri volebat, vehementer imminuit. Quam ob rem conatus
10 II |        una maxime celeritate, qua vehementer usus, ubique hostium consilia
11 II |          eas Foisei victorias ita vehementer exhorruit, quum vir gravis
12 II |           ipsas et studia militum vehementer excitabat, dux etiam fortunatus
13 II |      victoriae diffisus, Navarrum vehementer est obtestatus, ut sese
14 II |          et cohortes tot praeliis vehementer attenuatae et peditatus
15 II | libertateque desperare coepit, et vehementer fortunam incusare, quae
16 III|        excolenda literarum studia vehementer accenderentur, quum ab tanto
17 III|         tormentorum apparatu adeo vehementer moenia quassaverat, ut late
18 III|          ad decus bellicae laudis vehementer inflammatus supra centum
19 III|        filio facile concessisset, vehementer aspirare ad Mediolanense
20 IV |    recentibus comitiorum officiis vehementer esset obligatus. In his
21 IV |         aliquamdiu neglecta, adeo vehementer demum incubuit ut pene priusquam