Liber

 1 I  |          urbana gratia florentes, nunquam vel equestris ordinis dignitatem,
 2 I  |     enecasset, sanguinarias manus nunquam evasurum existimabant. Nec
 3 I  |       exilio, ocioque fuerunt, ut nunquam intermitterent per fidos
 4 I  |            At Florentini Mediceos nunquam tantum facinus aggredi ausuros
 5 I  |         tanta bellorum varietate, nunquam de fortuna desperare, consilia
 6 I  |        uti patriae parentem (quod nunquam antea per leges in libera
 7 II |           sacris occupati feriis, nunquam inde, nisi iam plane adulto
 8 II |   alacritate Germanos invasere ut nunquam ab ulla hominum memoria
 9 II |          beneficii memoriam animo nunquam esse deposituros.~Interea
10 III|    illuxerint, longe clarissimus; nunquam enim ullum vel ampliore
11 III| comminantemque iactare solitum se nunquam animo conquieturum, donec
12 III|     statione conspicerentur, quae nunquam adduci potuerant, ut portam
13 III|          tueri vellent, se etenim nunquam hostem futurum ipsorum reipublicae,
14 III|    decoris italicaeque dignitatis nunquam oblivisci, vel inimici etiam
15 III|          partes Italia omnis, uti nunquam publico iuncta consilio,
16 III|           prudentia, sed avara et nunquam sine querela mulier. Haec
17 IV |           deditum, tantum facinus nunquam aggressurum rebantur; quanquam
18 IV |    Sisseio equitum praefecto, qui nunquam in conspectum hostium venisset,
19 IV |        medica innixus coniecturis nunquam crediderim ea membrorum
20 IV |         maturare ad perficiendum; nunquam oblivisci absentium amicorum