Liber

 1 I  |             petit, Venetique senatus fidem implorat, qui liberas civitates
 2 I  |          omni fortuna humanitatem et fidem inventurum. Eius itaque
 3 I  |    coniectura inducti, eius promissi fidem, apud fallacem Borgiae animum
 4 I  |             spes, tum et suam ipsius fidem ampliore aliquanto pecunia
 5 II |           celebrandum edicit, Pisano fidem abrogat, eius urbis eversae
 6 II |           sociis parentarent, contra fidem barbara feritate miseros
 7 II |           omnium concilii sanctionum fidem penitus elevabat, graviter
 8 II |     existimavit, fremente frustra et fidem implorante Visimbardo. Tum
 9 II | propensissima voluntate ad pristinam fidem redeuntibus Bononiae appropinquabat.
10 II |      ingeniis propter lubricam eorum fidem, uti cautus iurisconsultus,
11 II |         expugnatrix sacra pecunia et fidem simul et decus ipsumque
12 II |             Mediceosque omnes omnium fidem implorantes, Padulius ante
13 III|          etiam ei seniores plerunque fidem fallebant, quum quisque
14 III|             prolaturus, si pristinam fidem praestare, iterare sacramentum,
15 IV |               Neque vetulae oraculum fidem fefellit; nam Hadrianus
16 IV |   gregariorum etiam militum implorat fidem; et praeclare ostendit ipsos
17 IV |      affluenter provinciis dedit, ut fidem sacrosanctae potestatis
18 IV |            iuris esset peritissimus, fidem imploraret, obtestando ne
19 IV |             propius admoveret, supra fidem acutissimi; supplices enim
20 IV |           non modo taciturnitatem et fidem, sed obediendi extemploque