Liber
1 I | in patriam sit reductus. Tum vero renovata constitutaque
2 I | dubitantem adortus fuerat, et tum et in posterum Coleonis
3 I | post Laurentius, cum animi, tum consilii magnitudinem veris
4 I | cum industriae militaris, tum civilis clementiae laudem
5 I | intercedere viderentur.~Erat tum in urbe Franciscus Pactius
6 I | authoritate, qua plurimum posset, tum praesentibus etiam opibus
7 I | rem Mediolanensem, quae tum Ioannis Galeacii pueri et
8 I | patriae et civibus salutare, tum sibi necessarium atque utile
9 I | novas esse molituros. Sed tum eorum consilia discussit
10 I | Federicum Urbinatem, qui tum unus in Italia erat et vetus
11 I | poterant, cum terrestres tum navales copias contulerunt,
12 I | nec pro vetere cum fidei, tum virtutis opinione Robertus
13 I | odio persequeretur, ut eum tum maxime ab spectata virtute
14 I | Ioannem eius filium vix tum tertium decimum excedentem
15 I | superari indignarentur.~Tum enim de paranda gloria eximiis
16 I | Cuncta autem cum publicae tum domesticae vitae munia,
17 I | Memphiticus Sulthanus, quo nemo tum bellica virtute felicior
18 I | tectum Caregiae villae (ubi tum aegrotabat) decidere est
19 I | decussit, leoque omnium qui tum in cavea essent nobilissimus,
20 I | suffragio sequeretur,~Ii tum erant Franciscus Picolomineus,
21 I | coepit. Mediceis autem qui tum Romam se contulerant, pollicebatur
22 I | bello persequeretur, qui tum recepta Neapoli, cum Mompenserio
23 I | consilium iretur.~Eratque tum maxime popularis Hieronymus
24 I | magistratu, in urbem reciperetur. Tum enim forte ob inopiam frumenti,
25 I | sequerentur: neque quisquam aut tum aut postea armatus erupit.~
26 I | fuerat receptus; erat enim tum Florentinorum hostis, cum
27 I | esse transcensuros, nec tum demum si valida arma proferrentur,
28 I | Paulum Vitellium recenti tum rerum feliciter gestarum
29 I | facti, Petilianum summae tum authoritatis eorum ducem
30 I | florentem, singulari cum sua, tum comitum omnium hilaritate.
31 I | traiecturus, nisi comitum ingentes tum forte Oceani fluctus formidantium
32 I | nisi Petrus frater, qui tum Mediolani Ludovico regi
33 I | Savonam pervenit. Erat ibi tum Iulianus Rovereus cardinalis,
34 I | liberalissimeque suscepit; ita ut tum in una mensa tres exules
35 I | causis inde profectus, quod tum is annus erat sacer saecularis
36 I | crudelitate persequebatur. Habebat tum castra ad Claternam decimo
37 I | coniunctu~Transcendebat tum Caesar in Etruriam, Apennino
38 I | cum ipsas Mediceorum spes, tum et suam ipsius fidem ampliore
39 I | deerant Ursini cum Mediceis, tum ipsi Vitellocio variis cognationibus
40 I | interempti, in ipsos, qui tum maxime rempublicam tenuissent,
41 I | subsidii in milite, quo tum apud Pisas bellum gerebatur,
42 I | coeptis respondere coepisset, tum demum ex tuto adapertis
43 I | consilia omnia verterentur, ut tum accidit. Quum enim Vitellocio
44 I | pronunciaret. Adventabat tum Ludovicus in Italiam, secum
45 II | caeteros cum factionibus, tum Caesaris imperio servientes,
46 II | intra paucos dies interiit. Tum vero instauratis comitiis,
47 II | interfectus. Contendebant tum opulenti reges Ludovicus
48 II | splendore cum ipsi Iulio, tum et universae aulae Romanoque
49 II | partium erat habitus, et tum maxime in Soderino illam
50 II | fatis aperuit.~Discesserat tum forte (ut altius repetamus)
51 II | Columna mitteretur, qui tum erat praestantis animi et
52 II | belli apparatus fortuna, tum Iulio infesta et Gallis
53 II | itineribus Romam contendit. Tum vero Ludovicus et cardinales
54 II | prorsus inflaverat. Alii vero tum Galli, tum Itali, rectius
55 II | inflaverat. Alii vero tum Galli, tum Itali, rectius et dissimulantius,
56 II | Navarrae regnum invadat; quod tum erat sub tutela Gallorum,
57 II | vero cum e summis collibus tum productis ad vineas tormentis
58 II | plebis cum semper imperitae tum in omni novarum rerum motu
59 II | praecipitati sunt. Neque foris tum paratae erant legiones ut
60 II | ipsius adventus a multa nive tum forte coelo delapsa, in
61 II | trucidata, urbe potitur.~Tum vere videre licuit quanta
62 II | felicitate rerum gestarum, tum una maxime celeritate, qua
63 II | educi consuevissent. Habebat tum castra Medices legatus ad
64 II | continenti cursu profugere. Tum vero appropinquantibus Germanis
65 II | superis commendando cum pii tum constantis legati munus
66 II | utrinque cum caesorum numero, tum magnorum etiam ducum funeribus
67 II | sacerdotum ordini exitium, tum urbi direptionem et inquilinis
68 II | properabant. Erant enim tum vicatim Gallo regi maxime
69 II | inauspicato Pisis coeptum et tum Mediolani improspere renovatum,
70 II | fidem implorante Visimbardo. Tum vero legatus in peristerio
71 II | pervenit; atque eo tutius, quod tum forte Placentini, perditis
72 II | fame conficeretur. Gerebat tum summum in urbe magistratum
73 II | conversis rebus ab ea ipsa, quae tum deprimeret, fortuna sublevari;
74 III| suffragiis iuvarentur. Erat tum senatus princeps Raphael
75 III| suffragiis praesto aderant, tum etiam ei seniores plerunque
76 III| ut meritus.~Florebat enim tum Roma praestantibus ingeniis,
77 III| stipendia persolvuntur. Eo se tum contulerat Maximilianus
78 III| patentibus campis opprimantur.~Tum vero Mottimus inter Helveticos
79 III| bellum gerente, Maximilianus tum pene puer ingenti praelio
80 III| et valetudinis, quae ei tum erat tenuissima, pene oblitus
81 III| Laurentium transfertur.~Is tum Placentiae castra habebat
82 III| fere integras concremarat,~Tum Rostius, aperiente suorum
83 III| eam infamiae notam, quam tum summo cum dolore animi subibat,
84 III| animum polliceri; quoniam tum non esset sibi integrum
85 III| eius foederis spatium, ac tum sibi fore arbitrium expeditae
86 III| exilii comes extitisset. Is tum arci Romanae praeerat, vir
87 III| existimatio cum bellicae laudis, tum aequitatis atque iustitiae;
88 III| suas urbes recuperarunt. Tum vero tres exercitus confecta
89 IV | iniuriam a Leone cum patria tum paterni etiam principatus
90 IV | medico, vocaretur, quando tum facile foret nihil verentem
91 IV | cogitur. Vercellium qui tum erat Florentiae specie curandi
92 IV | fuisse existimabat, seque tum amplissimis fortunae muneribus
93 IV | Medicem cardinalem summa tum maximis in rebus authoritate
94 IV | esse diceretur. Florebat et tum maxime Roma incredibili
95 IV | ut Sebastianum Tarvisinum tum in gymnasio Romano leges
96 IV | nimia saepe vitae luxuria, tum obiectae libidines obscurabant;
97 IV | res tractandas peracre, tum maxime ad movendos iocos
98 IV | eo insigni cum publicae tum privatae pietatis officio
99 IV | officio devinxerunt, ut tum praeclare decerneret a Caesare
100 IV | ferret, ad Tarrum pervenit. Tum vero nihil dubitatum est
101 IV | manu sua literas, quas nos tum vidimus, in hanc sententiam
102 IV | iumentis in castra pervenit; tum vero duces eo disceptante
103 IV | viro cum humanarum artium tum bellicarum etiam rerum peritia
104 IV | ad Lotrechium redierunt. Tum vero exercitus omnis ad
105 IV | intra urbes deferretur. Tum vero direptis hostium castris
106 IV | sepulchri effigiem, quod tum insigni marmoris caelatura
107 IV | rogantibus obsequendum, tum vero naturae suae propensius
108 IV | plura ac uberiora, quam tum concederet, ex occasione
109 IV | familiaribus et consanguineis tum a peregrinis et civibus
110 IV | sanctissimo cineri solverentur; et tum profecto non inepte, quum
111 IV | lachrymis efferretur, quippe tum decedente invidia praeclarissime,
|