Caput

 1 V   |   quis unum facere eligit cum potest inclinari ad duo aequaliter;
 2 V   | praeceptis Dei, vel etiam cum potest iudicare et scire, quod
 3 V   |  aliter existit, nec existere potest. Existit Deus nostri omnium
 4 V   |     nec dabitur. Quomodo enim potest ens creatus esse similis
 5 V   |     dare potuerat; et quomodo potest ens creatus sine initio
 6 V   |       ex his omnibus concludi potest, impossibile est illud intelligere,
 7 V   | momento quod in mentem venire potest qum experietur ullam mutationem
 8 V   |    quas nulla creatum assequi potest. Ubi enim una harum invenitur,
 9 V   |    hoc meretur poenam quantam potest quis dicere; et, ut breviter
10 VI  |   hominum vidit, neque videre potest ». Quibus nos docet Sanctus
11 VI  | abyssus maris magni, nec quis potest enim transire absque auxilio
12 VII |       debito oneratur, si non potest illud solvere, eius bona
13 VII |     debita sui patris solvere potest, recipiet eius bona, et
14 VII |       mentem veniat, et aeque potest operari; universus mundus
15 VII |  nostrum, et quantum dici non potest. Et [didicimus] quia tripliciter
16 VIII|   inhabitare, quia ipse solus potest gratiam Spiritus dare. Sed
17 IX  |    parte quam quis excogitare potest. Apertum est enim quod,
18 X   |        calore et frigore, non potest subsistere ratio nostra