[14] DE AVARICIA

"Tantalus sitit in undis, et avarus eget in opibus." Cui tantum est quod habet quantum est quod non habet, quia nunquam utitur adquisitis, set semper inhiat adquirendis. Salomon: "Est quasi dives cum nichil habeat, et est quasi pauper cum in multis diviciis sit." Avarus et infernus uterque comedit et non digerit, recipit et non reddit. Avarus nec pacientibus compatitur nec miseris miseretur, set offendit Deum, offendit proximum, offendit seipsum. Nam Deo retinet debita, proximo denegat necessaria, sibi subtrahit opportuna. Deo ingratus, proximo impius, sibi crudelis. "Viro cupido et tenaci sine racione est substancia, et homini livido ad quid aurum?" "Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit? Non iocundabitur in bonis suis." "Qui habet substanciam huius mundi et videt fratrem suum necessitatem habere et clauserit viscera sua ab eo, quomodo caritas Dei manet in ipso?" Non enim proximum suum diligit sicut seipsum íŸÏ quem inedia sinit perimi, egestate consumi; neque Deum diligit super omnia íŸÏ cui prefert aurum, preponit argentum.