1-imper | impet-scio | scis-voti
Caput
1 1 | 1) Inter multos saepe dubitatum
2 10| 10) Et post sanctum osculum
3 11| 11) Igitur in Deum gratiarum
4 12| 12) His Antonius auditis flens
5 13| 13) Tandem defatigatus et anhelus
6 14| 14) Tunc egressus foras et
7 15| 15) Referebat postea beatus
8 16| 16) Igitur obuoluto et prolato
9 17| 17) Libet in fine opusculi
10 18| 18) Obsecro, quicumque haec
11 2 | 2) Sub Decio et Valeriano
12 3 | 3) Perseuerantem in fide martyrem
13 4 | 4) Per idem ergo tempus quo
14 5 | 5) Quod ubi prudentissimus
15 6 | 6) Igitur adamato quasi a
16 7 | 7) Sed ut ad id redeam unde
17 8 | 8) Stupens itaque Antonius
18 9 | 9) Sed ut propositum persequar,
19 12| quidem tibi sarcina carnis abiecta Agnum sequi. Sed et caeteris
20 9 | iuxta speluncam, cum fera abiisset, accedens, coepit introspicere,
21 16| Et manu annuens eis ut abirent imperauit. Cumque illi recessissent,
22 14| me, Paule, dimittis? Cur abis insalutatus? Tam tarde notus
23 10| ora deposuit. Post cuius abscessum: 'Eia,' inquit Paulus, '
24 14| enim, quod et euenit, ne se absente debitum Christo spiritum
25 9 | speluncam, cum fera abiisset, accedens, coepit introspicere, nihil
26 8 | interrogans hoc ab eo responsum accepit: ~'Mortalis ego sum et unus
27 12| ut comitem talis itineris acciperet, precabatur. Ac ille: 'Non
28 10| dimidii semper panis fragmen accipio, uerum ad aduentum tuum
29 8 | Mortalis ego sum et unus ex accolis eremi, quos uario delusa
30 16| caudis circa eius pedes accubuere, fremitu ingenti rugientes,
31 11| Igitur in Deum gratiarum actione celebrata super uitrei marginem
32 3 | reponi, scilicet ut muscarum aculeis cederet qui ignitas sartagines
33 6 | 6) Igitur adamato quasi a Deo sibi offerretur
34 3 | amoenissimos hortulos praecepit adduci ibique inter candentia lilia
35 4 | ab scelere reuocauerunt. Aderat, instabat, crudelitate quasi
36 1 | corpus sepeliuit, etiam nunc adfirmant Paulum quemdam Thebaeum
37 9 | sextam et eo amplius horam aditum precabatur dicens: 'Qui
38 8 | ab Imperatore uideretur, adlatum est. ~
39 7 | satis blandum quaesiuit adloquium. Et cum dexterae manus protensione
40 8 | interitu Satanae, simulque admirans, quod eius posset intellegere
41 11| Tandem consilium fuit, ut adprehenso e regione pane, dum ad se
42 4 | Graecis quam Aegyptiacis adprime eruditus, mansueti animi,
43 9 | moriturus adueneris?' ~Sic adridens patefecit ingressum. Quo
44 7 | Antonius moraretur, ut ipse adserere solebat, haec in mentem
45 1 | opinionem omne uulgus consentit, adserunt Antonium huius propositi
46 8 | pedes desinebat. Et hoc adtonitus expectaculo scutum fidei
47 3 | quoque scelus est, manibus adtrectare uirilia, ut corpore in libidinem
48 9 | recipiam, cum moriturus adueneris?' ~Sic adridens patefecit
49 11| dormitionis meae tempus aduenit, et quod semper cupieram
50 10| fragmen accipio, uerum ad aduentum tuum militibus suis Christus
51 16| beati senis substiterunt, adulantibusque caudis circa eius pedes
52 5 | Quod ubi prudentissimus adulescens intellexit, ad montium deserta
53 8 | grandem homunculum uidet aduncis naribus, fronte cornibus
54 4 | litteris tam Graecis quam Aegyptiacis adprime eruditus, mansueti
55 5 | uisebantur. Hunc locum Aegyptiorum litterae ferunt furtiuam
56 2 | damnati sunt, multas apud Aegyptum et Thebaidem Ecclesias tempestas
57 8 | cadauer exanime, ne calore aestatis dissiparetur, sale infusum
58 16| fluctuans uario mentis aestu et secum multa reputans: '
59 12| tibi sarcina carnis abiecta Agnum sequi. Sed et caeteris expedit
60 8 | baculo humum percutiens aiebat: 'Vae tibi, Alexandria,
61 8 | percutiens aiebat: 'Vae tibi, Alexandria, quae pro Deo portenta ueneraris.
62 8 | mundo teste, defenditur. Nam Alexandriam istiusmodi homo uiuus perductus
63 12| quae tua sunt, sed quae aliena. Expedit quidem tibi sarcina
64 | Alii
65 | aliqui
66 10| sermocinationes suspiciunt alitem coruum in ramo arboris consedisse,
67 6 | et lutulenta aqua uiuit. Alter in cisterna ueteri (quam
68 | altera
69 1 | coepta sit. Quidam enim altius repetentes a beato Elia
70 4 | non exspectans cuncta ex alto Deus ab scelere reuocauerunt.
71 15| ceruice, extensisque in altum manibus corpus exanime.
72 4 | mansueti animi, Deum ualde amans. Et cum persecutionis detonaret
73 1 | omnium incitata sunt studia. ~Amatas uero et Macarius, discipuli
74 17| parcite saltem diuitiis quas amatis. Cur et mortuos uestros
75 17| obuoluitis uestibus? Cur ambitio inter luctus lacrimasque
76 4 | sorore iam uiro tradita morte amborum parentum in haereditate
77 3 | iuuenali aetate florentem in amoenissimos hortulos praecepit adduci
78 9 | dum in mutuos miscentur amplexus, propriis se salutauere
79 9 | corruens, usque ad sextam et eo amplius horam aditum precabatur
80 14| iter remaneret, uidit inter angelorum cateruas, inter prophetarum
81 6 | Iesum testor et sanctos angelos eius, in ea parte eremi
82 9 | intuetur lupam sitis ardoribus anhelantem ad radicem montis inrepere.
83 9 | timorem.' Suspenso gradu et anhelitu temperato callidus explorator
84 13| 13) Tandem defatigatus et anhelus ad habitaculum suum confecto
85 16| effusus, quod muta quoque animalia Deum esse sentirent, ait: '
86 7 | eremus monstruosorum ferax animalium istam quoque gignat bestiam,
87 2 | mortem supplicia conquirens animas cupiebat iugulare, non corpora.
88 4 | adprime eruditus, mansueti animi, Deum ualde amans. Et cum
89 12| uero gressus sequebantur animum, sed cum corpus inane ieiuniis
90 7 | tertio decimo aetatis suae anno beatus Paulus coelestem
91 10| suis Christus duplicauit annonam.' ~
92 4 | locupleti Paulus relictus est, annorum circiter sexdecim, litteris
93 6 | quibus unus triginta iam per annos clausus hordeaceo pane et
94 16| sicut tu scis.' ~Et manu annuens eis ut abirent imperauit.
95 8 | dissiparetur, sale infusum et Antiochiam, ut ab Imperatore uideretur,
96 10| habeat humanum genus. An in antiquis urbibus noua tecta consurgant;
97 1 | uero et Macarius, discipuli Antonii, e quibus superior magistri
98 9 | Quaesiui et inueni, pulso ut aperiatur. Quod si non impetro, hic,
99 14| cateruas, inter prophetarum et apostolorum choros, niueo Paulum candore
100 6 | hordeaceo pane et lutulenta aqua uiuit. Alter in cisterna
101 11| manibus. Dehinc paululum aquae prono in fonte ore libarunt,
102 3 | serperet riuus et molli sibilo arborum folia uentus stringeret,
103 9 | curiositate proficiente, tenebris arcentibus uisum. Verum ut Scriptura
104 3 | iussit melle perungi et sub ardentissimo sole religatis post tergum
105 9 | procul intuetur lupam sitis ardoribus anhelantem ad radicem montis
106 7 | salutaris impressione signi armat frontem et 'heus tu,' inquit, '
107 8 | loricam spei bonus praeliator arripuit. Nihilominus memoratum animal
108 17| premunt cum uestris opibus arsuros. ~Parcite, quaeso, uos,
109 7 | uenerabilis senex infirmos artus baculo regente sustentans
110 16| iubis ferebantur. Quibus aspectis primo exhorruit. Rursusque
111 8 | naribus, fronte cornibus asperata, cuius extrema pars corporis
112 | At
113 12| Stupefactus ergo Antonius, quod de Athanasio et pallio eius audierat,
114 12| est, et pallium quod tibi Athanasius episcopus dedit, ad obuoluendum
115 12| Athanasio et pallio eius audierat, quasi Christum in Paulo
116 12| 12) His Antonius auditis flens et gemens, ne se desereret
117 15| solebat, suspiria precantis audiuit, in flebile osculum ruens
118 8 | pennigero uolatu petulcum animal aufugit. ~Hoc ne cui ad incredulitatem
119 15| cucurrisse, ut ad instar auis peruolaret. Nec immerito,
120 17| Cur et mortuos uestros auratis obuoluitis uestibus? Cur
121 17| pauperculo paradisus patet, uos auratos gehenna suscipiet. Ille
122 9 | saepiusque subsistens sonum aure captabat. Tandem per caecae
123 4 | pectora humana non cogis 'Auri sacra fames'? Sororis maritus
124 16| opere postulaturi, cum motu aurium ceruice deiecta ad Antonium
125 17| satisfecit. Vos in tunicis aurum texitis, ille ne uilissimi
126 12| uenerans ultra respondere nihil ausus est, sed cum silentio lacrimans
127 | aut
128 7 | seruus hic habitat?' ~At ille barbarum nescio quid infrendens et
129 16| directo cursu ad cadauer beati senis substiterunt, adulantibusque
130 1 | enim altius repetentes a beato Elia et Ioanne principia
131 16| ut dignum est, et iuxta bellatorem tuum, Christe, ruens extremum
132 16| lingentes, ut ille animaduertit benedictionem eos a se deprecari. Nec
133 8 | confluxere. Quid nunc dictura es? Bestiae Christum loquuntur, et tu
134 7 | animalium istam quoque gignat bestiam, incertum habemus. ~
135 9 | uidero, non recedam. Qui bestias suscipis, hominem cur repellis?
136 17| umquam defuit? Vos gemma bibitis, ille concauis manibus naturae
137 3 | se inde posset excutere, blandis sertorum nexibus inretitum
138 7 | inter horrentia ora satis blandum quaesiuit adloquium. Et
139 16| pius heres ex intestati bonis non possideret, tunicam
140 8 | scutum fidei et loricam spei bonus praeliator arripuit. Nihilominus
141 17| lacrimasque non cessat? An cadauera diuitum nisi in serico putrescere
142 16| unus passerum ad terram cadit, da illis sicut tu scis.' ~
143 9 | aure captabat. Tandem per caecae noctis horrorem procul lumen
144 12| abiecta Agnum sequi. Sed et caeteris expedit fratribus, ut tuo
145 1 | subterraneo specu crinitum calcaneo tenus hominem, et multa
146 3 | succedens doloris magnitudo calcauit. ~
147 8 | postea cadauer exanime, ne calore aestatis dissiparetur, sale
148 9 | minetur, nemo cum lacrimis calumniam facit. Et miraris si non
149 7 | indicat iter, ac sic patentes campos uolucri transmittens fuga
150 3 | praecepit adduci ibique inter candentia lilia et rubentes rosas,
151 14| apostolorum choros, niueo Paulum candore fulgentem in sublime conscendere.
152 10| senectute membris operit inculta canities. En uides hominem, puluerem
153 16| ex Christiana traditione cantatis, contristabatur Antonius
154 16| egerentes unius hominis capacem locum effodere. Ac statim
155 14| faciem suam procidens sabulum capiti superiaciebat, plorans atque
156 8 | extrema pars corporis in caprarum pedes desinebat. Et hoc
157 9 | saepiusque subsistens sonum aure captabat. Tandem per caecae noctis
158 1 | Antonium huius propositi caput, quod ex parte uerum est.
159 6 | gubbam' uocant) quinque caricis per singulos dies sustentatur.
160 10| mox futurum. Verum quia caritas omnia sustinet, narra mihi,
161 12| Expedit quidem tibi sarcina carnis abiecta Agnum sequi. Sed
162 2 | Cornelius Romae Cyprianus Carthagine felici cruore damnati sunt,
163 14| remaneret, uidit inter angelorum cateruas, inter prophetarum et apostolorum
164 16| substiterunt, adulantibusque caudis circa eius pedes accubuere,
165 2 | notior fiat, duo memoriae causa exempla subiecimus. ~
166 3 | scilicet ut muscarum aculeis cederet qui ignitas sartagines ante
167 4 | coepit prodere uelle quem celare debuerat. Non illum uxoris
168 11| in Deum gratiarum actione celebrata super uitrei marginem fontis
169 13| manu uerberans pectus ex cella pallium protulit. Rogantibusque
170 7 | unde digressus sum, cum iam centesimo tertio decimo aetatis suae
171 16| pedibus scalpere, harenamque certatim egerentes unius hominis
172 9 | moriar ante postes tuos. Certe sepelies uel cadauer.' ~
173 17| inter luctus lacrimasque non cessat? An cadauera diuitum nisi
174 14| prophetarum et apostolorum choros, niueo Paulum candore fulgentem
175 16| et iuxta bellatorem tuum, Christe, ruens extremum halitum
176 16| corpore, psalmis quoque ex Christiana traditione cantatis, contristabatur
177 2 | populata est. Voti tunc Christianis erat pro eo nomine gladio
178 10| aduentum tuum militibus suis Christus duplicauit annonam.' ~
179 14| foras et ne modicum quidem cibi sumens per uiam qua uenerat
180 6 | solitudine duxit aetatem. Cibum et uestimentum palma praebebat. ~
181 | circa
182 4 | Paulus relictus est, annorum circiter sexdecim, litteris tam Graecis
183 6 | lutulenta aqua uiuit. Alter in cisterna ueteri (quam gentili sermone
184 14| insalutatus? Tam tarde notus tam cito recedis?' ~
185 8 | portenta ueneraris. Vae tibi, ciuitas meretrix, in qua totius
186 5 | grandis spelunca lapide claudebatur. ~Quo remoto (ut est cupiditas
187 6 | unus triginta iam per annos clausus hordeaceo pane et lutulenta
188 5 | fuisse, ea tempestate qua Cleopatrae iunctus Antonius est. ~
189 7 | suae anno beatus Paulus coelestem uitam ageret in terris et
190 3 | superabat uoluptas. Tandem coelitus inspiratus praecisam mordicus
191 5 | uestibulum, quod aperto desuper coelo patulis diffusa ramis uetus
192 13| iam longaeuo ministrare coeperant, occurrissent dicentes: '
193 16| poterant. ~Deinde haud procul coeperunt humum pedibus scalpere,
194 1 | Ioannes ante prophetare coepisse quam natus sit. Alii autem,
195 7 | sole feruebat, nec tamen a coepto itinere deducebatur dicens: '
196 11| in uesperam. Paulus more cogebat hospitii, Antonius iure
197 4 | quid pectora humana non cogis 'Auri sacra fames'? Sororis
198 7 | solebat, haec in mentem eius cogitatio incidit, nullum ultra se
199 8 | obsides, offerebat. Quo cognito gradum pressit Antonius,
200 5 | hominum auidius occulta cognoscere) animaduertit intus grande
201 8 | salutem mundi olim uenisse cognouimus, et "in uniuersam terram
202 8 | Faunos Satyrosque et Incubos colit. Legatione fungor gregis
203 16| Deum mentem referens, quasi columbas uideret, mansit intrepidus.
204 12| ne se desereret atque ut comitem talis itineris acciperet,
205 9 | nominibus; gratiae Domino in commune referuntur. ~
206 8 | mei. Precamur ut pro nobis communem Dominum depreceris; salutem
207 4 | illum uxoris lacrimae, non communio sanguinis, non exspectans
208 1 | insidias, nulli hominum compertum habetur. ~
209 14| desiderans, illum oculis ac mente complectens. Timebat enim, quod et euenit,
210 8 | ueneraris!' ~Necdum uerba compleuerat et quasi pennigero uolatu
211 3 | delicatis stringere colla complexibus et, quod dictu quoque scelus
212 15| speluncam uidet genibus complicatis, erecta ceruice, extensisque
213 13| Paulum uidi.' ~Ac sic ore compresso et manu uerberans pectus
214 17| Vos gemma bibitis, ille concauis manibus naturae satisfecit.
215 3 | ut corpore in libidinem concitato se uictrix impudica superiaceret.
216 9 | pede lapidem in strepitum concitauit; post cuius sonitum beatus
217 13| anhelus ad habitaculum suum confecto itinere peruenit. Cui cum
218 9 | deseri se a Christo non posse confideret. Pernox secundas in oratione
219 8 | qua totius orbis daemonia confluxere. Quid nunc dictura es? Bestiae
220 5 | intellexit, ad montium deserta confugiens, dum persecutionis finem
221 16| eo effossam desuper humum congregans tumulum ex more conposuit. ~
222 16| congregans tumulum ex more conposuit. ~Postquam autem dies inluxerat
223 2 | tarda ad mortem supplicia conquirens animas cupiebat iugulare,
224 14| candore fulgentem in sublime conscendere. Et statim in faciem suam
225 11| marginem fontis uterque consedit. Hic uero, quis frangeret
226 1 | quam opinionem omne uulgus consentit, adserunt Antonium huius
227 11| regionibus habitare sciebam, olim conseruum meum mihi promiserat Deus.
228 11| refellebat aetatis. Tandem consilium fuit, ut adprehenso e regione
229 9 | nosti. Scio me non mereri conspectum tuum; tamen nisi uidero,
230 7 | ostendet.' ~Nec plura his, conspicatur hominem equo mixtum, cui
231 8 | scrupulum moueat, sub rege Constantio, uniuerso mundo teste, defenditur.
232 10| antiquis urbibus noua tecta consurgant; quo mundus regatur imperio;
233 11| frangeret panem, oborta contentio pene diem duxit in uesperam.
234 5 | diffusa ramis uetus palma contexerat, fontem lucidissimum ostendens;
235 12| qui tanti temporis spatio contextis palmarum foliis uestiebatur),
236 17| indumentum habuit. ~Sed e contrario illi pauperculo paradisus
237 16| Christiana traditione cantatis, contristabatur Antonius quod sarculum,
238 8 | Nec mora, inter saxosam conuallem haud grandem homunculum
239 17| Paulus uilissimo puluere coopertus iacet resurrecturus in gloriam,
240 7 | nesciebat. ~Et iam media dies coquente desuper sole feruebat, nec
241 8 | magnitudo laetitiae indices cordis effuderat. Gaudebat quippe
242 2 | persecutoribus, quo tempore Cornelius Romae Cyprianus Carthagine
243 8 | aduncis naribus, fronte cornibus asperata, cuius extrema
244 11| peracto cursu superest mihi corona iustitiae; tu missus a Domino
245 2 | animas cupiebat iugulare, non corpora. Et ut ipse qui ab ipso
246 9 | uero Antonius pro foribus corruens, usque ad sextam et eo amplius
247 10| sermocinationes suspiciunt alitem coruum in ramo arboris consedisse,
248 15| primo et ipse uiuere eum credens pariter orabat. Postquam
249 6 | crediderint omnia possibilia esse credentibus. ~
250 6 | uidebuntur eis, qui non crediderint omnia possibilia esse credentibus. ~
251 7 | itinere deducebatur dicens: 'Credo Deo meo, quod olim seruum
252 1 | iactitant: subterraneo specu crinitum calcaneo tenus hominem,
253 2 | permittebatur occidi.' ~Cuius ut crudelitas notior fiat, duo memoriae
254 4 | reuocauerunt. Aderat, instabat, crudelitate quasi pietate utebatur. ~
255 2 | Cyprianus Carthagine felici cruore damnati sunt, multas apud
256 15| quod reliquum erat uiae cucurrisse, ut ad instar auis peruolaret.
257 3 | relinqui. Quo cum recedentibus cunctis meretrix speciosa uenisset,
258 5 | claudebatur. ~Quo remoto (ut est cupiditas hominum auidius occulta
259 2 | supplicia conquirens animas cupiebat iugulare, non corpora. Et
260 11| aduenit, et quod semper cupieram dissolui et esse cum Christo,
261 7 | dexterae manus protensione cupitum indicat iter, ac sic patentes
262 12| rogauit non quod magnopere curaret, utrum tectum putresceret
263 9 | coepit introspicere, nihil curiositate proficiente, tenebris arcentibus
264 16| ex interioris eremi parte currentes uolantibus per colla iubis
265 16| sancti corporis onere seniles curuauit humeros, et deposito eo
266 16| passerum ad terram cadit, da illis sicut tu scis.' ~Et
267 8 | meretrix, in qua totius orbis daemonia confluxere. Quid nunc dictura
268 10| an supersint aliqui, qui daemonum errore rapiantur.' ~Inter
269 2 | Carthagine felici cruore damnati sunt, multas apud Aegyptum
270 18| cui si Dominus optionem daret, multo magis eligeret tunicam
271 7 | quem uisendum properare deberet. Illico erumpente luce uenerabilis
272 12| precabatur. Ac ille: 'Non debes,' inquit, 'quaerere quae
273 14| et euenit, ne se absente debitum Christo spiritum redderet. ~
274 4 | prodere uelle quem celare debuerat. Non illum uxoris lacrimae,
275 7 | cum iam centesimo tertio decimo aetatis suae anno beatus
276 2 | 2) Sub Decio et Valeriano persecutoribus,
277 12| tibi Athanasius episcopus dedit, ad obuoluendum corpusculum
278 7 | nec tamen a coepto itinere deducebatur dicens: 'Credo Deo meo,
279 13| 13) Tandem defatigatus et anhelus ad habitaculum
280 8 | Constantio, uniuerso mundo teste, defenditur. Nam Alexandriam istiusmodi
281 12| obuoluendum corpusculum meum defer.' ~Hoc autem beatus Paulus
282 16| nutu nec folium arboris defluit nec unus passerum ad terram
283 17| huic seni nudo quid umquam defuit? Vos gemma bibitis, ille
284 | Dehinc
285 7 | inquit, 'quanam in parte Dei seruus hic habitat?' ~At
286 16| cum motu aurium ceruice deiecta ad Antonium perrexerunt,
287 | Deinde
288 3 | speciosa uenisset, coepit delicatis stringere colla complexibus
289 8 | accolis eremi, quos uario delusa errore gentilitas Faunos
290 16| seniles curuauit humeros, et deposito eo effossam desuper humum
291 10| panem ante mirantium ora deposuit. Post cuius abscessum: '
292 16| animaduertit benedictionem eos a se deprecari. Nec mora, et in laudationem
293 8 | pro nobis communem Dominum depreceris; salutem mundi olim uenisse
294 12| auditis flens et gemens, ne se desereret atque ut comitem talis itineris
295 9 | dies. Restabat unum, ut deseri se a Christo non posse confideret.
296 5 | adulescens intellexit, ad montium deserta confugiens, dum persecutionis
297 13| Vidi Eliam, uidi Ioannem in deserto, et uere in paradiso Paulum
298 14| illum sitiens, illum uidere desiderans, illum oculis ac mente complectens.
299 8 | corporis in caprarum pedes desinebat. Et hoc adtonitus expectaculo
300 4 | amans. Et cum persecutionis detonaret procella, in uilla remotiore
301 7 | quaesiuit adloquium. Et cum dexterae manus protensione cupitum
302 7 | euanuit. Verum hoc utrum diabolus ad terrendum eum simulauerit,
303 13| coeperant, occurrissent dicentes: 'Vbi tamdiu moratus es,
304 3 | colla complexibus et, quod dictu quoque scelus est, manibus
305 8 | daemonia confluxere. Quid nunc dictura es? Bestiae Christum loquuntur,
306 16| ordine cuncta replicauit; diebusque solemnibus Paschae uel Pentecostes
307 11| panem, oborta contentio pene diem duxit in uesperam. Paulus
308 5 | aperto desuper coelo patulis diffusa ramis uetus palma contexerat,
309 16| proficiam. Moriar ergo, ut dignum est, et iuxta bellatorem
310 7 | Sed ut ad id redeam unde digressus sum, cum iam centesimo tertio
311 9 | Scriptura ait, 'perfecta dilectio foras mittit timorem.' Suspenso
312 1 | Graeco quam Romano stilo diligenter memoriae traditum est, pauca
313 10| Sexaginta iam anni sunt quod dimidii semper panis fragmen accipio,
314 14| eiulans: 'Cur me, Paule, dimittis? Cur abis insalutatus? Tam
315 16| intrepidus. Et illi quidem directo cursu ad cadauer beati senis
316 1 | principio et fine scribere disposui, magis quia res omissa erat
317 8 | exanime, ne calore aestatis dissiparetur, sale infusum et Antiochiam,
318 11| et quod semper cupieram dissolui et esse cum Christo, peracto
319 17| quaeso, uos, parcite saltem diuitiis quas amatis. Cur et mortuos
320 17| non cessat? An cadauera diuitum nisi in serico putrescere
321 3 | libidinis sensum succedens doloris magnitudo calcauit. ~
322 16| Deum esse sentirent, ait: 'Domine, sine cuius nutu nec folium
323 8 | Precamur ut pro nobis communem Dominum depreceris; salutem mundi
324 17| patrimonia sua ignorant, qui domos marmoribus uestiunt, qui
325 11| promiserat Deus. Sed quia iam dormitionis meae tempus aduenit, et
326 9 | oratione exegit tenebras, et dubia adhuc luce haud procul intuetur
327 1 | 1) Inter multos saepe dubitatum est, a quo potissimum Monachorum
328 10| militibus suis Christus duplicauit annonam.' ~
329 | eadem
330 | ecce
331 2 | apud Aegyptum et Thebaidem Ecclesias tempestas saeua populata
332 3 | in fide martyrem et inter eculeum laminasque uictorem, iussit
333 9 | uerteret gradum? ~Iam altera effluxerat dies. Restabat unum, ut
334 16| unius hominis capacem locum effodere. Ac statim quasi mercedem
335 16| humeros, et deposito eo effossam desuper humum congregans
336 8 | laetitiae indices cordis effuderat. Gaudebat quippe de Christi
337 16| et in laudationem Christi effusus, quod muta quoque animalia
338 16| scalpere, harenamque certatim egerentes unius hominis capacem locum
339 | ego
340 14| 14) Tunc egressus foras et ne modicum quidem
341 | ei
342 10| Post cuius abscessum: 'Eia,' inquit Paulus, 'Dominus
343 14| superiaciebat, plorans atque eiulans: 'Cur me, Paule, dimittis?
344 1 | altius repetentes a beato Elia et Ioanne principia sumpserunt.
345 13| monachi nomen fero. Vidi Eliam, uidi Ioannem in deserto,
346 1 | principia sumpserunt. Quorum et Elias plus nobis uidetur fuisse
347 18| optionem daret, multo magis eligeret tunicam Pauli cum meritis
348 12| pallium quod tibi Athanasius episcopus dedit, ad obuoluendum corpusculum
349 7 | his, conspicatur hominem equo mixtum, cui opinio poetarum
350 | Erant
351 15| uidet genibus complicatis, erecta ceruice, extensisque in
352 7 | nullum ultra se monacharum in eremo consedisse. Atque illi per
353 4 | quam Aegyptiacis adprime eruditus, mansueti animi, Deum ualde
354 7 | properare deberet. Illico erumpente luce uenerabilis senex infirmos
355 7 | fuga ex oculis mirantis euanuit. Verum hoc utrum diabolus
356 14| complectens. Timebat enim, quod et euenit, ne se absente debitum Christo
357 3 | supinari, et ne se inde posset excutere, blandis sertorum nexibus
358 9 | Pernox secundas in oratione exegit tenebras, et dubia adhuc
359 2 | fiat, duo memoriae causa exempla subiecimus. ~
360 12| ut tuo adhuc instituantur exemplo. Quamobrem, perge, quaeso,
361 5 | sorbebat. Erant praeterea per exesum montem haud pauca habitacula,
362 16| ferebantur. Quibus aspectis primo exhorruit. Rursusque ad Deum mentem
363 8 | et "in uniuersam terram exiit sonus eius."' ~Talia eo
364 10| residens Paulus cum Antonio ita exorsus est: 'En quem tanto labore
365 12| sed cum silentio lacrimans exosculatis eius oculis manibusque ad
366 8 | desinebat. Et hoc adtonitus expectaculo scutum fidei et loricam
367 9 | anhelitu temperato callidus explorator ingressus est, ac paulatim
368 13| plenius quidnam rei esset exponeret ait: 'Tempus tacendi et
369 4 | communio sanguinis, non exspectans cuncta ex alto Deus ab scelere
370 3 | in osculantis se faciem exspuit. Ac sic libidinis sensum
371 15| complicatis, erecta ceruice, extensisque in altum manibus corpus
372 8 | cornibus asperata, cuius extrema pars corporis in caprarum
373 16| bellatorem tuum, Christe, ruens extremum halitum fundam.' ~Talia
374 5 | subsistens atque hoc idem saepius faciens tandem repperit saxeum montem,
375 9 | nemo cum lacrimis calumniam facit. Et miraris si non recipiam,
376 13| Vae mihi peccatori, qui falsum monachi nomen fero. Vidi
377 4 | humana non cogis 'Auri sacra fames'? Sororis maritus coepit
378 8 | delusa errore gentilitas Faunos Satyrosque et Incubos colit.
379 2 | Romae Cyprianus Carthagine felici cruore damnati sunt, multas
380 9 | et iuxta speluncam, cum fera abiisset, accedens, coepit
381 9 | coepta regione pergebat, ferarum tantum uestigia intuens
382 7 | solet) eremus monstruosorum ferax animalium istam quoque gignat
383 16| uolantibus per colla iubis ferebantur. Quibus aspectis primo exhorruit.
384 13| qui falsum monachi nomen fero. Vidi Eliam, uidi Ioannem
385 7 | dies coquente desuper sole feruebat, nec tamen a coepto itinere
386 5 | locum Aegyptiorum litterae ferunt furtiuam monetae officinam
387 2 | Cuius ut crudelitas notior fiat, duo memoriae causa exempla
388 3 | 3) Perseuerantem in fide martyrem et inter eculeum
389 8 | adtonitus expectaculo scutum fidei et loricam spei bonus praeliator
390 5 | confugiens, dum persecutionis finem praestolaretur necessitatem
391 1 | otiosum est incredibilia fingentes. Quorum quia impudens mendacium
392 9 | Talia perstabat memorans, fixusque manebat. ~Ad quem responsum
393 15| suspiria precantis audiuit, in flebile osculum ruens intellexit
394 12| 12) His Antonius auditis flens et gemens, ne se desereret
395 3 | Alium iuuenali aetate florentem in amoenissimos hortulos
396 16| terram foderet, non habebat, fluctuans uario mentis aestu et secum
397 16| quod sarculum, quo terram foderet, non habebat, fluctuans
398 3 | et molli sibilo arborum folia uentus stringeret, super
399 16| Domine, sine cuius nutu nec folium arboris defluit nec unus
400 11| paululum aquae prono in fonte ore libarunt, et immolantes
401 5 | uetus palma contexerat, fontem lucidissimum ostendens;
402 11| celebrata super uitrei marginem fontis uterque consedit. Hic uero,
403 9 | Tunc uero Antonius pro foribus corruens, usque ad sextam
404 10| quod dimidii semper panis fragmen accipio, uerum ad aduentum
405 7 | nescio quid infrendens et frangens potius uerba quam proloquens,
406 12| ieiuniis seniles etiam anni frangerent, animo uincebat aetatem. ~
407 11| consedit. Hic uero, quis frangeret panem, oborta contentio
408 11| sic locutus est: 'Olim te, frater, in istis regionibus habitare
409 12| Sed et caeteris expedit fratribus, ut tuo adhuc instituantur
410 16| circa eius pedes accubuere, fremitu ingenti rugientes, prorsus
411 1 | quia res omissa erat quam fretus ingenio. Quomodo autem in
412 8 | homunculum uidet aduncis naribus, fronte cornibus asperata, cuius
413 7 | impressione signi armat frontem et 'heus tu,' inquit, 'quanam
414 8 | memoratum animal palmarum fructus ad uiaticum, quasi pacis
415 7 | campos uolucri transmittens fuga ex oculis mirantis euanuit.
416 14| choros, niueo Paulum candore fulgentem in sublime conscendere.
417 16| ruens extremum halitum fundam.' ~Talia eo animo uoluente
418 8 | Incubos colit. Legatione fungor gregis mei. Precamur ut
419 5 | Aegyptiorum litterae ferunt furtiuam monetae officinam fuisse,
420 10| uides hominem, puluerem mox futurum. Verum quia caritas omnia
421 8 | indices cordis effuderat. Gaudebat quippe de Christi gloria,
422 17| paradisus patet, uos auratos gehenna suscipiet. Ille Christi
423 12| Antonius auditis flens et gemens, ne se desereret atque ut
424 17| quid umquam defuit? Vos gemma bibitis, ille concauis manibus
425 15| introgressus speluncam uidet genibus complicatis, erecta ceruice,
426 6 | in cisterna ueteri (quam gentili sermone Syri 'gubbam' uocant)
427 8 | quos uario delusa errore gentilitas Faunos Satyrosque et Incubos
428 5 | foras statim eadem quae genuerat terra sorbebat. Erant praeterea
429 10| quaeso, ut se habeat humanum genus. An in antiquis urbibus
430 4 | idem ergo tempus quo talia gerebantur apud inferiorem Thebaidem,
431 15| cui omnia uiuunt, officio gestus precaretur. ~
432 7 | ferax animalium istam quoque gignat bestiam, incertum habemus. ~
433 2 | Christianis erat pro eo nomine gladio percuti. Verum hostis callidus
434 8 | Gaudebat quippe de Christi gloria, de interitu Satanae, simulque
435 17| coopertus iacet resurrecturus in gloriam, uos operosa saxis sepulcra
436 9 | mittit timorem.' Suspenso gradu et anhelitu temperato callidus
437 4 | circiter sexdecim, litteris tam Graecis quam Aegyptiacis adprime
438 1 | Igitur quia de Antonio tam Graeco quam Romano stilo diligenter
439 5 | cognoscere) animaduertit intus grande uestibulum, quod aperto
440 8 | inter saxosam conuallem haud grandem homunculum uidet aduncis
441 5 | montem, ad cuius radices haud grandis spelunca lapide claudebatur. ~
442 9 | se salutauere nominibus; gratiae Domino in commune referuntur. ~
443 11| 11) Igitur in Deum gratiarum actione celebrata super
444 8 | colit. Legatione fungor gregis mei. Precamur ut pro nobis
445 12| regrediebatur. Neque uero gressus sequebantur animum, sed
446 6 | quam gentili sermone Syri 'gubbam' uocant) quinque caricis
447 10| narra mihi, quaeso, ut se habeat humanum genus. An in antiquis
448 16| quo terram foderet, non habebat, fluctuans uario mentis
449 7 | gignat bestiam, incertum habemus. ~
450 1 | nulli hominum compertum habetur. ~
451 5 | exesum montem haud pauca habitacula, in quibus scabrae iam incudes
452 6 | quasi a Deo sibi offerretur habitaculo, omnem ibidem in orationibus
453 13| defatigatus et anhelus ad habitaculum suum confecto itinere peruenit.
454 11| frater, in istis regionibus habitare sciebam, olim conseruum
455 1 | potissimum Monachorum eremus habitari coepta sit. Quidam enim
456 7 | in parte Dei seruus hic habitat?' ~At ille barbarum nescio
457 17| mancipii uestri indumentum habuit. ~Sed e contrario illi pauperculo
458 4 | morte amborum parentum in haereditate locupleti Paulus relictus
459 16| Christe, ruens extremum halitum fundam.' ~Talia eo animo
460 16| humum pedibus scalpere, harenamque certatim egerentes unius
461 10| errore rapiantur.' ~Inter has sermocinationes suspiciunt
462 16| inluxerat alia, ne quid pius heres ex intestati bonis non possideret,
463 9 | responsum paucis ita reddidit heros: ~'Nemo sic petit ut minetur,
464 7 | signi armat frontem et 'heus tu,' inquit, 'quanam in
465 18| quicumque haec legis, ut Hieronymi peccatoris memineris; cui
466 7 | mixtum, cui opinio poetarum Hippocentauro uocabulum indidit. Quo uiso
467 16| certatim egerentes unius hominis capacem locum effodere.
468 8 | Nam Alexandriam istiusmodi homo uiuus perductus magnum populo
469 8 | saxosam conuallem haud grandem homunculum uidet aduncis naribus, fronte
470 9 | ad sextam et eo amplius horam aditum precabatur dicens: '
471 14| inluxisset alia et trium horarum spatio iter remaneret, uidit
472 6 | triginta iam per annos clausus hordeaceo pane et lutulenta aqua uiuit.
473 7 | uerba quam proloquens, inter horrentia ora satis blandum quaesiuit
474 9 | Tandem per caecae noctis horrorem procul lumen intuitus, dum
475 3 | florentem in amoenissimos hortulos praecepit adduci ibique
476 11| uesperam. Paulus more cogebat hospitii, Antonius iure refellebat
477 2 | nomine gladio percuti. Verum hostis callidus tarda ad mortem
478 | huic
479 | huius
480 4 | erat. ~Verum quid pectora humana non cogis 'Auri sacra fames'?
481 10| mihi, quaeso, ut se habeat humanum genus. An in antiquis urbibus
482 16| corporis onere seniles curuauit humeros, et deposito eo effossam
483 11| missus a Domino es, qui humo corpusculum tegas, immo
484 | Hunc
485 17| uilissimo puluere coopertus iacet resurrecturus in gloriam,
486 1 | alia prout uoluntas tulit iactitant: subterraneo specu crinitum
487 | ibidem
488 3 | hortulos praecepit adduci ibique inter candentia lilia et
489 | id
490 12| animum, sed cum corpus inane ieiuniis seniles etiam anni frangerent,
491 6 | cui impossibile uideatur, Iesum testor et sanctos angelos
492 3 | muscarum aculeis cederet qui ignitas sartagines ante superasset. ~
493 17| eos, qui patrimonia sua ignorant, qui domos marmoribus uestiunt,
494 7 | uisendum properare deberet. Illico erumpente luce uenerabilis
495 | illis
496 15| instar auis peruolaret. Nec immerito, nam introgressus speluncam
497 | immo
498 11| in fonte ore libarunt, et immolantes Deo sacrificium laudis noctem
499 8 | infusum et Antiochiam, ut ab Imperatore uideretur, adlatum est. ~
500 16| manu annuens eis ut abirent imperauit. Cumque illi recessissent,
501 10| consurgant; quo mundus regatur imperio; an supersint aliqui, qui
|