1-imper | impet-scio | scis-voti
Caput
502 9 | ut aperiatur. Quod si non impetro, hic, hic moriar ante postes
503 6 | praebebat. ~Quod ne cui impossibile uideatur, Iesum testor et
504 7 | indidit. Quo uiso salutaris impressione signi armat frontem et '
505 1 | incredibilia fingentes. Quorum quia impudens mendacium fuit, ne refellenda
506 3 | libidinem concitato se uictrix impudica superiaceret. Quid ageret
507 12| sequebantur animum, sed cum corpus inane ieiuniis seniles etiam anni
508 7 | istam quoque gignat bestiam, incertum habemus. ~
509 7 | in mentem eius cogitatio incidit, nullum ultra se monacharum
510 1 | fuit, quam ab eo omnium incitata sunt studia. ~Amatas uero
511 8 | aufugit. ~Hoc ne cui ad incredulitatem scrupulum moueat, sub rege
512 8 | gentilitas Faunos Satyrosque et Incubos colit. Legatione fungor
513 5 | habitacula, in quibus scabrae iam incudes et mallei, quibus pecunia
514 10| senectute membris operit inculta canities. En uides hominem,
515 7 | manus protensione cupitum indicat iter, ac sic patentes campos
516 8 | quas magnitudo laetitiae indices cordis effuderat. Gaudebat
517 7 | Hippocentauro uocabulum indidit. Quo uiso salutaris impressione
518 4 | quo talia gerebantur apud inferiorem Thebaidem, cum sorore iam
519 7 | erumpente luce uenerabilis senex infirmos artus baculo regente sustentans
520 7 | ille barbarum nescio quid infrendens et frangens potius uerba
521 8 | aestatis dissiparetur, sale infusum et Antiochiam, ut ab Imperatore
522 1 | omissa erat quam fretus ingenio. Quomodo autem in media
523 16| pedes accubuere, fremitu ingenti rugientes, prorsus ut intellegeres
524 9 | Sic adridens patefecit ingressum. Quo aperto dum in mutuos
525 9 | temperato callidus explorator ingressus est, ac paulatim progrediens
526 16| conposuit. ~Postquam autem dies inluxerat alia, ne quid pius heres
527 14| redderet. ~Cumque iam dies inluxisset alia et trium horarum spatio
528 9 | anhelantem ad radicem montis inrepere. Quam secutus oculis et
529 3 | blandis sertorum nexibus inretitum relinqui. Quo cum recedentibus
530 14| Paule, dimittis? Cur abis insalutatus? Tam tarde notus tam cito
531 1 | quas Satanae pertulerit insidias, nulli hominum compertum
532 3 | uoluptas. Tandem coelitus inspiratus praecisam mordicus linguam
533 4 | scelere reuocauerunt. Aderat, instabat, crudelitate quasi pietate
534 15| erat uiae cucurrisse, ut ad instar auis peruolaret. Nec immerito,
535 12| fratribus, ut tuo adhuc instituantur exemplo. Quamobrem, perge,
536 17| uestiunt, qui uno lino uillarum insuunt pretia: huic seni nudo quid
537 10| qui inde leniter subuolans integrum panem ante mirantium ora
538 8 | admirans, quod eius posset intellegere sermonem et baculo humum
539 16| ingenti rugientes, prorsus ut intellegeres eos plangere quo modo poterant. ~
540 16| uoluente ecce duo leones ex interioris eremi parte currentes uolantibus
541 8 | quippe de Christi gloria, de interitu Satanae, simulque admirans,
542 7 | reuelatum est esse alium interius multo se meliorem ad quem
543 8 | Antonius, et quisnam esset interrogans hoc ab eo responsum accepit: ~'
544 17| Libet in fine opusculi interrogare eos, qui patrimonia sua
545 16| alia, ne quid pius heres ex intestati bonis non possideret, tunicam
546 16| columbas uideret, mansit intrepidus. Et illi quidem directo
547 15| peruolaret. Nec immerito, nam introgressus speluncam uidet genibus
548 9 | abiisset, accedens, coepit introspicere, nihil curiositate proficiente,
549 9 | ferarum tantum uestigia intuens et eremi latam uastitatem.
550 9 | dubia adhuc luce haud procul intuetur lupam sitis ardoribus anhelantem
551 9 | noctis horrorem procul lumen intuitus, dum auidius properat, offensum
552 5 | cognoscere) animaduertit intus grande uestibulum, quod
553 9 | cur repellis? Quaesiui et inueni, pulso ut aperiatur. Quod
554 1 | repetentes a beato Elia et Ioanne principia sumpserunt. Quorum
555 13| nomen fero. Vidi Eliam, uidi Ioannem in deserto, et uere in paradiso
556 1 | fuisse quam monachus et Ioannes ante prophetare coepisse
557 | ipso
558 7 | regente sustentans coepit ire uelle quo nesciebat. ~Et
559 | istam
560 | istis
561 1 | quemdam Thebaeum principem rei istius fuisse, non nominis, quam
562 8 | defenditur. Nam Alexandriam istiusmodi homo uiuus perductus magnum
563 8 | 8) Stupens itaque Antonius et de eo quod uiderat
564 12| desereret atque ut comitem talis itineris acciperet, precabatur. Ac
565 16| currentes uolantibus per colla iubis ferebantur. Quibus aspectis
566 2 | conquirens animas cupiebat iugulare, non corpora. Et ut ipse
567 5 | tempestate qua Cleopatrae iunctus Antonius est. ~
568 6 | quae iuxta Syriam Saracenis iungitur et uidisse me monachos et
569 11| cogebat hospitii, Antonius iure refellebat aetatis. Tandem
570 3 | eculeum laminasque uictorem, iussit melle perungi et sub ardentissimo
571 11| cursu superest mihi corona iustitiae; tu missus a Domino es,
572 3 | ante superasset. ~Alium iuuenali aetate florentem in amoenissimos
573 10| exorsus est: 'En quem tanto labore quaesisti, putribus senectute
574 4 | debuerat. Non illum uxoris lacrimae, non communio sanguinis,
575 12| ausus est, sed cum silentio lacrimans exosculatis eius oculis
576 17| Cur ambitio inter luctus lacrimasque non cessat? An cadauera
577 8 | rigabat, quas magnitudo laetitiae indices cordis effuderat.
578 3 | martyrem et inter eculeum laminasque uictorem, iussit melle perungi
579 5 | radices haud grandis spelunca lapide claudebatur. ~Quo remoto (
580 9 | properat, offensum pede lapidem in strepitum concitauit;
581 9 | uestigia intuens et eremi latam uastitatem. Quid ageret,
582 16| deprecari. Nec mora, et in laudationem Christi effusus, quod muta
583 11| immolantes Deo sacrificium laudis noctem transegere uigiliis. ~
584 3 | stringeret, super structum plumis lectulum supinari, et ne se inde
585 8 | Satyrosque et Incubos colit. Legatione fungor gregis mei. Precamur
586 18| Obsecro, quicumque haec legis, ut Hieronymi peccatoris
587 3 | lilia et rubentes rosas, cum leni iuxta murmure serperet riuus
588 10| arboris consedisse, qui inde leniter subuolans integrum panem
589 16| animo uoluente ecce duo leones ex interioris eremi parte
590 12| recedenti moeror suae mortis leuaretur. ~Stupefactus ergo Antonius,
591 11| aquae prono in fonte ore libarunt, et immolantes Deo sacrificium
592 17| 17) Libet in fine opusculi interrogare
593 3 | adtrectare uirilia, ut corpore in libidinem concitato se uictrix impudica
594 3 | se faciem exspuit. Ac sic libidinis sensum succedens doloris
595 | licet
596 3 | adduci ibique inter candentia lilia et rubentes rosas, cum leni
597 16| perrexerunt, manus eius pedesque lingentes, ut ille animaduertit benedictionem
598 3 | inspiratus praecisam mordicus linguam in osculantis se faciem
599 17| marmoribus uestiunt, qui uno lino uillarum insuunt pretia:
600 5 | Hunc locum Aegyptiorum litterae ferunt furtiuam monetae
601 4 | annorum circiter sexdecim, litteris tam Graecis quam Aegyptiacis
602 4 | parentum in haereditate locupleti Paulus relictus est, annorum
603 11| beatus Paulus ad Antonium sic locutus est: 'Olim te, frater, in
604 13| duo discipuli, qui ei iam longaeuo ministrare coeperant, occurrissent
605 8 | eius."' ~Talia eo loquente longaeuus uiator ubertim faciem lacrimis
606 13| Tempus tacendi et tempus loquendi.' ~
607 8 | sonus eius."' ~Talia eo loquente longaeuus uiator ubertim
608 8 | dictura es? Bestiae Christum loquuntur, et tu pro Deo portenta
609 8 | expectaculo scutum fidei et loricam spei bonus praeliator arripuit.
610 5 | palma contexerat, fontem lucidissimum ostendens; cuius riuum tantummodo
611 17| uestibus? Cur ambitio inter luctus lacrimasque non cessat?
612 9 | caecae noctis horrorem procul lumen intuitus, dum auidius properat,
613 9 | luce haud procul intuetur lupam sitis ardoribus anhelantem
614 6 | clausus hordeaceo pane et lutulenta aqua uiuit. Alter in cisterna
615 1 | studia. ~Amatas uero et Macarius, discipuli Antonii, e quibus
616 1 | Antonii, e quibus superior magistri corpus sepeliuit, etiam
617 12| Paulus rogauit non quod magnopere curaret, utrum tectum putresceret
618 8 | istiusmodi homo uiuus perductus magnum populo spectaculum praebuit,
619 5 | quibus scabrae iam incudes et mallei, quibus pecunia signatur,
620 17| ille ne uilissimi quidem mancipii uestri indumentum habuit. ~
621 16| quatridui iter est; si hic maneam, nihil ultra proficiam.
622 9 | perstabat memorans, fixusque manebat. ~Ad quem responsum paucis
623 12| exosculatis eius oculis manibusque ad monasterium, quod postea
624 16| quasi columbas uideret, mansit intrepidus. Et illi quidem
625 4 | Aegyptiacis adprime eruditus, mansueti animi, Deum ualde amans.
626 11| actione celebrata super uitrei marginem fontis uterque consedit.
627 4 | Auri sacra fames'? Sororis maritus coepit prodere uelle quem
628 17| sua ignorant, qui domos marmoribus uestiunt, qui uno lino uillarum
629 3 | 3) Perseuerantem in fide martyrem et inter eculeum laminasque
630 | meae
631 | mei
632 7 | alium interius multo se meliorem ad quem uisendum properare
633 3 | laminasque uictorem, iussit melle perungi et sub ardentissimo
634 10| quaesisti, putribus senectute membris operit inculta canities.
635 18| ut Hieronymi peccatoris memineris; cui si Dominus optionem
636 9 | cadauer.' ~Talia perstabat memorans, fixusque manebat. ~Ad quem
637 8 | praeliator arripuit. Nihilominus memoratum animal palmarum fructus
638 1 | fingentes. Quorum quia impudens mendacium fuit, ne refellenda quidem
639 14| desiderans, illum oculis ac mente complectens. Timebat enim,
640 16| habebat, fluctuans uario mentis aestu et secum multa reputans: '
641 | meo
642 16| effodere. Ac statim quasi mercedem pro opere postulaturi, cum
643 9 | uenerim, nosti. Scio me non mereri conspectum tuum; tamen nisi
644 18| eligeret tunicam Pauli cum meritis eius, quam regum purpuras
645 3 | superiaceret. Quid ageret miles Christi, quo se uerteret?
646 10| uerum ad aduentum tuum militibus suis Christus duplicauit
647 9 | heros: ~'Nemo sic petit ut minetur, nemo cum lacrimis calumniam
648 13| discipuli, qui ei iam longaeuo ministrare coeperant, occurrissent
649 7 | transmittens fuga ex oculis mirantis euanuit. Verum hoc utrum
650 10| subuolans integrum panem ante mirantium ora deposuit. Post cuius
651 9 | lacrimis calumniam facit. Et miraris si non recipiam, cum moriturus
652 9 | Quo aperto dum in mutuos miscentur amplexus, propriis se salutauere
653 10| prandium misit, uere pius, uere misericors. Sexaginta iam anni sunt
654 10| Dominus nobis prandium misit, uere pius, uere misericors.
655 11| mihi corona iustitiae; tu missus a Domino es, qui humo corpusculum
656 9 | perfecta dilectio foras mittit timorem.' Suspenso gradu
657 7 | conspicatur hominem equo mixtum, cui opinio poetarum Hippocentauro
658 14| Tunc egressus foras et ne modicum quidem cibi sumens per uiam
659 | modo
660 | modum
661 12| sed ut a se recedenti moeror suae mortis leuaretur. ~
662 12| Quamobrem, perge, quaeso, nisi molestum est, et pallium quod tibi
663 3 | murmure serperet riuus et molli sibilo arborum folia uentus
664 7 | incidit, nullum ultra se monacharum in eremo consedisse. Atque
665 13| mihi peccatori, qui falsum monachi nomen fero. Vidi Eliam,
666 1 | dubitatum est, a quo potissimum Monachorum eremus habitari coepta sit.
667 6 | Saracenis iungitur et uidisse me monachos et uidere, e quibus unus
668 1 | nobis uidetur fuisse quam monachus et Ioannes ante prophetare
669 5 | litterae ferunt furtiuam monetae officinam fuisse, ea tempestate
670 7 | simulauerit, an (ut solet) eremus monstruosorum ferax animalium istam quoque
671 9 | ardoribus anhelantem ad radicem montis inrepere. Quam secutus oculis
672 5 | adulescens intellexit, ad montium deserta confugiens, dum
673 7 | alia solitudine Antonius moraretur, ut ipse adserere solebat,
674 13| occurrissent dicentes: 'Vbi tamdiu moratus es, pater?', respondit: '
675 3 | coelitus inspiratus praecisam mordicus linguam in osculantis se
676 2 | Cyprianus ait: 'Volentibus mori non permittebatur occidi.' ~
677 9 | miraris si non recipiam, cum moriturus adueneris?' ~Sic adridens
678 8 | eo responsum accepit: ~'Mortalis ego sum et unus ex accolis
679 4 | sorore iam uiro tradita morte amborum parentum in haereditate
680 2 | hostis callidus tarda ad mortem supplicia conquirens animas
681 12| se recedenti moeror suae mortis leuaretur. ~Stupefactus
682 17| diuitiis quas amatis. Cur et mortuos uestros auratis obuoluitis
683 16| pro opere postulaturi, cum motu aurium ceruice deiecta ad
684 8 | incredulitatem scrupulum moueat, sub rege Constantio, uniuerso
685 10| uides hominem, puluerem mox futurum. Verum quia caritas
686 2 | felici cruore damnati sunt, multas apud Aegyptum et Thebaidem
687 1 | 1) Inter multos saepe dubitatum est, a quo
688 8 | Dominum depreceris; salutem mundi olim uenisse cognouimus,
689 8 | rege Constantio, uniuerso mundo teste, defenditur. Nam Alexandriam
690 10| noua tecta consurgant; quo mundus regatur imperio; an supersint
691 3 | rubentes rosas, cum leni iuxta murmure serperet riuus et molli
692 3 | manibus reponi, scilicet ut muscarum aculeis cederet qui ignitas
693 16| laudationem Christi effusus, quod muta quoque animalia Deum esse
694 9 | ingressum. Quo aperto dum in mutuos miscentur amplexus, propriis
695 8 | homunculum uidet aduncis naribus, fronte cornibus asperata,
696 10| caritas omnia sustinet, narra mihi, quaeso, ut se habeat
697 17| bibitis, ille concauis manibus naturae satisfecit. Vos in tunicis
698 1 | prophetare coepisse quam natus sit. Alii autem, in quam
699 8 | Deo portenta ueneraris!' ~Necdum uerba compleuerat et quasi
700 5 | persecutionis finem praestolaretur necessitatem in uoluntatem uertit, ac
701 | Neque
702 7 | sustentans coepit ire uelle quo nesciebat. ~Et iam media dies coquente
703 7 | habitat?' ~At ille barbarum nescio quid infrendens et frangens
704 17| nisi in serico putrescere nesciunt? ~
705 3 | excutere, blandis sertorum nexibus inretitum relinqui. Quo
706 8 | bonus praeliator arripuit. Nihilominus memoratum animal palmarum
707 11| pane, dum ad se quisque nititur, pars sua remaneret in manibus.
708 14| prophetarum et apostolorum choros, niueo Paulum candore fulgentem
709 9 | captabat. Tandem per caecae noctis horrorem procul lumen intuitus,
710 13| peccatori, qui falsum monachi nomen fero. Vidi Eliam, uidi Ioannem
711 2 | Christianis erat pro eo nomine gladio percuti. Verum hostis
712 9 | propriis se salutauere nominibus; gratiae Domino in commune
713 1 | principem rei istius fuisse, non nominis, quam opinionem nos quoque
714 7 | uitam ageret in terris et nonagenarius in alia solitudine Antonius
715 1 | opinionem nos quoque probamus. ~Nonnulli et haec et alia prout uoluntas
716 | nos
717 9 | sim, unde, cur uenerim, nosti. Scio me non mereri conspectum
718 2 | occidi.' ~Cuius ut crudelitas notior fiat, duo memoriae causa
719 14| abis insalutatus? Tam tarde notus tam cito recedis?' ~
720 10| An in antiquis urbibus noua tecta consurgant; quo mundus
721 17| insuunt pretia: huic seni nudo quid umquam defuit? Vos
722 12| tectum putresceret cadauer an nudum (quippe qui tanti temporis
723 17| suscipiet. Ille Christi uestem, nudus licet, seruauit; uos uestiti
724 | nulla
725 | nulli
726 7 | eius cogitatio incidit, nullum ultra se monacharum in eremo
727 16| ait: 'Domine, sine cuius nutu nec folium arboris defluit
728 9 | quod patebat occludens sera obfirmauit. ~Tunc uero Antonius pro
729 11| uero, quis frangeret panem, oborta contentio pene diem duxit
730 18| 18) Obsecro, quicumque haec legis, ut
731 8 | ad uiaticum, quasi pacis obsides, offerebat. Quo cognito
732 12| Athanasius episcopus dedit, ad obuoluendum corpusculum meum defer.' ~
733 17| mortuos uestros auratis obuoluitis uestibus? Cur ambitio inter
734 16| 16) Igitur obuoluto et prolato foras corpore,
735 2 | Volentibus mori non permittebatur occidi.' ~Cuius ut crudelitas notior
736 9 | Paulus ostium quod patebat occludens sera obfirmauit. ~Tunc uero
737 5 | cupiditas hominum auidius occulta cognoscere) animaduertit
738 12| quod postea a Saracenis occupatum est, regrediebatur. Neque
739 13| longaeuo ministrare coeperant, occurrissent dicentes: 'Vbi tamdiu moratus
740 9 | intuitus, dum auidius properat, offensum pede lapidem in strepitum
741 8 | uiaticum, quasi pacis obsides, offerebat. Quo cognito gradum pressit
742 6 | adamato quasi a Deo sibi offerretur habitaculo, omnem ibidem
743 5 | ferunt furtiuam monetae officinam fuisse, ea tempestate qua
744 15| Deum, cui omnia uiuunt, officio gestus precaretur. ~
745 1 | disposui, magis quia res omissa erat quam fretus ingenio.
746 | omne
747 | omnem
748 | omnes
749 | omnium
750 16| recessissent, sancti corporis onere seniles curuauit humeros,
751 16| statim quasi mercedem pro opere postulaturi, cum motu aurium
752 10| putribus senectute membris operit inculta canities. En uides
753 17| resurrecturus in gloriam, uos operosa saxis sepulcra premunt cum
754 17| sepulcra premunt cum uestris opibus arsuros. ~Parcite, quaeso,
755 7 | hominem equo mixtum, cui opinio poetarum Hippocentauro uocabulum
756 18| memineris; cui si Dominus optionem daret, multo magis eligeret
757 17| 17) Libet in fine opusculi interrogare eos, qui patrimonia
758 15| uiuere eum credens pariter orabat. Postquam uero nulla, ut
759 9 | confideret. Pernox secundas in oratione exegit tenebras, et dubia
760 6 | habitaculo, omnem ibidem in orationibus et solitudine duxit aetatem.
761 8 | meretrix, in qua totius orbis daemonia confluxere. Quid
762 16| monasterium reuersus discipulis ex ordine cuncta replicauit; diebusque
763 3 | praecisam mordicus linguam in osculantis se faciem exspuit. Ac sic
764 5 | contexerat, fontem lucidissimum ostendens; cuius riuum tantummodo
765 7 | suum, quem mihi promisit, ostendet.' ~Nec plura his, conspicatur
766 9 | cuius sonitum beatus Paulus ostium quod patebat occludens sera
767 1 | et multa quae persequi otiosum est incredibilia fingentes.
768 8 | fructus ad uiaticum, quasi pacis obsides, offerebat. Quo
769 12| Antonius, quod de Athanasio et pallio eius audierat, quasi Christum
770 16| quam in sportarum modum de palmae foliis ipse sibi texuerat.
771 10| sunt quod dimidii semper panis fragmen accipio, uerum ad
772 13| Ioannem in deserto, et uere in paradiso Paulum uidi.' ~Ac sic ore
773 17| contrario illi pauperculo paradisus patet, uos auratos gehenna
774 4 | uiro tradita morte amborum parentum in haereditate locupleti
775 15| ipse uiuere eum credens pariter orabat. Postquam uero nulla,
776 16| replicauit; diebusque solemnibus Paschae uel Pentecostes semper Pauli
777 16| arboris defluit nec unus passerum ad terram cadit, da illis
778 2 | Et ut ipse qui ab ipso passus est Cyprianus ait: 'Volentibus
779 9 | beatus Paulus ostium quod patebat occludens sera obfirmauit. ~
780 9 | adueneris?' ~Sic adridens patefecit ingressum. Quo aperto dum
781 7 | cupitum indicat iter, ac sic patentes campos uolucri transmittens
782 13| Vbi tamdiu moratus es, pater?', respondit: 'Vae mihi
783 17| illi pauperculo paradisus patet, uos auratos gehenna suscipiet.
784 17| opusculi interrogare eos, qui patrimonia sua ignorant, qui domos
785 5 | quod aperto desuper coelo patulis diffusa ramis uetus palma
786 9 | manebat. ~Ad quem responsum paucis ita reddidit heros: ~'Nemo
787 14| atque eiulans: 'Cur me, Paule, dimittis? Cur abis insalutatus?
788 12| audierat, quasi Christum in Paulo uidens et in pectore eius
789 11| remaneret in manibus. Dehinc paululum aquae prono in fonte ore
790 17| habuit. ~Sed e contrario illi pauperculo paradisus patet, uos auratos
791 13| respondit: 'Vae mihi peccatori, qui falsum monachi nomen
792 18| haec legis, ut Hieronymi peccatoris memineris; cui si Dominus
793 4 | secretior erat. ~Verum quid pectora humana non cogis 'Auri sacra
794 12| Christum in Paulo uidens et in pectore eius Deum uenerans ultra
795 13| compresso et manu uerberans pectus ex cella pallium protulit.
796 5 | incudes et mallei, quibus pecunia signatur, uisebantur. Hunc
797 9 | auidius properat, offensum pede lapidem in strepitum concitauit;
798 16| perrexerunt, manus eius pedesque lingentes, ut ille animaduertit
799 16| haud procul coeperunt humum pedibus scalpere, harenamque certatim
800 11| panem, oborta contentio pene diem duxit in uesperam.
801 8 | uerba compleuerat et quasi pennigero uolatu petulcum animal aufugit. ~
802 16| diebusque solemnibus Paschae uel Pentecostes semper Pauli tunica uestitus
803 11| dissolui et esse cum Christo, peracto cursu superest mihi corona
804 2 | erat pro eo nomine gladio percuti. Verum hostis callidus tarda
805 8 | sermonem et baculo humum percutiens aiebat: 'Vae tibi, Alexandria,
806 17| sericis indumentum Christi perdidistis. Paulus uilissimo puluere
807 8 | Alexandriam istiusmodi homo uiuus perductus magnum populo spectaculum
808 9 | Verum ut Scriptura ait, 'perfecta dilectio foras mittit timorem.'
809 12| instituantur exemplo. Quamobrem, perge, quaeso, nisi molestum est,
810 9 | Antonius coepta regione pergebat, ferarum tantum uestigia
811 2 | ait: 'Volentibus mori non permittebatur occidi.' ~Cuius ut crudelitas
812 9 | Christo non posse confideret. Pernox secundas in oratione exegit
813 16| ceruice deiecta ad Antonium perrexerunt, manus eius pedesque lingentes,
814 2 | Sub Decio et Valeriano persecutoribus, quo tempore Cornelius Romae
815 9 | 9) Sed ut propositum persequar, Antonius coepta regione
816 1 | tenus hominem, et multa quae persequi otiosum est incredibilia
817 3 | 3) Perseuerantem in fide martyrem et inter
818 9 | sepelies uel cadauer.' ~Talia perstabat memorans, fixusque manebat. ~
819 1 | uixerit aut quas Satanae pertulerit insidias, nulli hominum
820 13| habitaculum suum confecto itinere peruenit. Cui cum duo discipuli,
821 3 | laminasque uictorem, iussit melle perungi et sub ardentissimo sole
822 15| cucurrisse, ut ad instar auis peruolaret. Nec immerito, nam introgressus
823 9 | reddidit heros: ~'Nemo sic petit ut minetur, nemo cum lacrimis
824 8 | et quasi pennigero uolatu petulcum animal aufugit. ~Hoc ne
825 4 | instabat, crudelitate quasi pietate utebatur. ~
826 16| prorsus ut intellegeres eos plangere quo modo poterant. ~Deinde
827 13| Rogantibusque discipulis ut plenius quidnam rei esset exponeret
828 14| sabulum capiti superiaciebat, plorans atque eiulans: 'Cur me,
829 3 | stringeret, super structum plumis lectulum supinari, et ne
830 7 | promisit, ostendet.' ~Nec plura his, conspicatur hominem
831 1 | sumpserunt. Quorum et Elias plus nobis uidetur fuisse quam
832 7 | equo mixtum, cui opinio poetarum Hippocentauro uocabulum
833 2 | Ecclesias tempestas saeua populata est. Voti tunc Christianis
834 8 | homo uiuus perductus magnum populo spectaculum praebuit, et
835 | posse
836 6 | qui non crediderint omnia possibilia esse credentibus. ~
837 16| heres ex intestati bonis non possideret, tunicam sibi eius uindicauit,
838 9 | impetro, hic, hic moriar ante postes tuos. Certe sepelies uel
839 16| quasi mercedem pro opere postulaturi, cum motu aurium ceruice
840 16| intellegeres eos plangere quo modo poterant. ~Deinde haud procul coeperunt
841 1 | saepe dubitatum est, a quo potissimum Monachorum eremus habitari
842 | potius
843 6 | Cibum et uestimentum palma praebebat. ~Quod ne cui impossibile
844 8 | magnum populo spectaculum praebuit, et postea cadauer exanime,
845 3 | in amoenissimos hortulos praecepit adduci ibique inter candentia
846 3 | Tandem coelitus inspiratus praecisam mordicus linguam in osculantis
847 8 | fidei et loricam spei bonus praeliator arripuit. Nihilominus memoratum
848 5 | dum persecutionis finem praestolaretur necessitatem in uoluntatem
849 | praeterea
850 10| inquit Paulus, 'Dominus nobis prandium misit, uere pius, uere misericors.
851 8 | Legatione fungor gregis mei. Precamur ut pro nobis communem Dominum
852 15| nulla, ut solebat, suspiria precantis audiuit, in flebile osculum
853 15| omnia uiuunt, officio gestus precaretur. ~
854 17| uos operosa saxis sepulcra premunt cum uestris opibus arsuros. ~
855 8 | offerebat. Quo cognito gradum pressit Antonius, et quisnam esset
856 17| uno lino uillarum insuunt pretia: huic seni nudo quid umquam
857 1 | Paulum quemdam Thebaeum principem rei istius fuisse, non nominis,
858 1 | repetentes a beato Elia et Ioanne principia sumpserunt. Quorum et Elias
859 1 | traditum est, pauca de Pauli principio et fine scribere disposui,
860 1 | quam opinionem nos quoque probamus. ~Nonnulli et haec et alia
861 5 | uoluntatem uertit, ac paulatim procedens rursusque subsistens atque
862 4 | persecutionis detonaret procella, in uilla remotiore secretior
863 14| Et statim in faciem suam procidens sabulum capiti superiaciebat,
864 4 | Sororis maritus coepit prodere uelle quem celare debuerat.
865 16| hic maneam, nihil ultra proficiam. Moriar ergo, ut dignum
866 9 | introspicere, nihil curiositate proficiente, tenebris arcentibus uisum.
867 8 | uiderat secum uoluens ulterius progrediebatur. Nec mora, inter saxosam
868 9 | ingressus est, ac paulatim progrediens saepiusque subsistens sonum
869 16| 16) Igitur obuoluto et prolato foras corpore, psalmis quoque
870 7 | frangens potius uerba quam proloquens, inter horrentia ora satis
871 11| olim conseruum meum mihi promiserat Deus. Sed quia iam dormitionis
872 7 | olim seruum suum, quem mihi promisit, ostendet.' ~Nec plura his,
873 11| manibus. Dehinc paululum aquae prono in fonte ore libarunt, et
874 7 | meliorem ad quem uisendum properare deberet. Illico erumpente
875 9 | lumen intuitus, dum auidius properat, offensum pede lapidem in
876 1 | monachus et Ioannes ante prophetare coepisse quam natus sit.
877 14| angelorum cateruas, inter prophetarum et apostolorum choros, niueo
878 1 | adserunt Antonium huius propositi caput, quod ex parte uerum
879 9 | 9) Sed ut propositum persequar, Antonius coepta
880 9 | mutuos miscentur amplexus, propriis se salutauere nominibus;
881 | prorsus
882 7 | adloquium. Et cum dexterae manus protensione cupitum indicat iter, ac
883 13| pectus ex cella pallium protulit. Rogantibusque discipulis
884 | prout
885 5 | 5) Quod ubi prudentissimus adulescens intellexit, ad
886 16| et prolato foras corpore, psalmis quoque ex Christiana traditione
887 9 | repellis? Quaesiui et inueni, pulso ut aperiatur. Quod si non
888 17| perdidistis. Paulus uilissimo puluere coopertus iacet resurrecturus
889 10| canities. En uides hominem, puluerem mox futurum. Verum quia
890 18| meritis eius, quam regum purpuras cum regnis suis. ~ ~
891 17| cadauera diuitum nisi in serico putrescere nesciunt? ~
892 12| magnopere curaret, utrum tectum putresceret cadauer an nudum (quippe
893 10| tanto labore quaesisti, putribus senectute membris operit
894 12| ille: 'Non debes,' inquit, 'quaerere quae tua sunt, sed quae
895 10| est: 'En quem tanto labore quaesisti, putribus senectute membris
896 9 | suscipis, hominem cur repellis? Quaesiui et inueni, pulso ut aperiatur.
897 7 | horrentia ora satis blandum quaesiuit adloquium. Et cum dexterae
898 12| adhuc instituantur exemplo. Quamobrem, perge, quaeso, nisi molestum
899 7 | frontem et 'heus tu,' inquit, 'quanam in parte Dei seruus hic
900 16| ad monasterium reuertar, quatridui iter est; si hic maneam,
901 1 | etiam nunc adfirmant Paulum quemdam Thebaeum principem rei istius
902 | quicumque
903 | Quidam
904 13| Rogantibusque discipulis ut plenius quidnam rei esset exponeret ait: '
905 7 | consedisse. Atque illi per noctem quiescenti reuelatum est esse alium
906 6 | sermone Syri 'gubbam' uocant) quinque caricis per singulos dies
907 | quis
908 8 | gradum pressit Antonius, et quisnam esset interrogans hoc ab
909 | quisque
910 | Quomodo
911 | quos
912 9 | ardoribus anhelantem ad radicem montis inrepere. Quam secutus
913 5 | saxeum montem, ad cuius radices haud grandis spelunca lapide
914 5 | desuper coelo patulis diffusa ramis uetus palma contexerat,
915 10| suspiciunt alitem coruum in ramo arboris consedisse, qui
916 10| aliqui, qui daemonum errore rapiantur.' ~Inter has sermocinationes
917 9 | tamen nisi uidero, non recedam. Qui bestias suscipis, hominem
918 12| uestiebatur), sed ut a se recedenti moeror suae mortis leuaretur. ~
919 3 | inretitum relinqui. Quo cum recedentibus cunctis meretrix speciosa
920 14| Tam tarde notus tam cito recedis?' ~
921 16| abirent imperauit. Cumque illi recessissent, sancti corporis onere seniles
922 9 | facit. Et miraris si non recipiam, cum moriturus adueneris?' ~
923 11| tegas, immo terram terrae reddas.' ~
924 14| debitum Christo spiritum redderet. ~Cumque iam dies inluxisset
925 9 | quem responsum paucis ita reddidit heros: ~'Nemo sic petit
926 11| Cumque iam esset terrae redditus dies, beatus Paulus ad Antonium
927 7 | 7) Sed ut ad id redeam unde digressus sum, cum
928 11| hospitii, Antonius iure refellebat aetatis. Tandem consilium
929 1 | impudens mendacium fuit, ne refellenda quidem sententia uidetur. ~
930 15| 15) Referebat postea beatus Antonius tanta
931 16| Rursusque ad Deum mentem referens, quasi columbas uideret,
932 9 | gratiae Domino in commune referuntur. ~
933 10| tecta consurgant; quo mundus regatur imperio; an supersint aliqui,
934 8 | incredulitatem scrupulum moueat, sub rege Constantio, uniuerso mundo
935 7 | senex infirmos artus baculo regente sustentans coepit ire uelle
936 11| Olim te, frater, in istis regionibus habitare sciebam, olim conseruum
937 18| quam regum purpuras cum regnis suis. ~ ~
938 18| Pauli cum meritis eius, quam regum purpuras cum regnis suis. ~ ~
939 4 | haereditate locupleti Paulus relictus est, annorum circiter sexdecim,
940 3 | et sub ardentissimo sole religatis post tergum manibus reponi,
941 3 | sertorum nexibus inretitum relinqui. Quo cum recedentibus cunctis
942 15| tanta se uelocitate quod reliquum erat uiae cucurrisse, ut
943 4 | detonaret procella, in uilla remotiore secretior erat. ~Verum quid
944 5 | lapide claudebatur. ~Quo remoto (ut est cupiditas hominum
945 9 | bestias suscipis, hominem cur repellis? Quaesiui et inueni, pulso
946 1 | sit. Quidam enim altius repetentes a beato Elia et Ioanne principia
947 16| discipulis ex ordine cuncta replicauit; diebusque solemnibus Paschae
948 3 | religatis post tergum manibus reponi, scilicet ut muscarum aculeis
949 5 | idem saepius faciens tandem repperit saxeum montem, ad cuius
950 16| mentis aestu et secum multa reputans: 'Si ad monasterium reuertar,
951 1 | scribere disposui, magis quia res omissa erat quam fretus
952 10| Et post sanctum osculum residens Paulus cum Antonio ita exorsus
953 12| eius Deum uenerans ultra respondere nihil ausus est, sed cum
954 13| tamdiu moratus es, pater?', respondit: 'Vae mihi peccatori, qui
955 9 | altera effluxerat dies. Restabat unum, ut deseri se a Christo
956 17| puluere coopertus iacet resurrecturus in gloriam, uos operosa
957 7 | illi per noctem quiescenti reuelatum est esse alium interius
958 16| texuerat. Ac sic ad monasterium reuersus discipulis ex ordine cuncta
959 16| reputans: 'Si ad monasterium reuertar, quatridui iter est; si
960 4 | ex alto Deus ab scelere reuocauerunt. Aderat, instabat, crudelitate
961 8 | ubertim faciem lacrimis rigabat, quas magnitudo laetitiae
962 5 | lucidissimum ostendens; cuius riuum tantummodo foras statim
963 3 | leni iuxta murmure serperet riuus et molli sibilo arborum
964 13| cella pallium protulit. Rogantibusque discipulis ut plenius quidnam
965 12| Hoc autem beatus Paulus rogauit non quod magnopere curaret,
966 2 | persecutoribus, quo tempore Cornelius Romae Cyprianus Carthagine felici
967 1 | Antonio tam Graeco quam Romano stilo diligenter memoriae
968 3 | candentia lilia et rubentes rosas, cum leni iuxta murmure
969 3 | inter candentia lilia et rubentes rosas, cum leni iuxta murmure
970 16| accubuere, fremitu ingenti rugientes, prorsus ut intellegeres
971 14| in faciem suam procidens sabulum capiti superiaciebat, plorans
972 4 | pectora humana non cogis 'Auri sacra fames'? Sororis maritus
973 11| libarunt, et immolantes Deo sacrificium laudis noctem transegere
974 1 | 1) Inter multos saepe dubitatum est, a quo potissimum
975 5 | subsistens atque hoc idem saepius faciens tandem repperit
976 9 | ac paulatim progrediens saepiusque subsistens sonum aure captabat.
977 2 | Thebaidem Ecclesias tempestas saeua populata est. Voti tunc
978 8 | calore aestatis dissiparetur, sale infusum et Antiochiam, ut
979 17| Parcite, quaeso, uos, parcite saltem diuitiis quas amatis. Cur
980 7 | uocabulum indidit. Quo uiso salutaris impressione signi armat
981 9 | miscentur amplexus, propriis se salutauere nominibus; gratiae Domino
982 8 | communem Dominum depreceris; salutem mundi olim uenisse cognouimus,
983 6 | uideatur, Iesum testor et sanctos angelos eius, in ea parte
984 10| 10) Et post sanctum osculum residens Paulus
985 4 | uxoris lacrimae, non communio sanguinis, non exspectans cuncta ex
986 12| aliena. Expedit quidem tibi sarcina carnis abiecta Agnum sequi.
987 16| contristabatur Antonius quod sarculum, quo terram foderet, non
988 3 | aculeis cederet qui ignitas sartagines ante superasset. ~Alium
989 7 | proloquens, inter horrentia ora satis blandum quaesiuit adloquium.
990 17| concauis manibus naturae satisfecit. Vos in tunicis aurum texitis,
991 8 | errore gentilitas Faunos Satyrosque et Incubos colit. Legatione
992 5 | faciens tandem repperit saxeum montem, ad cuius radices
993 17| in gloriam, uos operosa saxis sepulcra premunt cum uestris
994 8 | progrediebatur. Nec mora, inter saxosam conuallem haud grandem homunculum
995 5 | pauca habitacula, in quibus scabrae iam incudes et mallei, quibus
996 16| coeperunt humum pedibus scalpere, harenamque certatim egerentes
997 4 | exspectans cuncta ex alto Deus ab scelere reuocauerunt. Aderat, instabat,
998 3 | complexibus et, quod dictu quoque scelus est, manibus adtrectare
999 11| istis regionibus habitare sciebam, olim conseruum meum mihi
1000 | scilicet
1001 9 | unde, cur uenerim, nosti. Scio me non mereri conspectum
|