Caput

 1 Ded|         sese morbo conficientes nihil acerbius adoriri posse.
 2 1  |     divite communem, hominesque nihil inter se differre, nisi
 3 2  |        silentio transitura, cum nihil tam opertum, nihil quoque
 4 2  |          cum nihil tam opertum, nihil quoque tam fallaciis obrutum
 5 3  |       venerandis mulieribus hic nihil velim dictum, quarum decus,
 6 4  |       in futurum proponunt, cum nihil fallacius, nihil incercius
 7 4  | proponunt, cum nihil fallacius, nihil incercius existat tempore.
 8 16 |    gratia sensit in vita nostra nihil fore certi, nec ullam nos
 9 17 |        consultoris processerit, nihil mereris. Contra vero et
10 21 |       verbis usum et sibi tamen nihil minus fuisse cordi, quod
11 21 |        patrie hominibus esset. ~Nihil autem est quod tam dedeceat
12 23 |     quam relique familie domus, nihil execracionis in eum omisso.
13 27 |     telis eximit, sed monet nos nihil admirari, cum acciderit,
14 27 |        admirari, cum acciderit, nihil, antequam evenerit, non
15 30 |      dum in eo versamur errore, nihil aufertur. Non enim refert,
16 30 |        virtutes incumbamus, ubi nihil fallax, nihil fucatum, sed
17 30 |   incumbamus, ubi nihil fallax, nihil fucatum, sed ipso sole omnia
18 33 |       videntur, haud multum vel nihil ab aliis dissidentes et
19 35 |        sui compos non sit et ut nihil videatur a natura discrepare
20 35 |    discrepare ferarum. Est enim nihil, quod hominem cicius sepiusque
21 36 |       qui inter petendum veniam nihil aliud precatur, quam ut
22 36 |   animus est, sibi, quem lesit, nihil pene deberi? si proponit,
23 43 |     angor, omnia incerta, certi nihil, cum autem pleraque, fama
24 47 |    superbo vultu atque dixisse, nihil horum amplius sibi memoria
25 47 |    omnia in promptu, in occulto nihil. Rebus igitur prosperis
26 47 |       quo omnia sunt contraria. Nihil enim in se vel adulator
27 48 |         virorum mala valitudine nihil aliud apponi, nisi aliquod
28 53 |       animum nostrum occuparit, nihil penitus, dum aliqua eius