Caput

 1 Ded|       captare benivolentiam, quo homines legendis litteris suis redderent
 2 14 |         fere exanimis. Accurrunt homines tollendi rustici gratia
 3 17 |     igitur sibi fideles et iusti homines in impertiendis suis consiliis
 4 21 |         eos edere, arguit, illos homines minus civiles atque humanos
 5 23 |       nullum tempus ad audiendos homines accomodatius esset. Mane
 6 23 |        decipiendos nostre etatis homines, quam si quibus est bene
 7 24 |     cantando lascivas cantilenas homines ad luxuriam intemperantiamque
 8 26 |       esse. ~Sunt autem nonnulli homines, qui dum ipsi potiantur
 9 27 |          atque secundas. Nam cum homines sumus, complecti animo,
10 29 |     electus, singula sua oppida, homines dicioni sue subiectos sibi
11 29 |       vicique simul site essent, homines plures fatigationes in eis
12 33 |     rediisse. ~Sunt autem quidam homines, qui malunt videri, quam
13 38 |     sumptum facit, cum plerosque homines tanta rei peccuniarie capiat
14 41 |         velle. ~Sunt enim quidam homines, qui nec minis nec precibus
15 51 |         detrahi. Nam cum hominem homines persequi contra, clementia
16 54 | magistratus et publica munera ad homines minus dignos deferri, quod
17 54 |       publicarum principes alios homines non secundum virtutes, sed
18 54 |       ineptos et extremi ingenii homines, quorum virtus semper obscura
19 54 |          quam nihili et male rei homines ad rem publicam gubernandam