Caput

1 1 |     usum accinctus erat, ictus alterius omnes illesus excipit, quoad
2 2 |   taliter inter mendicandum in alterius cruris vicem ac patulo statuit,
3 7 |   verba, quibus existimacionem alterius leserat, pro templo revocaret
4 28|     est virtus, non mortis seu alterius cuiusvis pene formidine,
5 38|   satis cautus, qui fretus spe alterius sacculi sumptum facit, cum
6 47|    fortuna modum excesserimus, alterius nos sortis meminisse monet.
7 52| peterent sacerdotem, id non in alterius principis, nisi pontificis
8 53|  vetuerat, cuius gratia sponsa alterius civis famulatui fuit obligata.