Caput
1 4 | usque dum advesperascit. Tum leti optatum adesse tempus
2 5 | mortem minari visi sunt. Tum sese vindicandi sibi tempus
3 6 | tesseris absorbiendum dedit. Tum domum rediens subtristis,
4 8 | suplicaciones deo ex voto debitas tum pro templo, tum aliis locis
5 8 | debitas tum pro templo, tum aliis locis ad hoc ab antiquo
6 11| eodera erant cenobio, sibi tum virtute tum scientia vel
7 11| cenobio, sibi tum virtute tum scientia vel pares vel superiores,
8 11| fortuna eciam fercula mutanda. Tum territis reliquis coquis,
9 12| alterum pariter absumpsit. Tum famulus accelerans ad herum
10 13| locum non esse, sed penam, tum per metum mussant et ne
11 14| fimo narium tenus ponit. Tum ille primum levat oculos
12 16| aliquando sub mercatoris, tum sub monachi fratrum minorum
13 16| manciparunt. Is negabat, tum patriam suam, tum scholas,
14 16| negabat, tum patriam suam, tum scholas, unde venerat, quis
15 18| supplicatum sit, ratus, tum coniugem pro etate sua vel
16 22| vicinos partitus est. A quibus tum omnibus eo anno accepit
17 22| carnis usus interdictus est. Tum a divisione mactati porci
18 23| verbis eius cognitu fuit, eum tum persona tum persuasionibus
19 23| cognitu fuit, eum tum persona tum persuasionibus Bugg Strobel
20 23| vero nusquam refellimus, tum maxime nobis habetur fides
21 23| animum constituit eiusque vim tum ad nostram, tum adversam
22 23| eiusque vim tum ad nostram, tum adversam partem metitur,
23 25| opera nobilitatum eligit. Tum miles: «Bene est», inquit. «
24 29| antistes nunc constanciensis, tum electus, singula sua oppida,
25 30| cepit eam blande affari et tum comitate, tum forme prestantia
26 30| affari et tum comitate, tum forme prestantia supra omnes
27 32| persuasioni inniteretur, tum vicinos, tum alios etiam
28 32| inniteretur, tum vicinos, tum alios etiam propinquos propriis
29 32| consternantur animo, sed tum considerare incipiunt, si
30 35| ecclesie constanciensis, iuris tum pontificii, tum civilis
31 35| constanciensis, iuris tum pontificii, tum civilis nostri evi apprime
32 35| esset rei, mœrere incipit. Tum mox familia domus accedens
33 35| proferenda sibi cura compellans. Tum primum accessit Heinricus
34 36| oracionibus intendere posset. Tum ille, elargiret tamen gratia
35 36| inantea admittere nolle? Tum abiicimus voluptatem, tum
36 36| Tum abiicimus voluptatem, tum libidini bellum denunciamus,
37 36| libidini bellum denunciamus, tum nos ipsi Iesu optimo maximo
38 39| scholis, mutatus fuisset. Tum mulier se ipsam aspiciens
39 40| Hainricus Oppentzhofer, tum societatis ad Cattum eiusdem
40 40| in pretorio solo relicto. Tum primum ille notavit, se
41 41| parte cutem eius lesit. Tum primum clamavit, se et hac
42 42| non iniuria audiens sit. Tum igitur res uxoria bene geritur,
43 44| Bodamum appulit, ubi quoque tum quorundam principum, tum
44 44| tum quorundam principum, tum aliarum urbium legaciones
45 44| arcendi frigoris gracia, quod tum extreme seviebat, in stubam
46 46| edium ex adverso pertingunt. Tum euntes domum inmodica de
47 46| et loquuntur et agunt. Tum nemini parcunt, omnia secreta
48 46| ipsos et alios produnt. Tum omni titubante corpore in
49 48| noctem mulieribus afferrent, tum eructantes vomitum, tum
50 48| tum eructantes vomitum, tum displosa vesica vetorem
51 48| referta apponerent, quod tum etiam facile ex eo constaret,
52 49| rem suam edere. ~Est autem tum cognitum, neminem tam exquisita
53 49| sentenciis unam collectam tum primum, cum exitum finemque
54 50| Doctor quidam insignis tum pontificii cum civilis iuris
55 50| erga fratrem instare cepit. Tum frater, «Duodecimum», inquit, «
56 51| feminis, nunc virginibus, tum viduis per inversionem applicabat,
57 54| virtus, sua illustretur. Quod tum potissimum se obtinere arbitrantur,
|