Caput

 1 Ded|          fidem in quosque alios? Que quidem et in numere aliæ
 2 Ded|   mandavi, quas tuo dico nomini. Que tametsi leves sunt et humiles,
 3 1  |   quandam accidentalem fortunam, que nunc adesse, nunc abesse
 4 1  |       adesse, nunc abesse solet! Que quidem pauperi ea diligenti
 5 3  |    scortorum, ne dicam mulierum, que complures spectatissimos
 6 18 |     prius deo oratione dominica, que incipit «Pater noster» per
 7 19 |      virgo tulit indigne, quippe que tam venusta honorem suum
 8 21 |   dedeceat homini, quam vanitas. Que cum sibi perfidia adulacionis
 9 22 |        alios occurrebat memoria. Que cum ipse pauper aliquando
10 24 |         cantasset pro templo. Ad que coquus: «Et quis sic legis
11 27 |      ignis furorem consideravit, que potissimum edes alias igne
12 27 |        condicio iubeat, par est, que vitam nostram nullis fortune
13 28 |     quinque, fuit mulier quedam, que, licet nupta fuerat marito,
14 28 |         in filia minus dolendam, que, dum genitricem suam imitaret,
15 30 |      primis fallax est voluptas, que nulla ratione, nulla certa
16 31 |      potissimum in tenera etate. Que dum adhuc mollis, est facile
17 31 |         est facile institutioni, que deinde consuetudines et
18 32 |      securus agit omniaque alia, que sibi preter culpam suam
19 35 |        oculis essent constituit, que quoque, cum iam tempus cubitum
20 36 |    facere posse asseruit, quippe que capite adeo esset debili,
21 36 |          non convenire enodavit, que tot quottidianis septa esset
22 36 | sceleribus nostris offenderimus, que voluptate atque libidine
23 37 |      nequeunt, ignorantia eorum, que alias inter agrestes sepulta
24 39 |      mulierum ingenio indagavit, que vitandi ignis gracia aliquando
25 40 |       sprevimus et contempsimus, que deinde pedetentim in dies
26 41 |         edibus suis locus esset, que non modo verba sese castigantis
27 41 |     cepit pedum tenus excoriare. Que tamen adeo pertinaciter
28 42 |         coram uxore dissimulare, que ipsum inique pateretur,
29 42 |         se in balneo fuisse. Per que verba, quod antea iactaret,
30 44 |         vitulus ad manus adest.» Que res scabino quasi notorio
31 44 |      animum inducat, cum vix ea, que vigilantes peragimus vocatis
32 44 |  ambicione, spe, metu detinemur, que dum dormivimus, vel abesse
33 45 |       difficilius tollitur, quam que voluptate nascitur. Occecat
34 47 |      meminisse monet. Nec omnia, que fecerimus, statim extollit,
35 47 |        urbes regnaque conduntur. Que si quando secus se habere
36 48 |  mulierum autem adhuc superesse, que, maritis in rure opere intentis,
37 52 |      cuius ipse et expers est et que ad se non spectat, et cum
38 54 |    illustris princeps, accipias, que, utcunque sunt, ad experiendam