1-casti | castr-docto | doctr-hones | horam-matur | matut-petit | petul-servi | servo-zelot
Caput
1006 Ded| aliqua pro hominum moribus doctrina, qua quasi aureo amiculo
1007 17 | autem eis sacerdos satis doctus, qui eos pro templo docens
1008 28 | rem istam in filia minus dolendam, que, dum genitricem suam
1009 47 | rebus non mutat fidem, una dolet et continuo consilio et
1010 47 | falsa, incerta, occulta, doli fraudisque plena. Secundis
1011 1 | non cum minore et damno et dolore, quam cum et pudore et dedecore,
1012 28 | obnoxiam, ut tamen genero dolorem et filie penam levaret,
1013 47 | ductu auspitioque levantur dolores et res secunde augentur,
1014 42 | quedam rei et familiaris et domestice negocia, ubi mulierum ingenia
1015 23 | huiusmodi scurre in principum domibus frequentes, quorum gratia,
1016 54 | elevatos. Alii vero, avidi dominandi, grave ducunt, in officiis
1017 18 | nisi prius deo oratione dominica, que incipit «Pater noster»
1018 15 | aliquot canes venaticos ex domo mittit. Princeps autem,
1019 15 | autem, ubi nuncius coram de dono retulit, inter cetera bonorum
1020 15 | nuncium magnifice donatum donum remittit. ~Sunt autem huiusmodi
1021 44 | ponente. Aparuit scabino dormienti, se peperisse vitulum. Quod
1022 44 | vigilantes intenti fuimus, dormientibus ingerit oneratisque corporibus
1023 46 | nec rationis compos, sed dormientium ritu, ex sobrie gestis inscii,
1024 44 | metu detinemur, que dum dormivimus, vel abesse vel adesse aparent. ~
1025 49 | prestant, conducit res nostras dubias in amicorum consilia deferre
1026 45 | filius cerneret, ipsum haud dubie deinceps tanto cautius cum
1027 Ded| domini, sed parentis loco ducant? Quis posset eloqui animi
1028 51 | et prona est, ut gravius ducat tacere, quam male loqui,
1029 2 | ganeo mendicus, qui sacius ducebat ex aliorum, quam ex sua,
1030 29 | obstricturus peragravit, ducens una Werlinum, stultum suum.
1031 54 | occlusis oculis in locum duceretur, sibi ignotum domum redire,
1032 10 | aditum prohibendi omnia ducibula amputavit, in eius eminentiori
1033 10 | loco scribens: «Hic non est ducibulum.» Scholares vero sui de
1034 3 | sacerdos primo ioci loco ducit, quod id temporis nullum
1035 30 | sed inani quadam oppinione ducitur. Decepti enim aliquando
1036 23 | vero huius consilia potiora duco, cui satius est, quod alii,
1037 48 | utilitate, quam veritate, ducti ad castigandum processisse
1038 19 | simulando eum foras domum eius ducturam fore, perventoque ad edium
1039 6 | credidisset, sperans exinde duplum emersurum iri; quod si evenisset,
1040 15 | Pro qua facecia dominus dux nuncium magnifice donatum
1041 38 | quo Claram, coniugem meam, duxeram, res mihi familiaris plus
1042 32 | viso eo, qui ipsum illuc duxisset, si eum cognosceret, asseruit.
1043 18 | Enndingen, unde mihi origo est, duxit civis quidam natu grandior
1044 13 | voce exelamat: «Fuge! fuge! dyabolus sum.» Qua voce omnes, qui
1045 16 | 16. Est in dyocesi curiensi villa Superior-Vatz.
1046 23 | petens veniam, tanquam eius dyocesis summum sacerdotium gerente.
1047 12 | gula, res hasce postulat, eandem pati cogunt. Laudantur igitur,
1048 30 | errore in aliam incidimus eaque pro illa quam tam avide
1049 Ded| illustri principi, domino Eberhardo, comiti Wirtenberg et Montispeligardi
1050 45 | nobis precipue et Venus et ebrietas exemplo sunt. ~
1051 45 | pater offenderet quendam ebrium in via publica iacentem,
1052 46 | vadatione predicant. ~Est autem ebrius nec sensuum suorum nec rationis
1053 52 | esse potestate, ad quem ecclesiaram institucio pertineret; aliorum
1054 50 | familiaris versaris abundantia ex ecclesiasticorum beneficiorum vectigali,
1055 53 | ferebat. Quos mutuam gerere economiam penuria rei familiaris vetuerat,
1056 4 | mulieribus antea participes in edas irruunt, simulantes se mulierum
1057 35 | ipsius Hainrici Constantie edendorum pomorum adeo incontinens
1058 32 | Mulieribus autem magnum clamorem edentibus accurritur a tota familia
1059 40 | maxima iuraret, publico edicto per urbem Constantiam vetitum
1060 47 | et cuius causa adesset, edidisset ac familiaritates amiciciasque
1061 37 | semidoctis, dum tamen proficiant, ediscere avent. ~
1062 31 | potissimum ope in eo uteretur. Edituus vero, qui ad aram sacerdoti
1063 37 | in die festo pro templo edocente intervenit ex improviso
1064 10 | Scholares vero sui de hoc edocti clam in celare vento ac
1065 31 | annis a parentibus suis edoctus consuevit recte facere,
1066 Ded| sepenumero polles? Quis posset effari iusticiam tuam inclitam,
1067 40 | Ipse quoque Beghardus cum effigie Cristi quasi consolandi
1068 8 | perinde atque isti, qui ipsi egentes aliis ferunt opem, quique
1069 21 | nunciorum intermissiones egere ceptum est, ineunt rationem
1070 27 | malam valitudinem, exilium, egestatem, persequutiones iniquorum
1071 47 | quibus pridie eius diei egisset, meminisset, esse quoque
1072 19 | violenter per gradus precipitem egit, qui fere exanimis vix tandem
1073 36 | morbis plerumque amare et egris contrarie afferuntur medicine,
1074 48 | constaret, quod mulieribus egrotantibus nil assererent convenire,
1075 40 | nascatur, diligenter perpendant eique continuo consilio et cura
1076 53 | omnes nostros sensus capit eisque vinctis cathenas iniicit.
1077 40 | carnifex, qui virgis, quibus in eiusce crimina animadverti solet,
1078 | eiusdem
1079 | eiusmodi
1080 Ded| vernacula quoque nostra ligua elaboratas accipias! Ubi tamen non
1081 36 | intendere posset. Tum ille, elargiret tamen gratia dei certis
1082 48 | suis ovis vescerentur seque electiori vino ingurgitarent, viris
1083 8 | locis ad hoc ab antiquo electis habere non obmittebat. Abbas
1084 29 | nunc constanciensis, tum electus, singula sua oppida, homines
1085 24 | oblivio capiat adeoque nullum elemencie locum penes se paciantur
1086 2 | levavit. Quadam vero die ipso elemosinæ in ponte urbis Thuregii
1087 36 | gratia dei certis pauperibus elemosinam. Id quoque fieri non posse,
1088 54 | peccuniosos ad dignitates velint elevatos. Alii vero, avidi dominandi,
1089 25 | aliis opera nobilitatum eligit. Tum miles: «Bene est»,
1090 15 | Rechberg, prepositus monasterii Ellwangen, Georio Bavarie duci aliquot
1091 Ded| loco ducant? Quis posset eloqui animi tui magnitudinem,
1092 54 | voluntatis passus. Quod usque eo elucubratum adeo tue maiestatis respectu
1093 23 | luce redeunte sensit sibi elusionem huiusmodi non fuisse damno. ~
1094 15 | canes isti in monasterio Elwangen pro templi cantoribus retenti
1095 12 | quidam preteriens famulo pira emendi dat negotium. Dicto precio
1096 38 | erat. Quos cum uxor pro emendis carnibus tulisset, sperabam
1097 40 | principium dementia freti emergimus. Contra vero aliquando involvimur
1098 6 | credidisset, sperans exinde duplum emersurum iri; quod si evenisset,
1099 10 | ducibula amputavit, in eius eminentiori loco scribens: «Hic non
1100 17 | ipsorumque interitus sibi emolumento esset. Ineuntes igitur mutuo
1101 43 | suam perniciem et aliorum emolumentum, aliorumque exinde pinguescere
1102 50 | virtutem in precio esse, ad emulandas virtutes acuetur. ~
1103 44 | Quod mox experrectus famulo enarrari incipit. Cui famulus: «Et
1104 53 | fatuus quidam in oppido Endingen, unde me oriundum esse supra
1105 37 | Schenkenberg cis oppidum Engen, ab urbe Constantia viginti
1106 15 | se id nescire, minime tam enhesitare, quin canes isti in monasterio
1107 44 | hospite vero vitulum ea nocte enixum arcendi frigoris gracia,
1108 26 | 26. In oppido Ennk Saxonie adolescens quidam
1109 23 | proinde necesse foret, sibi enodaret, in qua corporis parte sacerdotem
1110 53 | ad sapienciores referret. Enodato vero postridie negotio asseruit,
1111 25 | ubi varia et cultrorum et ensium reposita erant genera, miles,
1112 22 | ydem porcum unum a parvulis enutrivit. Quem ut vicini continuo
1113 11 | et quia plures alii in eodera erant cenobio, sibi tum
1114 17 | eadem villa Vatz pestis epidimie acrius cepit sevire, adeo
1115 29 | Hermannum, proximum antecedentem episcopum, fertur fuisse usus, asserendo,
1116 35 | accidere possint presentia, equa ferenda esse mente. Vix
1117 42 | bene geritur, cum coniuges equato imperio suo quisque munere
1118 51 | eum affecerant, qui eum, eque atque de serio Ditis imperio
1119 29 | suum. Fatuus autem inter equitandum e via fatigatus, dira execratione
1120 47 | Cum adolescens in scholis erfordensibus degerem, fuit mihi preceptor
1121 10 | magistro insignis schole erfordensis, vini singularis excellentie
1122 14 | Hassie veniens in urbem Erfordiam casu aromatum preteriit
1123 | eris
1124 6 | deinde victi æris forsan alio erogandi desiderio torqueantur. Quod
1125 4 | ipsarum potiundarum gratia erogarunt. Sacerdotes autem, dum et
1126 16 | gratia, per terram illam errabat. Discedens vero litteris
1127 36 | contrario vacaret opere. ~Errant autem indignum in modum,
1128 37 | versari, ut, si sit in eis error, castigetur; et nec solum
1129 43 | mentem suam et utriusque errorem, quorum simultas atque lis
1130 30 | nequaquam nos in tantos errores precipitaret cogeretque
1131 48 | mulieribus afferrent, tum eructantes vomitum, tum displosa vesica
1132 21 | excitare favorem, in aliorum erumpit perniciem. Est quoque turpe,
1133 54 | tibi semper in animo meo erunt parata. ~Vale! ~Ex Constantia
1134 38 | Absumptis autem in cena omnibus esculentis surgenti mane non amplius
1135 30 | sensuum vel rationis expertes essemus. Quin immo ad virtutes incumbamus,
1136 11 | quidem sudore nanciscitur estque gustus eius primo acerbus.
1137 4 | evaserant, aliis autem, quod esurientes suum preter sumptum bene
1138 50 | penitere cogamus et ut tenera etas, si viderit virtutem in
1139 Ded| Wirtenberg et Montispeligardi etc., seniori, domino suo gracioso
1140 53 | iniurias, quam ire puniendi, etiamsi possimus, potestatem fieri,
1141 | etsi
1142 39 | exercitium magistri sui eunte, surrexit mulier et queque
1143 40 | ipsisque senatoribus domum euntibus comitantur lictores magistrum
1144 2 | crus iam naturali humore evacuatum sustulit. Quod deinde altero
1145 17 | putassent, a peste liberi evaderent. Cuius consiliis cum aliquandiu
1146 31 | peritior aliis in ea re evadit. Heret quoque obtinetque
1147 4 | manus lenonum violentas evaserant, aliis autem, quod esurientes
1148 16 | amplius, si venisset, impune evasurum. Accidit autem, monachum
1149 27 | acciderit, nihil, antequam evenerit, non evenire posse, arbitrari.
1150 27 | antequam evenerit, non evenire posse, arbitrari. Convenit
1151 6 | duplum emersurum iri; quod si evenisset, constituisse secum, duos
1152 20 | quandam perdite amavit. Evicta igitur virgo precibus tandem
1153 7 | vocatus in ius ac tandem evictus est per iudicem, qui contumeliosa
1154 8 | sibi aliquam inde in hoc evo laudem, abbati vero et ceteris
1155 39 | per totum nigram, primo exanimatus fere horrore adeo, quod
1156 41 | cum sepius mariti aures exasperasset, induxit ille animum experiri,
1157 20 | potiunde postposita. Quo puella exasperata invehendo in eum asseruit,
1158 36 | nisi criminum cogitatio exasperet mentem nostram, nisi decreverimus,
1159 53 | facile expertum, hominem ira excandescentem animi sui non fore compotem;
1160 27 | sui edes cunctas Vulcano excederent, illud singulos ambiendo
1161 10 | erfordensis, vini singularis excellentie fuit cadus, cuius animo
1162 47 | quando in fortuna modum excesserimus, alterius nos sortis meminisse
1163 10 | brevi ex nostra solent excidere et in eorum venire potestatem,
1164 27 | sumisse et ad queque pericula excipienda quasi presentia presto esse,
1165 1 | ictus alterius omnes illesus excipit, quoad alteri manum suam
1166 21 | delatione proponit allicere vel excitare favorem, in aliorum erumpit
1167 Ded| et me et alios ad maiora excitaturus sis. Ipsos autem obtrectatores
1168 20 | aut forma, qua libidinem excitavit, aut muneribus ad amorem
1169 9 | esse, alioquin fore, ut exclusi foras maneant. Ipso vero
1170 41 | ligatam cepit pedum tenus excoriare. Que tamen adeo pertinaciter
1171 20 | fuisse opus quod tantum anima excruciaretur, quando multo citius voti
1172 17 | clamantem et nequicquam se excusantem umum terra obruerunt. ~Caveant
1173 49 | subrisit acceptaque placide excusatione militis, quod doctor orando
1174 23 | relique familie domus, nihil execracionis in eum omisso. Addite etiam
1175 29 | equitandum e via fatigatus, dira execratione balbuciens in principem
1176 13 | quanta potest maxima voce exelamat: «Fuge! fuge! dyabolus sum.»
1177 31 | solvebantur viro cuidam nobili exequie, cuius gratia etiam ex aliis
1178 39 | autem semel ante lucem ad exercitium magistri sui eunte, surrexit
1179 10 | convivio per ipsum prebito exeunte iubet sibi de vino eius
1180 44 | nostris cibo meroque ex eorum exhalacionibus varie figure sopore dimersis
1181 20 | vero rebus familiaribus exhaurit. Est quoque ipsa utriusque
1182 18 | senex intentus, demum tamen exhaustus et orare et ludere cum uxore
1183 19 | postulat, hylarem se et letum exhibebat. Sollicite autem ac causam
1184 47 | habere in homine amicum se exhibente comperta fuit, eum non amicum,
1185 18 | erga eam tam eius cupidum exhibuisset, ac si nunquam eius satiari
1186 4 | gaudium, presentem maxime et exhorrescamus et detestemur. Refert ergo
1187 18 | Mulier enim licet primo virum exhorrescere videatur timida quasi columba,
1188 16 | voluntatem in id, quod maxime exhorrescimus, commutare, quippe qui penas,
1189 28 | et peccata et peccatores exhorrescunt. ~
1190 35 | tandem acri voce Heinrici exhortatus totum poculum trepide et
1191 2 | suo crure certo morbo sic exiccato habitum sit. Quo fretus
1192 3 | natura ab ipso per vesicam exigeret, ibi locum esse. Quia statim
1193 34 | comparandi gratia civitatem exiisset, in diversorio quodam constitutus
1194 45 | natus vidit, pre gaudio exiliit et mox inquit: O quam bonum
1195 27 | considerare malam valitudinem, exilium, egestatem, persequutiones
1196 27 | nostram nullis fortune telis eximit, sed monet nos nihil admirari,
1197 29 | et corporis impacientes existant. ~
1198 43 | eorum, quippe milite aurato existente, capitales inimici. Qui
1199 7 | contumeliosa verba, quibus existimacionem alterius leserat, pro templo
1200 7 | claudicare! ~Est autem turpe, existimationem nostri, si quando in discrimen
1201 10 | frumenti et vini copia domi existit, ipsi vero se fame macerant,
1202 49 | collectam tum primum, cum exitum finemque nacti simus, probare. ~
1203 43 | divorum Felicis et Regule exorante ac nequicquam deo supplicare
1204 12 | continuo suo ventri voveant exorbiendum, hy simul et se et suos
1205 26 | sic peracto subito ingens exoritur pavor et clamor. Omnibus
1206 39 | sic aliquandiu intuente exorsa est mulier prior, cur sisteret
1207 Ded| autem, te linguæ latinæ fore exortem. Ne igitur interpretem desideres,
1208 38 | vigeret, nec qui avidior expectaret, cessat in me distributio,
1209 33 | dominus monet servum, mox se expediat ad iter Roschach versus,
1210 33 | passus ab oppido Arbon, servo expediendum. Iubet igitur famulum, se
1211 23 | quorum gratia, quod satis expedite sunt assentacionis, et splendido
1212 26 | irrumpentibus gratia ignem expergiscendi, ipsa quoque eius amica
1213 54 | que, utcunque sunt, ad experiendam tamen mentem tuam in hoc
1214 45 | iacentem, omnis rationis expertem ac vomitu et cibum et potum
1215 43 | fori iudicialis anfractus experti essent, rem suam familiarem
1216 13 | nocte in edibus suis fure experto mox se cum omni familia
1217 53 | negotio asseruit, se facile expertum, hominem ira excandescentem
1218 30 | stabilis, propter se ipsam expetenda, nequaquam nos in tantos
1219 54 | omnem ingenioli mei a me expetendi. Sin autem inusitatus hisce
1220 7 | tetrius est, ab eo penam expetere, quod labes infamie tuo
1221 5 | intentatam confitias et expetita potiare. ~
1222 21 | ab se iam dudum auxilium expetunt. Ille continuo rem trahere,
1223 Ded| non tamen continuo sunt explodende, quod nedum perfectissimos
1224 11 | mores suos sat habuisse exploratos, qui semper et minus extructas
1225 6 | peccuniam suam in sortem exponunt, antea eam in amissis habeant,
1226 49 | tum cognitum, neminem tam exquisita preditum fore astutia, ut
1227 39 | considerans stuporem scholaris exterrita est, quod causa horroris
1228 42 | quisque quod suam uxorem extimesceret, quod forte serius domum
1229 26 | singulos, iam iam flammam extinctam esse. ~Sunt autem nonnulli
1230 6 | reditus suus in edes uxori extitisse hylarior. ~Qui igitur peccuniam
1231 15 | suum prepositum compertum extitisset; ipsum tamen principem illud
1232 30 | mulieres, nedum uxorem suam, extollere, ingens constituens precium,
1233 47 | omnia, que fecerimus, statim extollit, sed, si bene fecerimus,
1234 32 | potestas esset, ocius ab extra occlusis. Mulieribus autem
1235 13 | conquirit. Fur autem iam in extrema constitutus necessitate
1236 54 | penes se habent ineptos et extremi ingenii homines, quorum
1237 11 | exploratos, qui semper et minus extructas mensas et viliores pisciculos
1238 42 | cur se non antea domi et exuendarum et post balneum item involvendarum
1239 3 | stuba, ne forte foras inter exuendum eum lederet frigus, sacerdoti
1240 41 | si quando eam pelle sua exuere posset, et ipsam in tabulam
1241 41 | clamavit, se et hac pelle exutam et marito pro viribus morem
1242 12 | se et suos rebus avitis exutos in miseriarum baratrum precipites
1243 32 | cui nomen fuit Hammannus Faber, qui rusticum unum pro fore
1244 23 | cognitu erat, ipsum haud fabis Pythagore vesci solere,
1245 15 | vocem internosceret. Pro qua facecia dominus dux nuncium magnifice
1246 51 | circumcisionem commemoramus, aliquam faceciam pro templis disserant, eam
1247 Ded| partim revocavi et aliquot facetias, quas a puero pene hausi
1248 46 | sobrie gestis inscii, quid faciant, et loquuntur et agunt.
1249 19 | quanpiam rem aliam amica pluris faciat, precipue qui se adhuc fidei
1250 24 | ipse (ut par erat) precipue faciendo aliis exemplo erat. Ceterum
1251 32 | Hammanno ante omnia taliter faciente. Destituto igitur ruricola
1252 32 | igitur per certos huius facinoris participes ad Hammannum,
1253 3 | id temporis nullum tale facinus facile passurum esset. Porro
1254 19 | agendi cum amica potestate facta, cepit ipse continua ducere
1255 5 | itaque dicti cenobii, de hoc facti cerciores, ad cadaver cum
1256 19 | posthabuisset amanti, ei sui copiam factura, is vero modicum rei sue
1257 28 | sic procul dubio filiam facturam, ubi sexagesimum inacta
1258 22 | ipsum simul atque supra facturum, temporibus farciminum dividendorum
1259 48 | gallinas, veteri adiuncto Falerno, contra vero in virorum
1260 4 | futurum proponunt, cum nihil fallacius, nihil incercius existat
1261 2 | factis suis penas invenit. ~Falluntur autem maiorem in modum,
1262 47 | firmum sit, sed omnia sunt falsa, incerta, occulta, doli
1263 37 | disserere. Cum enim verum et falsum, equum et iniquum iudicare
1264 43 | nihil, cum autem pleraque, fama vel opinio nostri in iudicio
1265 7 | cum omnes aliæ iacturæ famæ posthabendæ sint. Turpissimum
1266 43 | experti essent, rem suam familiarem pene totam consultorum impensa
1267 20 | viribus, alterum vero rebus familiaribus exhaurit. Est quoque ipsa
1268 47 | vixisset, fuissetque sibi tanta familiaritate atque consuetudine iunctus,
1269 30 | uxor esset satis lepida, famulam tamen domus deperibat. Quem
1270 53 | gratia sponsa alterius civis famulatui fuit obligata. Erat autem
1271 30 | ipsaque uxore semel sub famule specie potitus est. Quo
1272 22 | cuius etiam in parciendis farciminibus nulla quoque penes alios
1273 22 | supra facturum, temporibus farciminum dividendorum nemo eum preteriit.
1274 54 | plurimorum patrie nostre more eas fastidis, mea tamen cum eis oblata
1275 36 | prodamus, nisi nos pena dignos fateamur, nisi criminum cogitatio
1276 8 | autem laudem, qui sub ovis fatie lupi dissimulant scelus,
1277 25 | instare et usque precibus fatigare, dum hospes cultrum unum
1278 8 | cerymoniis solebant esse fatigati, ut et ligua et pedes, nedum
1279 29 | site essent, homines plures fatigationes in eis adeundis vitare posse. ~
1280 48 | redeuntibus per diem labore fatigatis pultem una cum trulla aqua
1281 21 | illos tedio sese insequendi fatigatos desistere. Quod ubi frustra
1282 29 | autem inter equitandum e via fatigatus, dira execratione balbuciens
1283 10 | non minus, quam nostris fatis nullus certus existat terminus.
1284 10 | autem frequenter nescio quo fato, quod hee res, quæ adeo
1285 39 | fere horrore adeo, quod fauces sibi vocem negabant, quippe
1286 53 | dum aliqua eius apparet favilla, agere. Racionem enim aufert
1287 25 | Lindow in arcem suam Emps fecerat invitatum. Habito autem
1288 33 | terendo apareant aliquid fecisse. Hos, si mercenarii sint,
1289 42 | socios convivaretur et, ut fecundi calices oracionem augent,
1290 37 | eorum nulla ubertate, nulla fecunditate scientiarum saciari possit,
1291 45 | vomitu et cibum et potum fede spumantem aliasque ebrii
1292 42 | inquirere, sed pro racione femine voluntatem satis esse. Turpius
1293 51 | fabulam unam, eam fabulam nunc feminis, nunc virginibus, tum viduis
1294 32 | nudato asserit Hammannus, femorale eius fœde olere sibi, ut
1295 32 | fœde olere sibi, ut abiecto femorali balneolum intret persuadet,
1296 35 | videatur a natura discrepare ferarum. Est enim nihil, quod hominem
1297 13 | cum quorundam hominum sic ferat consuetudo, quod parum moribus
1298 35 | et in gulam ita preceps feratur, ut animi sui compos non
1299 35 | possint presentia, equa ferenda esse mente. Vix quoque vitabit
1300 35 | perhumanus, qui, indigne ferens gulam rustici in absumendis
1301 43 | appellari cepit. Alio autem egre ferente, aperit ille mentem suam
1302 17 | vero et damnum et iniurias feres nulla vel innocentie vel
1303 35 | affirmans, nisi per huiusce fermenti sumptionem. Quod licet rustico
1304 1 | Ubi ad eum ventum est, ferocius et increpando et maledicendo
1305 35 | publicato, ut sibi aliquid opis ferri posset, quod alterum istorum
1306 46 | titubante corpore in Martem feruntur. Non est in eis pudor, non
1307 36 | num sibi cordi essent dies festi, si aliquot dies ab omni
1308 32 | lignis precio longe vilissimo festinantium more Hammannus ante omnia
1309 5 | cum rebus suis tollendis festinarunt. Inter vehendum autem cadaver
1310 1 | nonnullis, quid hec sibi vellet festinatio, claudum illum se antecedentem
1311 23 | Strobel, scurra apprime festivo, quondam in Nicolai Gundelfinger,
1312 38 | nundinis urbis Constantie ad festum dedicacionis templi, me
1313 23 | donec sibi presentia sui fiat, ad hoc famulorum accusans
1314 47 | familiaritates amiciciasque fidas priscas commemorasset, respexisse
1315 19 | faciat, precipue qui se adhuc fidei eius permittit. Mulier enim
1316 17 | obruerunt. ~Caveant igitur sibi fideles et iusti homines in impertiendis
1317 42 | balneum adeundum sit, quod fidelis coniunx egre ferebat, rata
1318 42 | mulierem scorti loco haberi, fidelitatem suam contumeliis prosequi,
1319 17 | nulla vel innocentie vel fidelitatis tue habita ratione. ~
1320 49 | qui sententie sue adeo fidens est, ut omnino secum statuat,
1321 23 | tum maxime nobis habetur fides crediturque. Ego vero huius
1322 17 | pro templo docens suasit, fidi et constantes inter se essent,
1323 44 | urbium legaciones erant. Quo fiebat, ut singulis plumas quietis
1324 32 | ut ad potandum aptiores fierent, ut interim tempus prandii
1325 44 | eorum exhalacionibus varie figure sopore dimersis offeruntur.
1326 28 | tamen genero dolorem et filie penam levaret, ad consultationem
1327 27 | fuisse cuidam civi illic filium non tanta sapientia, quanta
1328 14 | donec quidam arrepto bubulo fimo narium tenus ponit. Tum
1329 49 | collectam tum primum, cum exitum finemque nacti simus, probare. ~
1330 16 | illis ac tota eius terra finitima lites habuit quondam Iohannes
1331 31 | cuius gratia etiam ex aliis finitimis locis sacerdotes illic confluebant,
1332 47 | verum, quod stabile, quod firmum sit, sed omnia sunt falsa,
1333 7 | quod labes infamie tuo flagitio contracta aliorum nec verbis
1334 26 | ibidem vehementi clamore flagrantem supra omnia tecta ignem
1335 26 | affatur singulos, iam iam flammam extinctam esse. ~Sunt autem
1336 18 | bonum vel in malum facile flecti posse. Consuetudini itaque
1337 31 | vel ad bonum, vel ad malum flectitur. Et qui a teneris annis
1338 Ded| iacturam facere. Nec mihi fluctuandum animo est, quin si hasce
1339 46 | tocius templi aqua et ingens fluvius esse eis visa sunt. Ubi
1340 32 | Hammannus, femorale eius fœde olere sibi, ut abiecto femorali
1341 39 | vultus iucundus et amenus in fœdum et deformem, interim quod
1342 38 | in conservanda peccunia fœdus, pactum, fidem aut quavis
1343 11 | veluti terra, nunquam sine fœnore reddit, quod accepit. ~
1344 6 | alia nisi alicuius insignis fœnoris spe taxillis credidisset,
1345 22 | malis vero et ambitiosis fœnus vel auctio. Bene igitur
1346 32 | loco haberet, alius vero forcius eum sibi propinquum esse
1347 Ded| litterarum studium iam pridem forensibus negociis intentum et aliorum
1348 43 | per multa tempora varios fori iudicialis anfractus experti
1349 30 | affari et tum comitate, tum forme prestantia supra omnes alias
1350 8 | quantoque in eos, qui a formula regule sue deficerent, eundem
1351 34 | posse, quod cyrothece sue fornace tenus posite essent. Quod
1352 34 | quippe qui cyrothece viri eis fornacem site essent uxori pro intersigno
1353 35 | erat, ut nulla in cacabis fornacis stube domino domus tuta
1354 12 | pergit. Ipsis itaque pro foro positis, cuius quidam preteriens
1355 27 | adversas res perinde modesto et forti ferre animo atque secundas.
1356 32 | vestibus ocello uno clauso in forum recepit. Ruricola iureiurando
1357 39 | cubiculo suo aliquandiu fovebat. Ipso autem semel ante lucem
1358 5 | in discrimen veutum sit, frangi atque prosterni animo, constantis
1359 19 | oppido Butzbach, ab urbe Frankfordia viginti millibus passuum,
1360 50 | fratrem instare cepit. Tum frater, «Duodecimum», inquit, «
1361 50 | tamen duodecimum esset, erga fratrem instare cepit. Tum frater, «
1362 47 | consuetudine iunctus, ut eum fratris loco habuisset, qui ubi
1363 32 | sub utilitatis spetie in fraudem incidant, ne leges, ne honestatem,
1364 47 | incerta, occulta, doli fraudisque plena. Secundis tuis rebus
1365 3 | continentiaque pro virili sua parte frenare ac domare studeat, ne sese
1366 21 | fuisse cordi, quod hic sermo frequens sue patrie hominibus esset. ~
1367 10 | trahendi. ~Contigit autem frequenter nescio quo fato, quod hee
1368 23 | scurre in principum domibus frequentes, quorum gratia, quod satis
1369 21 | quem maior scholarium est frequentia, solent aliquando magistri
1370 40 | vel principium dementia freti emergimus. Contra vero aliquando
1371 49 | coram cesare romano nostro Friderico pro se quisque oraturus
1372 3 | omnem cessare iocum, quod frigore nimis premeretur. Cepit
1373 44 | ea nocte enixum arcendi frigoris gracia, quod tum extreme
1374 4 | Refert ergo hominem presenti frui tempore neque breves hosce
1375 10 | auri argentive, scilicet frumenti et vini copia domi existit,
1376 53 | ire calceos adulteri in frusta scidisset; racione autem
1377 54 | sed potius in spem irritam frustrari tempus compertum habet.
1378 30 | ubi nihil fallax, nihil fucatum, sed ipso sole omnia illustriora
1379 28 | quedam, que, licet nupta fuerat marito, contempta tamen
1380 36 | deum virtutibus intenti fuerimus, si macerantes corpora nostra,
1381 32 | deserant; si vero adverse fuerint res, non illico territi
1382 9 | clamore, tanto ille magis fuga contendit. Tantusque metus
1383 2 | homo ex ponte maturaret fugam in proximas ædes. Ipse quoque
1384 39 | causa horroris ipsius eam fugerat. Uno autem alterum sic aliquandiu
1385 53 | autem inprimis sapientis, fugere iram ipsamque primo impetu
1386 47 | aliquod virus et vitat et fugit. ~
1387 | fuimus
1388 15 | templi cantoribus retenti fuissent, si de suarum vocum dulcedine
1389 47 | coniunctissime vixisset, fuissetque sibi tanta familiaritate
1390 52 | quenquam mordacis sue ligne fulmine preteriret. Vocato autem
1391 23 | quam si quibus est bene fultum corpus in candida veste.
1392 Ded| Ubi tamen non translatoris fungar officio, sed ex utriusque
1393 30 | appetere visi sumus, potimur fungimurque. Per hoc voluptas nostra,
1394 42 | imperio suo quisque munere fungitur et cum neutrum alteri amore
1395 13 | treverensis nocte in edibus suis fure experto mox se cum omni
1396 9 | quibus antea cum illis in furea usus fuisset. Credens hunc
1397 13 | cum omni familia levans furem per totam domum conquirit.
1398 51 | demones vocant, ipsasque Furias rusticis pro bono anno publice
1399 51 | tolleret, ipsos rusticos Furiis infernalibus, quos demones
1400 53 | potestatem fieri, ne pro furore suo et nos et nostra perdat. ~
1401 35 | inter abeundum ipse rusticus furtim tulisset, mox deglutivit.
1402 29 | poterunt scientiam neque futurorum premeditacionem. Quo fit,
1403 29 | incumbere, nulla preteritorum futurorumque habita ratione; nam cum
1404 4 | animo suo aliquod gaudium in futurum proponunt, cum nihil fallacius,
1405 Ded| sed totam et Italiam et Galliam, ac pene ultimis terrarum
1406 48 | convenire, nisi bene lixatas gallinas, veteri adiuncto Falerno,
1407 48 | intentis, delicatis epulis, gallinis quippe et melioris suis
1408 33 | Hos, si mercenarii sint, ganeones, heluones et nequam, si
1409 34 | unquam tam fuit oneri, quam garrulus. Quo fit, ut sapientes illud
1410 37 | scientiarum saciari possit, gaudent inter doctos versari, ut,
1411 4 | lautam cenam nacti erant, gaudentibus. ~Sepenumero autem decipiuntur,
1412 47 | igitur prosperis amicus una gaudet et, si quando in fortuna
1413 35 | tamen vivendi cum magno gemitu ab orientibus lachrimis,
1414 14 | vel crapula vel alia eius generis re in naturam nostram delinquimus.
1415 28 | culpe obnoxiam, ut tamen genero dolorem et filie penam levaret,
1416 27 | anteirent. Et comperto, quod genitoris sui edes cunctas Vulcano
1417 28 | minus dolendam, que, dum genitricem suam imitaret, hec admitteret,
1418 11 | quidam monasterii sancte Genoeve inclite urbis parisiensis
1419 15 | prepositus monasterii Ellwangen, Georio Bavarie duci aliquot canes
1420 33 | iter Roschach versus, rei gerende gratia. Cui famulus, se
1421 23 | dyocesis summum sacerdotium gerente. Cui Strobel augendo primo
1422 11 | Cepit igitur sese omnino gerero summisse, parco sumptu,
1423 47 | tristiciam socia invidia gerit. Non te monet, non corripit,
1424 42 | Tum igitur res uxoria bene geritur, cum coniuges equato imperio
1425 54 | gestarum scriptores hactenus in Germania nullius habiti sunt precii.
1426 Ded| tua late nedum per nostram Germaniam, sed totam et Italiam et
1427 Ded| utriusque ligwæ, et latinæ et germanicæ more, usque dum ingenium
1428 49 | ligua vernacula, vulgari germanico rem suam edere. ~Est autem
1429 21 | 21. Adolescentes quidam germanilegum discendarum gratia Papiam
1430 50 | dinumeravit. Fuit autem doctori germanus, qui sibi taliter racionanti
1431 36 | igitur ea, si sumisse nos gesserimus, si die noctuque suplices
1432 5 | quippe qui tantam pre se gesserit sanctimoniam, quod regulam
1433 46 | dormientium ritu, ex sobrie gestis inscii, quid faciant, et
1434 48 | nostraque aliquando vel gloria vel utilitate, quam veritate,
1435 42 | faceret, solitus fuit ille gloriari, se ammirari et incommoda
1436 Ded| etc., seniori, domino suo gracioso s.p.d. ~Prisci rerum gestarum
1437 42 | A quo sciscitatus, quo graderetur, respondit, quod in balneum.
1438 9 | viam prescribit; quam si gradiemur, nunquam aberrabimus, et
1439 54 | autem dum in oppido libere graditur, rus ad agricolam suum rediit.
1440 9 | maneant. Ipso vero citato gradu oppidum versus tendente,
1441 39 | mulier prior, cur sisteret gradum, cur se non ad eam, ut sepe
1442 47 | fuit mihi preceptor artis gramaticen Iohannes Beck de Marckpurg
1443 54 | antiquo satius duxerint, res grandes memoratu dignas gerere,
1444 23 | de nobis ipsis noverimus grandia loqui. Si semper adversarii
1445 18 | duxit civis quidam natu grandior virginem annorum sedecim,
1446 11 | inter alias epulas pisces grandiores afferentibus renuere, asserens
1447 15 | Sunt autem huiusmodi sales grati a mimis et hystrionibus,
1448 19 | cum Venere parsimoniam gratiam non inire. ~Qui igitur libidine
1449 16 | liberaliter obtulissent, gratias agens. Quibus potissimum
1450 Ded| ardorem iniecerunt tibi gratificandi. Intermissum igitur litterarum
1451 48 | quibus, cum ducunt moram, gratificari. Nam prout spes nostre sic
1452 25 | nobis, ut eis potissimum gratificemur, dum tamen non humani obliviscimur
1453 22 | abiecto proprio commodo semper gratitudinem in promptu habebimus, si
1454 22 | acceperunt, quod in bonis gratitudo dici potest, in malis vero
1455 54 | Alii vero, avidi dominandi, grave ducunt, in officiis et magistratibus
1456 15 | munus hoc est; viro autem gravi et honesto indigni, nisi
1457 19 | potiundi, quod forte ex se gravida paritura sibi foret prolem,
1458 Ded| afflictis? constanciam, gravitatem, fidem in quosque alios?
1459 51 | et avida et prona est, ut gravius ducat tacere, quam male
1460 5 | 5. Iacobus Grymm, iurisconsultus, curie constantiensis
1461 54 | homines ad rem publicam gubernandam admittendos. ~Hasce igitur
1462 23 | festivo, quondam in Nicolai Gundelfinger, vicarii Hainrici antistitis
1463 11 | sudore nanciscitur estque gustus eius primo acerbus. Sed
1464 6 | exponunt, antea eam in amissis habeant, consultum est, ne deinde
1465 44 | stultus est, qui somniis fidem habeat et ex his certi quid presagire
1466 7 | cum tamen omnes compertum habeatis, eum claudicare! ~Est autem
1467 50 | industrios et ignavos discrimen habeatur; ne doctos aliquando viros
1468 38 | in matrimonio esse egre habebant. Erat autem annus natalis
1469 9 | properabat, quod sollicitus habebatur, ne clausis portis sibi
1470 22 | gratitudinem in promptu habebimus, si iusticie et pietati
1471 45 | vinceret. Quod pater egre habens dies noctuque eius remedio
1472 21 | doctoris pro more patrie sue habentes fidem, demum ubi per nunciorum
1473 Ded| statueram, nisi compertum haberem, te illud egre pati. Temperare
1474 38 | honestatis sue, non nummi haberent racionem, nec eum in tantum
1475 23 | refellimus, tum maxime nobis habetur fides crediturque. Ego vero
1476 16 | minorum caseos colligendo habitu, singula speculandi gratia,
1477 8 | obmittebat. Abbas vero semel habiturus quantoque in eos, qui a
1478 33 | Interrogatus autem, quid negocii habuerit, inquit, non aliud, quam
1479 16 | eius terra finitima lites habuit quondam Iohannes de Rechberg.
1480 54 | rerum gestarum scriptores hactenus in Germania nullius habiti
1481 9 | Maccellator quidam oppidi Hagnow, ab urbe Argentina forsan
1482 37 | viginti millibus passuum, Hainrico Menin, presbytero, populum
1483 Ded| facetias, quas a puero pene hausi queque occurrerunt memorie,
1484 35 | poculum trepide et pavide hausit. ~Qui igitur animum sibi
1485 22 | Statuit tamen experiri, hecne inter alios avaricie an
1486 10 | frequenter nescio quo fato, quod hee res, quæ adeo apud nos caritate
1487 41 | 41. In pago Hegoye, ab urbe Constancia xx millibus
1488 35 | aggressus tandem acri voce Heinrici exhortatus totum poculum
1489 33 | mercenarii sint, ganeones, heluones et nequam, si vero speciem
1490 7 | 7. Heinricus Hemmerly, pontificii iuris sui ævi
1491 44 | famulus: «Et id quidem, here, somnium proximi verum est;
1492 25 | quod non minus in hoc suo hereat loco! Et si quos inantea
1493 51 | torquerent, cuius gracia is ipsis Herebi incolis a se non minus,
1494 46 | omnia profuudunt, alios heredes instituunt, et quanto plus
1495 10 | lautior agat heres, quom heredum non minus, quam nostris
1496 41 | cogitare et in hoc pertinaciter herere. ~
1497 33 | aliud, quam quod dominus heri iussisset, se pararet ad
1498 29 | balbuciens in principem quondam Hermannum, proximum antecedentem episcopum,
1499 27 | superioribus annis oppidum tuum Herrenberg fere totum igne absumeretur,
1500 12 | Tum famulus accelerans ad herum rem narrat, unum tamen restare
1501 23 | rustico, quod in capite, «Heu», inquit Strobel, «quam
1502 13 | mussant et ne os quidem hiscere audent. ~
1503 47 | quando secus se habere in homine amicum se exhibente comperta
1504 1 | sibi cum divite communem, hominesque nihil inter se differre,
1505 42 | patrono, uxor fuit apprime honesta. Cum aliquando inter socios
1506 42 | satis esse. Turpius vero, honestam mulierem scorti loco haberi,
1507 32 | disbraccatum in multarum honestarum matronarum conventum ante
1508 43 | nequando nobis nummus, quam honestas, potior sit. Sed ita pacem
1509 43 | cum vera pax nusquam sine honestate vel dici vel esse posset. ~
1510 32 | fraudem incidant, ne leges, ne honestatem, ne virtutes deserant; si
1511 31 | dubio difficilius a vero honestoque avocatur, quam qui furtum,
|