1-casti | castr-docto | doctr-hones | horam-matur | matut-petit | petul-servi | servo-zelot
Caput
2512 40 | iniuria, in aliqua verba petulantia incidit. Quod nonnulli audientes,
2513 3 | facile passurum esset. Porro Phœbo nunc capricornum petente
2514 Ded| modestiam, clemenciam et pietatem in afflictis? constanciam,
2515 22 | habebimus, si iusticie et pietati intenti societatis meminerimus
2516 23 | splendido erat amictu et pignem sesquipedem pre se gerebat
2517 23 | hoc famulorum accusans et pigriciam et superbiam, qui fastidirent
2518 23 | famulorum comperta esset pigritia, opus sibi esse domino eius
2519 43 | emolumentum, aliorumque exinde pinguescere fortunam, suam vero in dies
2520 11 | extructas mensas et viliores pisciculos nobilioribus anteposuisset;
2521 7 | atque turpitudini obnoxiam, pium autem scelerum castigatorem
2522 49 | sua subrisit acceptaque placide excusatione militis, quod
2523 51 | sacerdotes parrochi, quos plebanos dicunt, ad calendas ianuarias,
2524 40 | virgis publicis per civitatem plectendus esset, et tamen fugendi
2525 47 | occulta, doli fraudisque plena. Secundis tuis rebus in
2526 22 | Consuetudo inveterata in plerisque locis patrie nostre habet,
2527 38 | sacculi sumptum facit, cum plerosque homines tanta rei peccuniarie
2528 44 | Quo fiebat, ut singulis plumas quietis gracia per noctem
2529 54 | inusitatus hisce litteris pro plurimorum patrie nostre more eas fastidis,
2530 19 | quanpiam rem aliam amica pluris faciat, precipue qui se
2531 35 | Heinrici exhortatus totum poculum trepide et pavide hausit. ~
2532 Ded| ubi non nisi mundo et bene polito venire licet, quælibet aliqua
2533 10 | quæ adeo apud nos caritate pollent, quod earum usu interdictum
2534 Ded| prestantissimi tui senatus sepenumero polles? Quis posset effari iusticiam
2535 8 | quam ipsi non habent, aliis pollicentur. Isti autem non modo non
2536 21 | proinde blandiri et bene polliceri, si eos ad se perlicere
2537 21 | ineunt rationem iam dudum pollicite opis ab ipso doctore potiunde
2538 35 | terror incutitur et statim pomum per se consumptum pandit,
2539 21 | nostra sit inanis et nullius ponderis. ~
2540 12 | sue non ignorant, etiam et pondus saculi sui et census sui
2541 44 | scabinum ipso sopore obruto ponente. Aparuit scabino dormienti,
2542 38 | et quia hospitibus vinum ponere pro liberalitate mea statueram,
2543 17 | desererent, sed spem suam in deum ponerent, quo duce citius, ac putassent,
2544 52 | alterius principis, nisi pontificis esse potestate, ad quem
2545 37 | quicquam.» Quo dicto mox abiens populo tergum dedit. ~Est vero
2546 54 | Germanie in rure comparavit porcellum. Quem deinde rusticus sibi
2547 22 | patrie nostre habet, mactatis porcis, cum necessariis farcimina
2548 6 | constituisse secum, duos comparare porcos, quo reditus suus in edes
2549 54 | inclusum domum presentavit. Porcus autem dum in oppido libere
2550 3 | facinus facile passurum esset. Porro Phœbo nunc capricornum petente
2551 9 | sollicitus habebatur, ne clausis portis sibi ingressus in urbem
2552 52 | rusticorum tales castigationes poscerent, qui non habito discrimine
2553 31 | pro intersigno in librum positam, qua sepe suum sacerdotem
2554 34 | cyrothece sue fornace tenus posite essent. Quod audiens ganeo
2555 12 | pergit. Ipsis itaque pro foro positis, cuius quidam preteriens
2556 53 | calceos sub valvam in terram positos reperit, facile cognitu
2557 24 | monachi in eundem modum positum. A quo cum percontatus esset
2558 50 | singulari undecim ecclesiastica possederat beneficia. Ea semel lætus
2559 21 | si eos ad se perlicere possent. Cepit igitur eosdem magister
2560 49 | sibi doctori incognitam possetque sic neuter alteri intencionem
2561 53 | quam ire puniendi, etiamsi possimus, potestatem fieri, ne pro
2562 35 | statuat, quecunque accidere possint presentia, equa ferenda
2563 | postea
2564 38 | aviditas, ut omnia peccunie posthabeant. Apud quos turpe non sit,
2565 7 | omnes aliæ iacturæ famæ posthabendæ sint. Turpissimum autem
2566 19 | tam venusta honorem suum posthabuisset amanti, ei sui copiam factura,
2567 3 | morata, quin mox occlusa postica pessulum obdidit. Quod sacerdos
2568 3 | comitatur, usque dum ad posticam venere domus, ubi mulier,
2569 20 | omni cura puelle potiunde postposita. Quo puella exasperata invehendo
2570 53 | quam custodia uxoris sue postulabat, venerat, adeo quod eum
2571 18 | religionis simulacione postulando. ~Consulant igitur valitudini
2572 15 | nisi si quando hoc tempus postulare visum sit. Quod quilibet
2573 38 | aliisque, quorum inopia hoc postularet, quoad cum comodo suo fieri
2574 32 | intrandum esse disserit, ut ad potandum aptiores fierent, ut interim
2575 46 | ad qnartam fere vigiliam potassent, eorum duo una domum ire
2576 1 | cornua adversus superbos, potenti vero humanitatem cum bonis
2577 53 | quid intersit, cognoscere poterimus. Est igitur sacius negligere
2578 29 | neque preteritorum habere poterunt scientiam neque futurorum
2579 26 | nonnulli homines, qui dum ipsi potiantur optato, nullius pensi faciunt,
2580 5 | intentatam confitias et expetita potiare. ~
2581 30 | avide appetere visi sumus, potimur fungimurque. Per hoc voluptas
2582 23 | Ego vero huius consilia potiora duco, cui satius est, quod
2583 11 | renuere, asserens sibi minimos potiores. Istac arte non solum cenobitarum,
2584 30 | semel sub famule specie potitus est. Quo facto cepit eam
2585 4 | noctem parandam ipsarum potiundarum gratia erogarunt. Sacerdotes
2586 19 | eius ex sua in eam libidine potiundi, quod forte ex se gravida
2587 45 | expertem ac vomitu et cibum et potum fede spumantem aliasque
2588 29 | quod adest et quod est præsens, tantum, quantum sensu percipit,
2589 24 | deliquerat; ubi autem tempus prandendi aderat, coquus accedens
2590 32 | fierent, ut interim tempus prandii lautioris parandi superesset.
2591 32 | describendo, demum persuasum ad prandium invitat. Venditis igitur
2592 51 | autem ab re, pravos cum pravis comparare. Est tamen longe
2593 51 | asserens pro utrorunque pravitate neutros alteros fastidire
2594 51 | posse. ~Non est autem ab re, pravos cum pravis comparare. Est
2595 3 | collidendum et absorbiendum prebeat. De honestis autem atque
2596 52 | et cum quis se eius artis prebet preceptorem, cuius nunquam
2597 10 | suorum convivio per ipsum prebito exeunte iubet sibi de vino
2598 48 | sibi mutandi locum causam prebuit. ~Proxime autem insaniam
2599 36 | petendum veniam nihil aliud precatur, quam ut liceat in eum,
2600 9 | in urbem non patesceret. Precedentem maccellatorem acclamat,
2601 35 | Venerem et in gulam ita preceps feratur, ut animi sui compos
2602 47 | erfordensibus degerem, fuit mihi preceptor artis gramaticen Iohannes
2603 52 | quis se eius artis prebet preceptorem, cuius nunquam fuit discipulus.
2604 30 | nequaquam nos in tantos errores precipitaret cogeretque tantum ab animo
2605 17 | ordinatum sepulchrum vi precipitavere et continuo misere clamantem
2606 44 | tenebris adhuc alam in lacum precipitavit. ~Quis igitur tam stultus
2607 12 | exutos in miseriarum baratrum precipites agunt, simul imposita per
2608 26 | ipsos vel proximos suos, sed precipua queque imperia, labefactant.
2609 53 | ira autem ad eam omnem precludat aditum, neutiquam temporibus
2610 46 | inmodica de sua vadatione predicant. ~Est autem ebrius nec sensuum
2611 23 | alii, quam quod ipse de se predicet, qui equum et rectum sibi
2612 Ded| innatam prudentiam, qua preditus es a deo optimo maximo,
2613 32 | erat, didicerat, ac etiam predium, quod ipse coleret, describendo,
2614 54 | gratia muneribus publicis preesse nequeunt. Illos ego potius
2615 29 | scientiam neque futurorum premeditacionem. Quo fit, ut tantum voluptatis
2616 34 | nostram domare et semper premeditate circumspectantes, ubi, quando,
2617 3 | iocum, quod frigore nimis premeretur. Cepit illa, acrius in eum
2618 16 | illum bonum monachum in preparatum ignem coniectum concremarunt. ~
2619 15 | dulcedine apud dominum suum prepositum compertum extitisset; ipsum
2620 15 | Alberthus de Rechberg, prepositus monasterii Ellwangen, Georio
2621 44 | habeat et ex his certi quid presagire in animum inducat, cum vix
2622 31 | esset rudis et agrestis presbiteri considerans sollicitudinem,
2623 3 | utrinque verbis convenere, ut presbitero mulieris potiunde per noctem
2624 4 | urbe Argentina duos fuisse presbiteros, qui duobus scortis peccuniam
2625 37 | passuum, Hainrico Menin, presbytero, populum in die festo pro
2626 9 | ipsa veram nobis vite viam prescribit; quam si gradiemur, nunquam
2627 54 | in sacco inclusum domum presentavit. Porcus autem dum in oppido
2628 37 | me longe peritior, quo presente nec phas, nec tutum est,
2629 4 | nobis constituimus gaudium, presentem maxime et exhorrescamus
2630 4 | detestemur. Refert ergo hominem presenti frui tempore neque breves
2631 3 | 3. Urbem Argentinam prespitero ex oppido Scutera quindecim
2632 21 | ratione ceteris animantibus prestamus, eis abuti et in tanta versari
2633 49 | ingenio, duo pleraque unum prestant, conducit res nostras dubias
2634 30 | tum comitate, tum forme prestantia supra omnes alias mulieres,
2635 Ded| maximo, qua in consessu prestantissimi tui senatus sepenumero polles?
2636 9 | hac vita nichil contulerit prestantius, convenit ut in omnibus
2637 5 | humanum ingenium est, omnes prestare casus, dinoscitur magnopere
2638 54 | scabinos, eius oppidi sapientia prestaret, cum nullus ex eis esset,
2639 3 | huius evi precium longe prestat. ~
2640 39 | stultorum numero habiti. Prestitit enim deus homini sensus
2641 30 | et locum se conveniendi prestitueret. Quo sub tenebris, cum uxor
2642 20 | precibus tandem adolescentis in prestituto per ipsos convenere loco,
2643 4 | dum et cenam et noctem prestolantur, tardum ire queruntur diem,
2644 17 | 17. Preterea in eadem villa Vatz pestis
2645 2 | ac patulo statuit, quod a pretereuntibus pro suo crure certo morbo
2646 12 | foro positis, cuius quidam preteriens famulo pira emendi dat negotium.
2647 9 | bovem trahens festinans preterierat, strangulata illa cadavera
2648 38 | non visus a procuratore preterirer. Demum cum omnibus datum
2649 52 | mordacis sue ligne fulmine preteriret. Vocato autem sacerdote
2650 32 | Fuisse ferunt non multis preteritis annis scurram quendam, cui
2651 12 | venditurus in primo perseverat pretio. Famulus contra nititur,
2652 40 | Beghardus abibant, isto in pretorio solo relicto. Tum primum
2653 40 | ignorante. Ubi autem ad pretorium ventum est, ordinatus erat
2654 Ded| igitur litterarum studium iam pridem forensibus negociis intentum
2655 47 | esse, qui vix, cum quibus pridie eius diei egisset, meminisset,
2656 18 | sanctimoniam, qua fretus nocte prima cum sponsa in palestram
2657 32 | in quod illa die matronas primates urbis invitarat. Illic Hammannus
2658 34 | indulgentes vel bonorum et maxime primatum aures temere obtundamus,
2659 54 | admittendos. ~Hasce igitur primitias ingenii mei, illustris princeps,
2660 Ded| constantiensis, illustri principi, domino Eberhardo, comiti
2661 14 | delinquimus. Sint igitur sua et principibus et rusticis fercula! ~
2662 40 | vel innocentia nostra vel principium dementia freti emergimus.
2663 38 | beneficienciam quantumcumque priscam peccunie amore tollere,
2664 47 | familiaritates amiciciasque fidas priscas commemorasset, respexisse
2665 Ded| domino suo gracioso s.p.d. ~Prisci rerum gestarum scriptores,
2666 12 | narrat, unum tamen restare prium; quod si velit, festinato
2667 33 | petiturus. Famulus mane, priusquam illucescerit, se ad Roschach
2668 32 | in edibus suis balneolum privatum, in quod illa die matronas
2669 49 | exitum finemque nacti simus, probare. ~
2670 8 | ille bonus monachus ob sua probefacta acerrime correptus abiit. ~
2671 22 | meminerimus humane et ei saltem probo et honesto viro potissimum
2672 42 | prosequi, sedulitatem eius probro duci ac verba sua nusquam
2673 4 | petenti honorem ignominiam et probrum. Quo fit, ut sepe horam,
2674 41 | cuidam militi uxor plus satis procax atque proterva adeo, quod
2675 44 | et hominibus in testibus procedant? Sunt quoque somniorum rationes
2676 43 | rei superesset. Quod ut procederet, se quibuscunque legibus
2677 17 | ex sententia consultoris processerit, nihil mereris. Contra vero
2678 48 | veritate, ducti ad castigandum processisse videamur. ~
2679 19 | nullum erga eam dies noctuque proci officium omisit, usque dum
2680 22 | saffragamur, cuius necessitas proclivius poscit opem. ~
2681 Ded| Quo autem audacius in tuum prodeant conspectum, ubi non nisi
2682 2 | obrutum existat, quin tempore prodeat in lucem, et semper quotque
2683 44 | cuiusdam Suevie, quam nunc prodere non phas est, inter eundum
2684 24 | esset causam, in conspectum prodiens domini, quod hoc genus hominum
2685 49 | fine, mox ipse ad orandum prodiit suamque oracionem bohemica
2686 52 | audimus vitiorum nostrorum proditores, simus licet quantumcunque
2687 3 | prout longe lateque memorie proditum est. Proinde convenit, ut
2688 46 | pandunt et se ipsos et alios produnt. Tum omni titubante corpore
2689 33 | Roschach; itaque se ante lucem profectum et mox rediisse. ~Sunt autem
2690 44 | suo in stuba ante lucem profecturus, hospite vero vitulum ea
2691 35 | consumptum pandit, singulos proferenda sibi cura compellans. Tum
2692 37 | et semidoctis, dum tamen proficiant, ediscere avent. ~
2693 25 | ostentatione, sed a mera proficiscitur voluntate, si dignis, si
2694 23 | ligua sapientiam de nobis profitemur ac de nobis ipsis noverimus
2695 46 | reverencie habita racione omnia profuudunt, alios heredes instituunt,
2696 10 | cuius animo ad ipsum aditum prohibendi omnia ducibula amputavit,
2697 4 | simulantium per fenestras stube prolabuntur, cum non modico omnium gaudio,
2698 19 | alicuius muliercule amorem prolapsus est, inconsulte agit, si
2699 19 | gravida paritura sibi foret prolem, quam haud sine grandi sumptu
2700 21 | ipsumque doctorem adeuntes promissum ab se iam dudum auxilium
2701 51 | adeo loquendi et avida et prona est, ut gravius ducat tacere,
2702 50 | iuris pro sapientia sua prope singulari undecim ecclesiastica
2703 22 | hominum ad benemerendum propensior, quam ubi cumulate questum
2704 9 | qui eo celerius pariter properabat, quod sollicitus habebatur,
2705 32 | vicinos, tum alios etiam propinquos propriis nominibus appellando,
2706 32 | alius vero forcius eum sibi propinquum esse persuasioni inniteretur,
2707 44 | extreme seviebat, in stubam propius scabinum ipso sopore obruto
2708 4 | aliquod gaudium in futurum proponunt, cum nihil fallacius, nihil
2709 16 | in nos sevire valeat, et propositam nostram voluntatem in id,
2710 43 | adversarium in edes suas proprias adiit atque benigne appellari
2711 32 | tum alios etiam propinquos propriis nominibus appellando, nam
2712 | proprio
2713 29 | posse. ~Est autem stulticie proprium, ad id tantum, quod adest
2714 36 | adhuc nobiscum locus est. ~Propulsabimus igitur ea, si sumisse nos
2715 Ded| coherces et tuis iniuriam propulsas? modestiam, clemenciam et
2716 33 | beneficio obligantur, vel prosit vel obsit, dum tamen ipsi
2717 26 | eius amica per fenestras prospexit. Qua visa mox stultus ille
2718 5 | sit, singula rimari atque prospicere, nec committere, ut ut aliquando
2719 40 | cautum velint, principio prospiciant rerum causas et, quid ex
2720 24 | a vino vacare debentium. Prospiciens autem lacius reperit eciam
2721 32 | assentiunt, sed diligenter prius prospiciunt, ne sub utilitatis spetie
2722 5 | veutum sit, frangi atque prosterni animo, constantis autem
2723 41 | plus satis procax atque proterva adeo, quod ne unquam quidem
2724 12 | Quorum autem appetitus eo provehitur, ut, quicquid oculis concipiant,
2725 40 | suscipientes vires demum eo usque provehuntur, quod cupientes nec causam
2726 47 | congralatum acceleraret. Quo cum provenisset, ipsum, primo a ministris
2727 48 | noctuque viros contra eum provocarent, adeo quod hoc ipsum sibi
2728 40 | qui ad hoc ipsum forsan provocaverant, mox ad eum lictorem, qui
2729 2 | ædes. Ipse quoque ganeo sub proxima tecta acceleravit furto
2730 2 | ponte maturaret fugam in proximas ædes. Ipse quoque ganeo
2731 44 | id quidem, here, somnium proximi verum est; vitulus ad manus
2732 29 | principem quondam Hermannum, proximum antecedentem episcopum,
2733 26 | adolescens quidam non bene prudens mulieris cuiusdam deperibat
2734 32 | confusus urbem exiit. ~Prudentes autem viros, si quando res
2735 Ded| divinam tuam et quasi innatam prudentiam, qua preditus es a deo optimo
2736 54 | sibi non convenire, tante prudentie animal domi sue porci loco
2737 48 | aliud apponi, nisi aliquod ptisanarium, et sic astu mulierum semper
2738 54 | deferri, quod aliquando rerum publicarum principes alios homines
2739 35 | obiturum, nisi ipso statim publicato, ut sibi aliquid opis ferri
2740 32 | superesset. Habebat autem scriba publicus urbis in edibus suis balneolum
2741 46 | feruntur. Non est in eis pudor, non metus, sed omnia superbe
2742 1 | damno et dolore, quam cum et pudore et dedecore, ab omnibus
2743 20 | tantum intendebat, omni cura puelle potiunde postposita. Quo
2744 Ded| aliquot facetias, quas a puero pene hausi queque occurrerunt
2745 54 | incepto et quasi iamiam in pugnam ituris militibus, nisi pro
2746 23 | cesset, haud defore quin pugnis adeo cedatur, ut vix sibi
2747 19 | millibus passuum, virgo extreme pulchra, cuius amore captus adolescens
2748 3 | silet. Tandem continuatis pulsacionibus in valvam irrumpit minabunda,
2749 23 | ante lucem, nec desinat pulsare fores, donec sibi presentia
2750 3 | hoc noctis silentio suas pulsaret fores. Si eum internosceret,
2751 3 | Accedit igitur hostium, pulsat. Illa primo dissimulans
2752 23 | importunis continuisque suis pulsationibus. Mota ira, non tam domino,
2753 48 | per diem labore fatigatis pultem una cum trulla aqua referta
2754 53 | negligere iniurias, quam ire puniendi, etiamsi possimus, potestatem
2755 54 | aurifabrum veniens, sese purgans, illa preter culpam suam
2756 7 | sua se tutetur, nequitquam purgari. ~
2757 52 | autem sacerdote auditaque purgatione sua, quod mores suorum rusticorum
2758 7 | ventum sit, ut aliorum velit purgationem, nisi innocentia sua se
2759 5 | ut aliquando dicat «Non putaram», tamen, quia supra humanum
2760 17 | ponerent, quo duce citius, ac putassent, a peste liberi evaderent.
2761 23 | cognitu erat, ipsum haud fabis Pythagore vesci solere, prodit causam
2762 46 | nonnulli in multam noctem ad qnartam fere vigiliam potassent,
2763 22 | usque differt, dum sacrum quadragesimale adest ieiunium, quo lege
2764 36 | nostra postulat institutio, quadragesimali tempore sua confitebatur
2765 54 | cristiano sexto et octuagesimo quadringentesimo supra millesimum. ~
2766 38 | octavus et septuagesimus quadringentesimus supra millesimum, etatis
2767 | quæ
2768 Ded| bene polito venire licet, quælibet aliqua pro hominum moribus
2769 15 | quilibet sapiens pro temporum qualitate discernere poterit. ~
2770 30 | dubio iuditio nobis in rem quampiam constituimus gaudium. Quam
2771 | quamvis
2772 19 | palam fieri patitur, quod quanpiam rem aliam amica pluris faciat,
2773 8 | Abbas vero semel habiturus quantoque in eos, qui a formula regule
2774 | quantumcumque
2775 52 | proditores, simus licet quantumcunque scelesti, petentes sibi
2776 31 | sceleribus imbuit. Qui enim in re quapiam in dies quasi a cunabulis
2777 40 | rerum causas et, quid ex quaque nascatur, diligenter perpendant
2778 16 | pre metu, quod hora forsan quarta, declinante iam sole, potius
2779 54 | parata. ~Vale! ~Ex Constantia quarto kalendas decembres anno
2780 3 | hic nihil velim dictum, quarum decus, non iniuria, omne
2781 34 | quid et de quo loquamur, ne quaudo verbis nimium indulgentes
2782 35 | credit, antea secum statuat, quecunque accidere possint presentia,
2783 8 | genere triti, studiosissimum quenque teterrime persequuntur. ~
2784 19 | ac causam eius tristicie querenti amice respondet, sibi non
2785 1 | velocius solito sequebatur. Querentibus autem nonnullis, quid hec
2786 Ded| erga tuos subditos tantam queris caritatem, ut te fere omnes
2787 24 | hominum sitim inique patitur, querit, quid commeruerit, quod
2788 4 | prestolantur, tardum ire queruntur diem, usque dum advesperascit.
2789 Ded| lucubratio graciam sibi apud te quesierit, nequaquam adversum nos
2790 31 | conquirere. Cum autem diucius quesisset, desperatus in incerto habebat,
2791 32 | Hammannum, si is esset, quesivere. Quibus ruricola respondit,
2792 43 | Quod ut procederet, se quibuscunque legibus pacem alius offerret,
2793 44 | enim animus hominis nunquam quiescat, etiam ea, quibus vigilantes
2794 44 | fiebat, ut singulis plumas quietis gracia per noctem locandi
2795 15 | postulare visum sit. Quod quilibet sapiens pro temporum qualitate
2796 3 | prespitero ex oppido Scutera quindecim millium passuum. a dicta
2797 19 | haud sine grandi sumptu quiret tollere, rogitans virginem,
2798 41 | qui sui iuris non sit, quitquam patrono suo indignum cogitare
2799 20 | multum dissentit ab illo, de quoaiunt, fuisse in civitate curiensi
2800 40 | penitus in incerto haberet, quonam se modo ex illis expediret,
2801 24 | arcebat. Sanxit igitur, quotienscumque aliquis ex suis monachis
2802 2 | prodeat in lucem, et semper quotque delictum sua maneat pena. ~
2803 1 | districtoque cultello, quo ad quottidianum usum accinctus erat, ictus
2804 50 | germanus, qui sibi taliter racionanti semper addidit duodecimum.
2805 31 | quam qui furtum, predam, rapinam, stuprum assuefactus est
2806 42 | fidelis coniunx egre ferebat, rata forsan, sibi pro vera valitudine
2807 22 | eorum videre versantem, rati, pauperem ipsum simul atque
2808 44 | procedant? Sunt quoque somniorum rationes vane. Cum enim animus hominis
2809 54 | imperium meum aspernassent, receptui canendi animus fuerit. Si
2810 32 | necis penam ab ipso Hammanno recepturum ire, interrogatus autem
2811 47 | dicto sese in penetralia recipient illum eo, quo venisset,
2812 44 | famulo vero illud sibi recipiente mox arrepto vitulo ipsum
2813 7 | diffinito. Accidit autem inter reclamandum, edituum eius templi, qui
2814 7 | Heinricus vidit, habita reclamatione continuo addit: At quam
2815 19 | fere exanimis vix tandem recollectus facile expertus est, cum
2816 48 | indignationem ferre posse et pro reconciliata ipsorum gratia cogitare.
2817 | recte
2818 23 | se predicet, qui equum et rectum sibi ante animum constituit
2819 42 | sibi pro vera valitudine recuperanda satius fore, hunc morbum
2820 14 | cælum amissamque fere vitam recuperat. ~Cognoscat igitur suam
2821 9 | aberratum sit, ipsa duce verum recuperatur iter. ~
2822 32 | non illico vel annuunt vel recusant, sed adhibentes deliberationem
2823 19 | omisit, usque dum puella redamore superata se conveniendi
2824 25 | huius fore dominum cerciores reddam.» ~Est autem ad conservandam
2825 16 | sese istic fuisse, eos reddebat certiores, eis pro caseis,
2826 49 | fuisset eum decipere. Cui reddere vices nequiverit, nisi per
2827 Ded| homines legendis litteris suis redderent attentiores. Quod et ego
2828 43 | patroni et iureconsulti eorum redderentur attenti, omnes domi archas
2829 11 | terra, nunquam sine fœnore reddit, quod accepit. ~
2830 23 | pervagatur.» Iubet tamen, mane redeat longe ante lucem, nec desinat
2831 5 | tamen funere grandi ere redempto processere. Queque vitantes
2832 38 | abeuntibus. Ita et discedo et redeo domum vacuis loculis. ~Non
2833 33 | e strato levaret, domum redeundo. Experrectus dominus monet
2834 23 | ipso autem accedente luce redeunte sensit sibi elusionem huiusmodi
2835 48 | ingurgitarent, viris autem domum redeuntibus per diem labore fatigatis
2836 1 | ipse verberibus oneratus rediret, ille nichilo tamen minus
2837 6 | duos comparare porcos, quo reditus suus in edes uxori extitisse
2838 49 | alteri intencionem suam refellere, iussi sunt ambo per cesarem,
2839 23 | causam, nostram vero nusquam refellimus, tum maxime nobis habetur
2840 23 | parte sacerdotem lesisset. Referenti autem rustico, quod in capite, «
2841 53 | negocium ad sapienciores referret. Enodato vero postridie
2842 48 | pultem una cum trulla aqua referta apponerent, quod tum etiam
2843 39 | tenebris ydriolam atramento refertam, quo, ut sibi visum est,
2844 35 | pomis, altero eorum aloes referto, ipsa in patulo ut rustico
2845 Ded| sollicitudinibus mentem reficiunt. Quo autem audacius in tuum
2846 49 | quidem, quippe qui coram rege Latinorum diceret, haud
2847 47 | secunde augentur, urbes regnaque conduntur. Que si quando
2848 5 | Aurelii Augustini canonicorum regularium appellatam in cenobium montis
2849 23 | autem rustici ad dominum relata vocatoque ipso facile ex
2850 2 | conspectum ad senatum thuricensem relatum est. Ex cuius sentencia
2851 24 | Marci Augie maioris, ad religionem et sanctimoniam monachorum
2852 12 | remittitur. Rusticus autem reliqua duo non minoris, quam antea
2853 23 | ira, non tam domino, quam relique familie domus, nihil execracionis
2854 45 | habens dies noctuque eius remedio studuit. Accidit autem semel,
2855 5 | dinoscitur magnopere hominis esse remissi, illico, si quando aberratum
2856 6 | longe fuit negligencia et remissio animi sui. Nam quadam vice
2857 15 | magnifice donatum donum remittit. ~Sunt autem huiusmodi sales
2858 39 | sed atramento lautam esse, remque scholari ordine pandit,
2859 12 | vinum deglutivit. Quo domino renunciato, famulus statim remittitur.
2860 18 | aut te sibi quavis arte reparare nititur aut animum suum
2861 36 | admissa luxu atque gaudio reparari posse, quod morbis plerumque
2862 39 | qui reviviscens mox amicam repeciit. ~Non igitur omnis liquor
2863 32 | perpendunt, nec quoque repentino adfulgente commodo temere
2864 49 | credi possit, quin semper reperire liceat alium, qui calliditate
2865 1 | increpando et maledicendo repertina incursione eam statim cedere
2866 16 | Qui sic patriam letus repetendi gratia sensit in vita nostra
2867 50 | vero ea iterum atque iterum repetente nec plura, quam undecim
2868 5 | funus deserere atque domum repetere decreverat. Demum tamen
2869 42 | quod forte serius domum repeteret, mencionem faceret, solitus
2870 40 | liberatus etiam letus domum repetit. ~Maxima autem sepenumero
2871 39 | non ad eam, ut sepe antea, reponeret. Cui scholaris, se maxime
2872 30 | neque precibus neque minis reprimere posset, rem pandit uxori,
2873 22 | aliquando cum animo suo reputasset, sui ipsius miserebatur.
2874 24 | sive vicerimus sive citra resederimus, peccatum conflamus. Nam
2875 6 | integrum, quibus inanis domi residet arca. ~
2876 11 | superatur, omni dulcedine respersa est et, veluti terra, nunquam
2877 47 | fidas priscas commemorasset, respexisse abbatem superbo vultu atque
2878 9 | copiam faceret. Illi autem respicienti occurrunt verba, quibus
2879 30 | vir, omnia tibi ad vota respondent. Ego enim sum coniunx tua
2880 5 | ibique de funere interrogati respondere, id sincerissimi sui ordinis
2881 19 | tristicie querenti amice respondet, sibi non integrum esse
2882 52 | quod sua non interest, respuant et contemnant! ~
2883 51 | inversionem applicabat, rusticis restantibus. Ipso autem sacerdote ea
2884 12 | herum rem narrat, unum tamen restare prium; quod si velit, festinato
2885 15 | Elwangen pro templi cantoribus retenti fuissent, si de suarum vocum
2886 16 | tumultuantes promiscue omnes eum reum decernunt. Nec longius morati
2887 42 | neutrum alteri amore et reverencia concedit. ~
2888 46 | superbe agunt, nec amici nec reverencie habita racione omnia profuudunt,
2889 36 | quomodo cum eo in graciam reverteremur, nisi sua lege culpam nostram
2890 39 | scholari ordine pandit, qui reviviscens mox amicam repeciit. ~Non
2891 41 | sententia, quod usque verba sua revocare renuit, donec maritus pro
2892 7 | alterius leserat, pro templo revocaret diffinito. Accidit autem
2893 Ded| obsequio obnoxium, nuper partim revocavi et aliquot facetias, quas
2894 24 | qui tantam pre se gerunt rigiditatem, ut eos humane condicionis
2895 5 | igitur sapientis sit, singula rimari atque prospicere, nec committere,
2896 46 | compos, sed dormientium ritu, ex sobrie gestis inscii,
2897 36 | certis diebus iuxta ecclesie ritum ieiunando abstineret a crapula.
2898 18 | osculis et complexu aggressa rogat, quando iterum una orandum
2899 50 | suorum convivio discumbens rogatus dinumeravit. Fuit autem
2900 49 | constitutum coram cesare romano nostro Friderico pro se
2901 39 | facile consideravit, se non rosacea aqua, sed atramento lautam
2902 39 | quo, ut sibi visum est, rosaceam aquam sapere totum suum
2903 31 | aderat, licet homo esset rudis et agrestis presbiteri considerans
2904 23 | partem metitur, qui non rumores ponit ante salutem, nec
2905 38 | benivolentia contractam amiciciam rumpere et violare. Qui si cum animo
2906 Ded| seniori, domino suo gracioso s.p.d. ~Prisci rerum gestarum
2907 54 | deinde rusticus sibi in sacco inclusum domum presentavit.
2908 38 | qui fretus spe alterius sacculi sumptum facit, cum plerosque
2909 23 | discrecionem parcium corporis sacerdotis habuisset; proinde necesse
2910 23 | tanquam eius dyocesis summum sacerdotium gerente. Cui Strobel augendo
2911 50 | iniquum fore, quenquam sacerdotum alterum, ne dicam undecimum,
2912 37 | fecunditate scientiarum saciari possit, gaudent inter doctos
2913 22 | mactare usque differt, dum sacrum quadragesimale adest ieiunium,
2914 12 | ignorant, etiam et pondus saculi sui et census sui honorem
2915 22 | honesto viro potissimum saffragamur, cuius necessitas proclivius
2916 15 | remittit. ~Sunt autem huiusmodi sales grati a mimis et hystrionibus,
2917 Ded| sed et maximos imperatores salibus iocisque fuisse intentos,
2918 32 | simplex ruricola huiusce et salutationem et assercionem primo ioci
2919 47 | continuo ad Cappel amicum suum salutatum sibique congralatum acceleraret.
2920 23 | qui non rumores ponit ante salutem, nec incognita pro cognitis
2921 11 | Monachus quidam monasterii sancte Genoeve inclite urbis parisiensis
2922 22 | vel auctio. Bene igitur sancteque vivitur, si beneficiorum
2923 36 | causante, nec etiam ad imagines sanctorum peregre proficisci posse,
2924 24 | formidine ad bonum arcebat. Sanxit igitur, quotienscumque aliquis
2925 53 | distulit, dum negocium ad sapienciores referret. Enodato vero postridie
2926 23 | ad hoc, si nostra ligua sapientiam de nobis profitemur ac de
2927 11 | ait, se antea mores suos sat habuisse exploratos, qui
2928 18 | exhibuisset, ac si nunquam eius satiari potuisset, oblivionem forte
2929 26 | 26. In oppido Ennk Saxonie adolescens quidam non bene
2930 42 | cute quadam afficiebatur scabie, ut eius gratia sepius balneum
2931 44 | seviebat, in stubam propius scabinum ipso sopore obruto ponente.
2932 44 | Continuit igitur se per noctem scabinus una cum famulo suo in stuba
2933 2 | habitum sit. Quo fretus scelere innumeras stipes ex hominibus
2934 7 | turpitudini obnoxiam, pium autem scelerum castigatorem iniquo ferre
2935 52 | simus licet quantumcunque scelesti, petentes sibi loco illius
2936 52 | demoliri; amoverent igitur scelestos illos rusticos et sibi alios
2937 37 | 37. In villa Schenkenberg cis oppidum Engen, ab urbe
2938 10 | Hic non est ducibulum.» Scholares vero sui de hoc edocti clam
2939 39 | atramento lautam esse, remque scholari ordine pandit, qui reviviscens
2940 21 | magistri ipsis novellis scholaribus proinde blandiri et bene
2941 21 | antecedat, apud quem maior scholarium est frequentia, solent aliquando
2942 16 | negabat, tum patriam suam, tum scholas, unde venerat, quis et quod
2943 10 | Coburg, magistro insignis schole erfordensis, vini singularis
2944 53 | calceos adulteri in frusta scidisset; racione autem aliud iubente,
2945 29 | preteritorum habere poterunt scientiam neque futurorum premeditacionem.
2946 37 | ubertate, nulla fecunditate scientiarum saciari possit, gaudent
2947 11 | quid se fastidirent; num scirent, cum fortuna eciam fercula
2948 42 | contubernalibus suis. A quo sciscitatus, quo graderetur, respondit,
2949 39 | totum suum corpus linivit. Scolaris autem a scholis rediens,
2950 16 | minorum per hasce terras a scolis papiensibus domum versus
2951 42 | vero, honestam mulierem scorti loco haberi, fidelitatem
2952 4 | presbiteros, qui duobus scortis peccuniam in cenam sub noctem
2953 3 | versucias atque illecebras scortorum, ne dicam mulierum, que
2954 3 | proficiscenti accidit comes scortum, forma sane liberali ac
2955 Ded| usque dum ingenium sufficit, scribam. De obtrectatoribus ita
2956 54 | mentem tuam in hoc genere scribendi sufficiunt. Nam quom Germani,
2957 54 | nulli fuere. Nemo enim ad scribendum animum adiicit, qui sibi
2958 10 | in eius eminentiori loco scribens: «Hic non est ducibulum.»
2959 54 | dignas gerere, quam vel scribere, vel legere, rerum gestarum
2960 Ded| principio laude eorum, ad quos scripserant, captare benivolentiam,
2961 10 | trahentes vinum illicque scripsere: «Hic est ducibolum.» Ipso
2962 54 | graciam illius, cuius causa scripserit, conflare, sed potius in
2963 10 | apparuit et ducibolum et scriptura, index loci vini trahendi. ~
2964 23 | 23. Bugg Strobel, scurra apprime festivo, quondam
2965 32 | multis preteritis annis scurram quendam, cui nomen fuit
2966 23 | damno. ~Sunt autem huiusmodi scurre in principum domibus frequentes,
2967 3 | Argentinam prespitero ex oppido Scutera quindecim millium passuum.
2968 27 | forti ferre animo atque secundas. Nam cum homines sumus,
2969 47 | levantur dolores et res secunde augentur, urbes regnaque
2970 47 | doli fraudisque plena. Secundis tuis rebus in vultu simulat
2971 32 | metu curaque liber atque securus agit omniaque alia, que
2972 53 | aliud iubente, furorem suum sedatum esse. ~Est autem inprimis
2973 18 | grandior virginem annorum sedecim, forma sane luculentam.Is
2974 18 | appetitui, qui nos plerumque seducit, assentiant. Mulier enim
2975 42 | suam contumeliis prosequi, sedulitatem eius probro duci ac verba
2976 51 | usque dum a malis bonos segrabit, et non, quod ab uno seu
2977 | seipsum
2978 37 | sed etiam a minimis et semidoctis, dum tamen proficiant, ediscere
2979 54 | tui gratia susceptum vix semiperfeci, egre moram tue cognoscende
2980 9 | pre angustia sudore vir semivivus in oppidum venerit. ~Ludificamur
2981 40 | dimittebatur senatus, ipsisque senatoribus domum euntibus comitantur
2982 2 | compluribus conspectum ad senatum thuricensem relatum est.
2983 35 | tulisset, mox deglutivit. Senciens autem aloes, inscius, quid
2984 18 | statuit monitione opus esse. Senem igitur et osculis et complexu
2985 18 | itaque huic dies aliquot senex intentus, demum tamen exhaustus
2986 20 | intemperantia in primis in senibus sit odiosa, nam cum et venustate
2987 Ded| et Montispeligardi etc., seniori, domino suo gracioso s.p.d. ~
2988 13 | terrori sint. Ubi autem senserint contra se niti et insaniæ
2989 39 | credentes reliquis contemptis sensibus sepius ludificemur. ~
2990 29 | usus, asserendo, eum inique sensisse in locandis episcopatus
2991 29 | præsens, tantum, quantum sensu percipit, incumbere, nulla
2992 39 | uteretur. Ubi licet suum cuique sensui tribuerit officium, voluit
2993 2 | thuricensem relatum est. Ex cuius sentencia postridie laqueo strangulatus
2994 49 | consilia deferre et ex multis sentenciis unam collectam tum primum,
2995 1 | commone-faceret, caveret, contra sententiam suam ipse verberibus oneratus
2996 49 | igitur prodit stultitiam, qui sententie sue adeo fidens est, ut
2997 19 | simul atque secum fieri sentit, in furorem concitata ultionem
2998 17 | statuere, sese antequam omnes sepeliret, ultum ire, et casu venientem
2999 35 | nihil, quod hominem cicius sepiusque precipitem agere soleat,
3000 36 | enodavit, que tot quottidianis septa esset negociis, quod nullis
3001 38 | natalis chrystiani octavus et septuagesimus quadringentesimus supra
3002 17 | venientem in prius ordinatum sepulchrum vi precipitavere et continuo
3003 1 | longe quidam velocius solito sequebatur. Querentibus autem nonnullis,
3004 48 | coniuges discordias publice sereret, cepit sacerdos secum volvere,
3005 51 | qui eum, eque atque de serio Ditis imperio in miseras
3006 21 | minus fuisse cordi, quod hic sermo frequens sue patrie hominibus
3007 51 | quidam sacerdos, qui habito sermone pro templo et distributo
3008 49 | eciam latine dicere. Cuius sermonis licet ipse miles expers
3009 17 | inter se varia in sacerdotem serunt crimina, asserentes, eum
3010 5 | usque ad finem vite sue servasset inviolatam, fuisse quoque
3011 33 | opera eorum eis, quibus vel servitio vel beneficio obligantur,
3012 38 | conservarent ministerio servituti obnoxium, ut eius opera
|