Quo trepida gressum coniugis thalamis tui

     690

effers, alumna, quidve secretum petis

turbata vultu? Cur genae fletu madent?

Certe petitus precibus et votis dies

nostris refulsit: Caesari iuncta es tuo

taeda iugali, quem tuus cepit decor

     695

et culpa Senecae, tradidit vinctum tibi

genetrix Amoris, maximum numen, Venus.

O qualis altos quanta pressisti toros

residens in aula! Vidit attonitus tuam

formam senatus, tura cum superis dares

     700

sacrasque grato spargeres aras mero,

velata summum flammeo tenui caput;

et ipse lateri iunctus atque haerens tuo

sublimis inter civium laeta omina

incessit habitu atque ore laetitiam gerens

     705

princeps superbo: talis emersam freto

spumante Peleus coniugem accepit Thetin,

quorum toros celebrasse caelestes ferunt

pelagique numen omne consensu pari.

Quae subita vultus causa mutavit tuos?

     710

Quid pallor iste, quid ferant lacrimae doce.

POP. Confusa tristi proximae noctis metu

visuque, nutrix, mente turbata feror,

defecta sensu. Laeta nam postquam dies

sideribus atris cessit et nocti polus,

     715

inter Neronis iuncta complexus mei

somno resolvor; nec diu placida frui

quiete licuit. Visa nam thalamos meos

celebrare turba est maesta: resolutis comis

matres Latinae flebiles planctus dabant;

     720

inter tubarum saepe terribilem sonum

sparsam cruore coniugis genetrix mei

vultu minaci saeva quatiebat facem.

Quam dum sequor coacta praesenti metu,

diducta subito patuit ingenti mihi

     725

tellus hiatu; lata quo praeceps toros

cerno iugales pariter et miror meos,

in quis resedi fessa. Venientem intuor

comitante turba coniugem quondam meum

natumque; properat petere complexus meos

     730

Crispinus, intermissa libare oscula:

irrupit intra tecta cum trepidus mea

ensemque iugulo condidit saevum Nero.

Tandem quietem magnus excussit timor;

quatit ossa et artus horridus nostros tremor

     735

pulsatque pectus; continet vocem timor,

quam nunc fides pietasque produxit tua.

Heu quid minantur inferum manes mihi

aut quem cruorem coniugis vidi mei?

NVTR. Quaecumque mentis agitat intentus vigor,

     740

ea per quietem sacer et arcanus refert

veloxque sensus. Coniugem thalamos toros

vidisse te miraris amplexu novi

haerens mariti? Sed movent laeto die

pulsata palmis pectora et fusae comae?

     745

Octaviae discidia planxerunt sacros

inter penates fratris et patrium larem.

Fax illa, quam secuta es, Augustae manu

praelata clarum nomen invidia tibi

partum ominatur. Inferum sedes toros

     750

stabiles futuros spondet aeternae domus.

Iugulo quod ensem condidit princeps tuus:

bella haud movebit, pace sed ferrum teget.

Recollige animum, recipe laetitiam, precor,

timore pulso redde te thalamis tuis.

     755

POP. Delubra et aras petere constitui sacras,

caesis litare victimis numen deum,

ut expientur noctis et somni minae

terrorque in hostes redeat attonitus meos.

Tu vota pro me suscipe et precibus piis

     760

superos adora, maneat ut praesens status.

                CHORVS

          Si vera loquax fama Tonantis

          furta et gratos narrat amores

          (quem modo Ledae pressisse sinum

          tectum plumis pennisque ferunt,

     765

          modo per fluctus raptam Europen

          taurum tergo portasse trucem),

          quae regit et nunc deseret astra,

          petet amplexus, Poppaea, tuos,

          quos et Ledae praeferre potest

     770

          et tibi, quondam cui miranti

          fulvo, Danae, fluxit in auro.

          Formam Sparte iactet alumnae

          licet et Phrygius praemia pastor:

          vincet vultus haec Tyndaridos,

     775

          qui moverunt horrida bella

          Phrygiaeque solo regna dedere.

          Sed quis gressu ruit attonito

          aut quid portat pectore anhelo?

     NVNTIVS   CHORVS

Quicumque tectis excubat miles ducis,

     780

defendat aulam cui furor populi imminet.

Trepidi cohortes ecce praefecti trahunt

praesidia ad urbis, victa nec cedit metu

concepta rabies temere, sed vires capit.

CHOR. Quis iste mentes agitat attonitus furor?

     785

NVNT. Octaviae favore percussa agmina

et efferata per nefas ingens ruunt.

CHOR. Quid ausa facere quove consilio doce.

NVNT. Reddere penates Claudiae divi parant

torosque fratris, debitam partem imperi.

     790

CHOR. Quos iam tenet Poppaea concordi fide?

NVNT. Hinc urit animos pertinax nimium favor

et in furorem temere praecipites agit:

quaecumque claro marmore effigies stetit

aut aere fulgens, ora Poppaeae gerens,

     795

afflicta vulgi manibus et saevo iacet

eversa ferro; membra per partes trahunt

deducta laqueis, obruunt turpi diu

calcata caeno. Verba conveniunt feris

immixta factis quae timor reticet meus.

     800

Sepire flammis principis sedem parant,

populi nisi irae coniugem reddat novam,

reddat penates Claudiae victus suos.

Vt noscat ipse civium motus, mea

voce haud morabor iussa praefecti exequi.

     805

          CHOR. Quid fera frustra bella movetis?

          invicta gerit tela Cupido:

          flammis vestros obruet ignes

          quis extinxit fulmina saepe

          captumque Iovem caelo traxit.

     810

          Laeso tristes dabitis poenas

          sanguine vestro.

          Non est patiens fervidus irae

          facilisque regi:

     813^b

          ille ferocem iussit Achillem

          pulsare lyram,

     815

          fregit Danaos, fregit Atridem,

          regna evertit Priami, claras

          diruit urbes;

     817^b

          et nunc animus quid ferat horret

          vis immitis violenta dei.