De Clycere

Nuper ego, exoptans caram spectare puellam,
     Improviso adii: (quidlibet audet amor.)
Mane erat: hesternos Glycere incomposta capillos
     Sederat albenti purpurea in tunica.
Effulsit cum parte humeri sine tegmine collum,
     Blandius a somno luminis arsit honor.
Mollia laxarat vinclis vestigia. Quantum
     Creverat e cultu simpliciore decor!
Formosus varia pollex opus arte parabat,
     Palladis arguto dignum opus ingenio.
Qualem ubi deprendi, mirantia lumina pavi:
     Ast illi roseus tinxerat ora pudor.
Non secus a puero rubuit conspecta Diana,
     Aut primum Nereo nata stupente Venus.
O suavis rubor! o casto sub corde tumultus!
     Quam sine te nullum est optima forma bonum!
Est aliquid vidisse suam; at quater ille beatus,
     Qui pariter vidit sic rubuisse suam!
Haec si tanta mihi veniat geminata voluptas,
     Glorier in terris gaudia ferre Deum.