Liber, caput

1    II, 5 |      senatus deserta sacra non aequo animo ferens per legatos
2   III, 2 |      sententia cessisset, quam aequo animo me ferro essem interemptura'. ~
3   III, 7 | testatam gloriam suam postponi aequo animo non tulit. et sane,
4     V, 6 |  fraterna quoque caritas animo aequo ac libenter cedit, summa
5     V, 10|      referamus eos, qui mortes aequo animo tolerarunt. ~5.10.
6    VI, 9 | soluebantur, uelle ac posse in aequo positum erat. semel dumtaxat
7   VII, 2 |        somnum reuolueretur. in aequo igitur malorum posuit uri
8    IX, 1 |   ponerent, currus conscendere aequo animo sustinebant: uiris
9    IX, 4 |   daretur, iugulum quoque suum aequo animo illis fuisse praebiturum. ~