Liber, caput
1 I, 1 | adcommodaret. cui illa 'ego uero' inquit 'libenter tibi mea sede
2 I, 1 | hic dux 'Italiae uides' inquit 'uastitatem: proinde sile
3 I, 1 | fata cecinit: 'nihil' enim inquit 'ad te hoc, Romane, bellum:
4 I, 1 | dicere uellet, 'breui te' inquit 'uidebo': nec id sine causa,
5 II, 2 | Fabius obsecutus 'non ego' inquit, 'fili, summum imperium
6 II, 6 | exuitur! 'supersedeo te' inquit 'habere ciuem tanti muneris
7 II, 6 | innixa cubito 'tibi quidem' inquit, 'Sex. Pompei, dii magis
8 II, 8 | suam ordiretur, 'quaero' inquit, 'Valeri, a te, si dimicandum
9 II, 8 | essent futurae. 'age deinde' inquit Calatinus, 'si diuersa auspicia
10 II, 8 | consulis'. 'iam hercules' inquit, 'cum de imperio et auspicio
11 III, 1 | ideo conflictari, 'ergo' inquit 'quaere potius quemadmodum
12 III, 2 | secreto Porcia 'non est hoc' inquit 'temerarium factum meum,
13 III, 2 | Scipio Nasica, 'quoniam' inquit 'consul, dum iuris ordinem
14 III, 2 | hostem tendens 'corsum tu' inquit 'abis? illic sunt cum quibus
15 III, 2 | conuersus ad suos 'spectatores' inquit, 'ut uideo, alienae uirtutis
16 III, 2 | dextra retinens 'iam hoc' inquit 'intra hostile uallum mecum
17 III, 2 | potuit clara uoce 'quoniam' inquit, 'Fului, tanta cupiditate
18 III, 2 | inpediretur, adfirmante, 'at me' inquit, 'cui nihil patres conscripti
19 III, 2 | ipsum uulneraret, 'tu uero' inquit 'nihil est quod respectu
20 III, 2 | sententia conperit, 'non finis' inquit, 'conmilitones, uitae meae,
21 III, 2 | eam tradiderat, 'Critiae' inquit 'propino: uide igitur ut
22 III, 3 | coegit: nam 'reuertere' inquit 'ad tuos, Muci, et eis refer
23 III, 3 | linguae minitanti 'non erit' inquit, 'effeminate adulescens,
24 III, 7 | triumphali inposita 'hoc ego' inquit, 'Quirites, die Karthaginem
25 III, 7 | tacete, quaeso, Quirites', inquit: 'plus ego enim quam uos
26 III, 7 | scripsisse gloriaretur, 'sed hoc' inquit 'interest, quod tui in triduum
27 III, 7 | portendi diceret, 'ain tu'? inquit, 'uitulinae carunculae quam
28 III, 7 | datam cognouit, 'et ego' inquit 'illis meae gentis ius dabo'.
29 III, 7 | obscurari solere, 'bene narras' inquit: 'in umbra enim proeliabimur'.
30 III, 8 | fuerit?' 'non renuntiabo' inquit. quo quidem tam absciso
31 III, 8 | instanti Sullae 'licet' inquit 'mihi agmina militum, quibus
32 III, 8 | statui deberet, 'iugulari me' inquit 'iube, quia non salutis
33 IV, 1 | facerent rogabantur, 'satis' inquit 'bonae et magnae sunt: itaque
34 IV, 1 | accedente 'transduc equum' inquit, 'Sacerdos, ac lucrifac
35 IV, 1 | concurrite, concurrite' inquit, 'ciues! moenia nostrae
36 IV, 1 | male meritum 'sumpsissem' inquit 'a te supplicium, nisi tibi
37 IV, 1 | relinqueret, 'relinquam' inquit, 'sed diuturniorem'. optime
38 IV, 3 | protinus 'superuacuae' inquit, 'ne dicam ineptae legationis
39 IV, 3 | uteretur, 'di meliora!' inquit: 'libenter enim istinc tamquam
40 IV, 3 | pecuniam uellet, 'quid? uos' inquit 'hesterna cena non intellexistis
41 IV, 3 | uir praestantiae, 'mox' inquit 'de ceteris, interim uelim
42 IV, 3 | ista non esses', 'immo', inquit 'si tu ista esse uelles,
43 IV, 4 | redirent liberi, et 'haec' inquit 'ornamenta sunt mea'. omnia
44 IV, 5 | obuiam ei processisset, 'ite' inquit 'et istud officium praestate
45 IV, 7 | fuisti?' 'numquam istud' inquit 'Gracchus imperasset'. satis,
46 IV, 7 | conspectu stetit, 'iube me' inquit, 'imperator, protinus ad
47 IV, 7 | cui Alexander 'nihil est' inquit 'quod hoc nomine confundaris:
48 V, 1 | maluit: nam 'quid agis' inquit, 'demens, aut quo te praua
49 V, 1 | tum ex his unus, 'nisi' inquit 'uinum nos defecisset, ista,
50 V, 3 | damnationem patris iunxit. at, inquit, aerario abesse tribunus
51 V, 4 | filius aspexit, 'expugnasti' inquit 'et uicisti iram meam, patria,
52 V, 9 | abiecto gladio 'tu uero' inquit, 'pater, uiue, et si tam
53 V, 10| morte filii 'nihil mihi' inquit 'inexspectatum aut nouum
54 VI, 2 | uultu 'si bonam dederitis', inquit 'perpetuam, si malam, non
55 VI, 2 | reiecto lictore 'non es' inquit 'mihi, Philippe, consul,
56 VI, 2 | succlamasset, 'taceant' inquit 'quibus Italia nouerca est'.
57 VI, 2 | quoque accusaret, 'da' inquit 'praedes rei publicae te,
58 VI, 2 | populus esset, 'adclamate' inquit, 'adclamate, Quirites, dum
59 VI, 2 | habenti Fauonius 'non refert' inquit 'qua in parte sit corporis
60 VI, 2 | dixisset, 'non mentiris' inquit, 'Pompei: uenio enim ab
61 VI, 2 | prouocaret>, 'ad Philippum' inquit, 'sed sobrium'. excussit
62 VI, 2 | interrogauit. tum illa 'certa est' inquit 'ratio propositi mei: puella
63 VI, 2 | sibi minitanti, 'enimuero' inquit 'magnifica res tibi contigit,
64 VI, 3 | ratione munita: 'lex enim' inquit 'tibi meos tantum praefinit
65 VI, 4 | instantibus cunctis 'alium' inquit, 'Quirites, quaerite, ad
66 VI, 4 | expectantibus, 'neutrum' inquit 'mihi mitti placet, quia
67 VI, 4 | insistebat, denotauit et 'prius' inquit 'quam hoc circulo excedas
68 VI, 4 | dixisset 'quid ergo mihi [inquit] opus est amicitia tua,
69 VI, 4 | committi oportere 'fidenter' inquit 'in aciem descendo: hodie
70 VI, 4 | procellae adcommodatam, 'aufer' inquit 'quaeso istam: nam ego,
71 VI, 5 | legis suae admonitus 'idem' inquit 'ego illam sanciam' ac protinus
72 VI, 6 | tribuno tacere iusso 'isto te' inquit 'metu, Hanno, fides ciuitatis
73 VII, 2 | paenitentiam. 'hinc te' inquit 'solitudo, hinc orbitas,
74 VII, 2 | periturum, 'quid ergo?' inquit 'nocenti mihi mori satius
75 VII, 2 | animaduertit, 'cogita nunc tecum' inquit 'quam multi luctus sub his
76 VII, 2 | secum ferret 'ego uero' inquit 'bona <omnia> mea mecum
77 VII, 2 | cohiberet, 'quia dixisse me' inquit 'aliquando paenituit, tacuisse
78 VII, 2 | fallerent 'ne cogitata <quidem>' inquit, ut non solum manus, sed
79 VII, 2 | conlocaret. cui is 'malo' inquit 'uirum pecunia quam pecuniam
80 VII, 2 | quisnam esset beatus 'nemo' inquit 'ex his, quos tu felices
81 VII, 2 | Alexandro decernere 'uidete' inquit 'ne, dum caelum custoditis,
82 VII, 3 | asinarius, 'si ita est' inquit, 'rex, alium sors huic morti
83 VII, 3 | tunc Anaximenes 'peto' inquit 'ut Lampsacum diruas'. haec
84 VII, 3 | aduocationem uenit, 'mulier' inquit 'parata est depositi se
85 VII, 3 | intrauit, 'consulit uos' inquit 'Hannibal, cum dux Romanorum
86 VII, 3 | oporteret. tum ille 'conflixit' inquit 'et superatus est'. ita
87 VII, 4 | genus sequeretur, 'absiste' inquit 'istud quaerere: nam si
88 VIII, 1 | arrepto enim cribro "Vesta" inquit, "si sacris tuis castas
89 VIII, 7 | desertas uidisset, 'non essem' inquit 'ego saluus, nisi istae
90 VIII, 7 | protecto manibus puluere 'noli' inquit, 'obsecro, istum disturbare',
91 VIII, 10| Demosthenis, 'quid, si' inquit 'ipsum audissetis?' tantus
92 VIII, 13| uita remanere, 'quia nihil' inquit 'habeo, quod senectutem
93 VIII, 14| namque equiti 'habebis' inquit 'donum uiri diuitis'. quod
94 VIII, 14| esse referenti 'heu me' inquit 'miserum, quod ne uno quidem
95 IX, 1 | sestertio', 'qu<ant>o ergo eam' inquit, 'minoris fore existimas,
96 IX, 3 | uellet, 'ut quam celerrime' inquit 'aut gloriam ex hostibus
97 IX, 5 | ueniret, 'quare non potius' inquit 'ipse in Hostiliam curiam
98 IX, 5 | esset dicturus, 'hunc ego' inquit 'notum non habui'. superba
99 IX, 5 | principibus, 'ne uiderer' inquit 'meo tantum modo usus consilio,
100 IX, 9 | lacrimas 'etsi inprudens' inquit, 'imperator, causa tibi
101 IX, 11| excitatum dicente 'sentio', inquit 'et quidem illud, si aqua
102 IX, 11| e quibus unus 'ab illo' inquit, 'quem tantopere diligis,
103 IX, 12| superuenisset, 'quoniam' inquit 'tam tardus fuisti, da nunc
104 IX, 14| numquam accessisset, "at meus" inquit "Romam accessit:" ioco namque
|