Liber, caput
1 I, Praef| uoluit, certissima salus patriae, Caesar, inuoco, cuius caelesti
2 I, 1 | sibi aliter atque uniuersae patriae utili prouidit exemplo:
3 I, 1 | enim uirtutis est et bona patriae auxisse et mala in se transferri
4 I, 1 | magnum dolorem ac detrimentum patriae interitu suo attulit. ~1.
5 I, 1 | coepisset, ut is capite suo fata patriae lueret. quae neutro reformidante
6 I, 1 | ut quidquid inde salubre patriae laturos se existimassent
7 I, 1 | coegit nouumque spectaculum patriae praebuit, tantum non ex
8 II, 2 | Adeo autem magna caritate patriae tenebantur, ut arcana consilia
9 II, 2 | consulem agere: nec ignoro quid patriae uenerationi debeatur, uerum
10 II, 6 | patientia gaudentes tenacissimos patriae neruos externarum deliciarum
11 II, 6 | animi praesentia, quod et patriae incolumitatem fortiter [
12 II, 7 | amantem tui pariter ac patriae, quia non tuo iussu, sed
13 II, 7 | magnum profecto dedecus patriae pari sontium dedecore uindicatum
14 II, 7 | animaduertit: hos enim tamquam patriae fugitiuos crucibus adfixit,
15 II, 8 | auctores humeris suis salutem patriae gestantes, etsi coronatos
16 III, 1 | nescio utrum bona an uitia patriae perniciosiora fuerint --
17 III, 2 | maximi ciuis [Rulliani] patriae restituit. ~3.2.10 Qualis
18 III, 2 | non post fata sua in sinum patriae cruento tropaei titulo retulit. ~
19 III, 2 | perfrui passi essent, sospes patriae moenia intrasset. ~3.2.ext.
20 III, 2 | trahens incendio se flagrantis patriae obiecit. ~3.2.ext.9 Mulieris
21 III, 3 | adulescentes cupiditate liberandae patriae inflammauit. cuius rei cum
22 III, 7 | atque animi hospiti suo patriae muros excelsos latosque
23 III, 8 | Fabius Maximus infatigabilem patriae praestitit. pecuniam pro
24 III, 8 | Socrates ne consternatae patriae undecimus furor mors ipsius
25 IV, 1 | Macedonicus et Numidicus, maxima patriae ornamenta strictim se narrari
26 IV, 1 | facturum, ne quem in tutela patriae bonus ciuis locum obtineret,
27 IV, 4 | parietes plurimum poterant: patriae enim rem unus quisque, non
28 IV, 6 | oculis, plurimis et maximis patriae suae laudibus admiratione
29 IV, 7 | liceat uti? ~4.7.1 Inimicus patriae fuisse Ti. Gracchus existimatus
30 IV, 7 | eo ponte caritatem toti patriae Horatius Cocles exhibuerat,
31 IV, 8 | praestitit: Fabius in honorem patriae paupertatem inopia mutauit.
32 V, 2 | publicis actis ordiar, Marcium patriae * * conantem admotoque portis
33 V, 2 | quod auditu nouum est, ne patriae grata uoluntas cessasse
34 V, 2 | conseruati ciues spectaculum patriae praebuerunt. illorum quoque
35 V, 3 | superfuit ibi sine ullo ingratae patriae desiderio peregit. ~In eodem
36 V, 3 | sunt notissima ingratae patriae exempla. ~Atque horum quidem
37 V, 4 | quod et patris seruator nec patriae fuit proditor. ~
38 V, 6 | satis fe cit: restat nunc ut patriae exhibeatur. cuius maiestati
39 V, 6 | in medium hostium agmen patriae salutem, sibi mortem petens
40 V, 6 | quanto et quam aequali amore patriae tota ciuitas flagrauit!
41 V, 6 | uirtus sua uictorem, iniuria patriae imperatorem Persarum fecerat,
42 V, 6 | tradiderunt. qui, quoniam patriae quam uitae suae longiores
43 V, 6 | egregii facti memoriam ne patriae quidem interitus extinxit.
44 V, 6 | adeo ualenter pro salute patriae excubuit, ut eam [ab] hostilibus
45 V, 7 | certamen habuisset, nisi patriae uoluntati auctoritas Pompei
46 V, 8 | Scaurus, lumen ac decus patriae, cum apud Athesim flumen
47 V, 8 | illum aduersus patriam, sed patriae aduersus Catilinam genuisse.
48 VI, 1 | uoluntario secessu conspectum patriae uitando. ~6.1.6 Dicerem
49 VI, 2 | integerrimae uitae, amantissimus patriae, in ipso iuuentae flore
50 VI, 3 | flentem uidisset, gladio, quo patriae rem bene gesserat, interemit,
51 VI, 4 | suarum prius uirtutum quam patriae parentis parricida++uno
52 VI, 5 | eius Graecia pulsis ruinas patriae in pristinum habitum reformaret
53 VI, 8 | dexteram, quae in necem patriae parentis exarserat, tanto
54 VI, 9 | inpedimento non fuerunt quo minus patriae princeps existeret, nomenque
55 VI, 9 | bonorum, inopiam, odium patriae, uiolentam mortem infligeret:
56 VII, 7 | decreto suo iussit, patris patriae animo usus, quoniam Tettius
57 VIII, 1 | nescio religionis maior an patriae iniuria, si quidem illius
58 VIII, 7 | retenta patrimonium suum patriae donauit. Athenis autem compluribus
59 VIII, 9 | contraria parte amantissimus patriae Solo niteretur. sed alterius
60 VIII, 11 | haruspicem potius augurium quam patriae parentem securitas fefellisset. ~
61 IX, 1 | manibus et nefarie adtemptatae patriae poenas dedit. ~9.1.ext.1
62 IX, 3 | nutrimenta, quae in exitium patriae suae, ut euenit, conuerterentur. ~
63 IX, 8 | praecordiis suam pariter et patriae salutem depositurus! itaque
|