Liber, caput
1 I, 1 | de domicilio futuri summi imperii confirmata est condicio!
2 I, 1 | inter grauissimas Romani imperii iacturas numerandus, hoc
3 I, 1 | satis magnam poenam neglecti imperii sui pependisset, in proposito
4 I, 1 | explorare cupiens, uiribus imperii++namque Achaiae praeerat++
5 II, 1 | Marcelli, Fabii, ac ne singula imperii nostri lumina simul percurrendo
6 II, 2 | et suauitati litterarum imperii pondus et auctoritatem donari. ~
7 II, 2 | aestimas, in praeualidum imperii nostri mucronem caeca et
8 II, 7 | ad stabilimentum Romani imperii, salutari perseuerantia
9 II, 7 | consul accepisset, omnibus imperii neruis ad reuocandam pristinae
10 II, 7 | ita dicam, piaculis, Mars, imperii nostri pater, ubi aliqua
11 II, 8 | maioris in eodem conuiuio sit imperii. ~2.8.7 Verum quamuis quis
12 II, 10| ab eo tum maxime finibus imperii pellebatur. sed et rex <
13 III, 2 | facilius iuuentus reliquias imperii tueretur. ceterum ne illo
14 III, 7 | quadragies rationem, alieni imperii minister, quod meo ductu
15 III, 7 | Cannensi clade exhaustis Romani imperii uiribus supplementum in
16 III, 8 | magistrum equitum Minucium iure imperii senatus aequauerat, silentium
17 IV, 1 | est, cum exactis regibus imperii eorum uim uniuersam omniaque
18 IV, 1 | Scipione ultra Taurum montem imperii finibus summotis, cum Asiam
19 IV, 2 | dissidente animo consortionem imperii usurpare uoluisset, pertinacem
20 V, 1 | audisset, occurrit ei Romani imperii decoratus ornamentis conatumque
21 V, 1 | extitisset, paulo ante Romani imperii columen habitum++sic mortalium
22 V, 2 | uoluit ac deposito aequalis imperii iugo magisterium equitum,
23 V, 2 | premeretur ac uix tutelae imperii sui sufficeret, tamen Scipioni
24 V, 4 | inductus legitimum optinendi imperii tempus excessisset quodque
25 V, 6 | procedente tempore ad summum imperii fastigium excessit. haec
26 V, 6 | cognouit, depositis insignibus imperii famularem cultum induit
27 VI, 1 | aquilae, et certissima Romani imperii custos, seuera castrorum
28 VI, 3 | iussit, semel laesa maiestate imperii quot modis irae pertinax
29 VI, 3 | ceterum ratio publici imperii praetorem nimis asperum
30 VI, 4 | contusus et aeger Romani imperii spiritus erat. tunc Manlius
31 VI, 4 | satis', aeque malam licentis imperii magistram iudicans inopiam
32 VI, 9 | Punicis uinculis ad summi imperii peruenturum insignia? sed
33 VII, 3 | ac tam audaci usurpatione imperii in maxima luce densissimas
34 VII, 4 | adgressus, quae surgentis imperii nostri incunabula crebris
35 VII, 6 | litteris quid aliud quam imperii sui gubernacula e manibus
36 VIII, 7 | perinde quasi neglegens imperii uictoris obtruncatus sanguine
37 VIII, 9 | subuenisset eloquentia, spes tanti imperii in ipso paene ortu suo corruisset:
38 IX, 1 | nimiis capitur, amplissimi imperii ruina euasit! ~9.1.ext.4
39 IX, 3 | catulos leoninos in perniciem imperii nostri alere se praedicabat.
40 IX, 11| truculentior habenas Romani imperii, quas princeps parensque
41 IX, 12| manus inque conspectu summi imperii exoptata securitate adquieuit.
42 IX, 15| reduxit, gubernacula Romani imperii iustiore principe obtinente
|