Liber, caput

 1    II, 1 |            et corpora et animos ad publica officia inpigre sustinenda
 2    II, 2 |        uenerationi debeatur, uerum publica instituta priuata pietate
 3    II, 3 |         suspecta erat, ideoque his publica arma non committebant. ~
 4    II, 8 |      intrauit, continuo quaestione publica adflictus exilio multatus
 5   III, 2 |      retulit. hactenus istud, quia publica religione consecrata uirtus
 6   III, 2 |          spiritus reliquiis ne res publica expiraret effecit: praesentia
 7   III, 2 |   Theramenis quidem Atheniensis in publica custodia mori coacti parua
 8   III, 5 |     indulgentia heredem reliquerat publica seueritas exheredauit. ~
 9   III, 6 |           Masso, cum bene gesta re publica triumphum a senatu non inpetrauisset,
10    IV, 1 |          ideo a consule in uincula publica duci iussus esset appellassetque
11    IV, 2 |     praestitit, probanda. cui a se publica quaestione prostrato, cum
12    IV, 3 |            oportere a magistratu e publica pecunia erogari quod in
13    IV, 4 |      sufficiente decessit, ideoque publica pecunia ductae sunt. non
14    IV, 4 |            posset, senatus, ne res publica bono duce careret, patris
15    IV, 7 |           artaeque amicitiae memor publica custodia liberauit nec hactenus
16    IV, 7 |            cum ex altera parte res publica manum iniceret, ex altera
17    IV, 7 |    caerimoniis debetur: illis enim publica salus, his priuata continetur,
18    IV, 8 |          furore ita consternata re publica, ut ne a locupletibus quidem
19     V, 1 |     transuersum rapit? parum habes publica impietate furere, nisi etiam
20     V, 2 |        consulatibus salutariter re publica administrata decessisset,
21     V, 2 |     polliciti sunt, quia hi pro re publica dimicantes occiderant, perseuerantique
22     V, 3 |           accusatorem eius fortuna publica in supplicis nomen conuersum
23     V, 3 |            Quid abest igitur, quin publica dementia sit existimanda
24     V, 4 |           consilii optimeque de re publica meritus iniquissimae damnationis
25     V, 6 |       Cannensi proelio amisit: res publica procedente tempore ad summum
26     V, 6 |           Non est extinctus pro re publica superior Scipio Africanus,
27     V, 6 |          admirabili uirtute ne res publica extingueretur prouidit:
28     V, 6 |          sic locarent, tamquam res publica pecunia abundaret, seque
29     V, 8 |           probatum mihi sit, et re publica eum et domo mea indignum
30     V, 10|      interrumperet, neque uultum a publica religione ad priuatum dolorem
31    VI, 1 |           pudicitia dolore suo pro publica lege usi sunt, strictim
32    VI, 3 |           hostibus non acceptum in publica custodia necari iussit,
33   VII, 6 |        praemium uictoriae res erat publica, senatus consulto aurea
34   VII, 7 |             florem iuuentae pro re publica absumpserat, maximos labores
35  VIII, 1 |         eius expleuit eoque nomine publica quaestione adflictus est,
36  VIII, 7 | octogesimum annum agens, dum in re publica tuenda iuuenili animo perstat,
37  VIII, 15|            accidisset, quemnam res publica aeque magnum habitura esset
38    IX, 1 |   uniuersus succlamauit ut id opus publica pecunia faciendum locaretur.
39    IX, 2 |       partis fidem suam secutas in publica uilla, quae in Martio campo
40    IX, 15|    obstitissent, simile uulnus res publica excepisset atque in Equitio
41    IX, 15|     iustiore principe obtinente in publica custodia spiritum posuit.