Liber, caput
1 I, 1 | ad mare perduceretur ac protinus nauiculam conscendit eaque
2 I, 1 | familiaris precibus conpulsus protinus ad portam cucurrit et plaustrum,
3 II, 2 | contraheretur, sed inde citatus protinus in curiam ueniebat, ambiguae
4 II, 4 | pueros ad ripam Tiberis protinus detulit++habitabat enim
5 II, 7 | in suum statum redegit: protinus namque lixas e castris submouit
6 II, 8 | ciuilem sanguinem, sed non protinus ad templa deorum et aras
7 III, 2 | equitibus inuaderet, quem protinus obtruncatum armis exuit
8 III, 7 | expectandum non putauit, sed protinus [se ad] hos uersus adiecit: ~
9 III, 8 | temptare ausus est. qui protinus sermonem eius, adiectis
10 IV, 1 | perpetuo incolumes seruent', ac protinus in publicis tabulis ad hunc
11 IV, 1 | Bianti, Bias Pittaco, is protinus alii, deincepsque per omnium
12 IV, 2 | filiam quoque ei Corneliam protinus ibi despondit. ~4.2.4 Sed
13 IV, 3 | uultum risu soluit <et> protinus 'superuacuae' inquit, 'ne
14 IV, 5 | gratulati sunt. ~4.5.4 Ac ne protinus comitiis abeamus, consulatum
15 IV, 7 | me' inquit, 'imperator, protinus ad Luculli corpus ductum
16 IV, 8 | eiusque pretium Hannibali protinus numerauit, si ad calculos
17 V, 1 | redimendos in urbem uenissent, protinus his nulla pecunia accepta
18 V, 1 | facta dixit et illum e curia protinus ad publicos penates deduxit
19 V, 1 | conperisset, ira percitus pro<ti>nus in eum animaduertit hac
20 V, 3 | iugulum praebere iussit ac protinus caput Romanae eloquentiae
21 V, 3 | Marathone deuicta in exilium protinus misissent ac non in carcere
22 V, 4 | Manlius adulescens cognouit, protinus urbem petiit et se in Pomponii
23 V, 4 | quo togam uirilem sumpsit, protinus ut a Capitolio descendit,
24 V, 4 | misericordia motus non protinus strangulauit: aditum quoque
25 V, 5 | Germania fluctuare cognosset, protinus inde metu attonitus erumperet.
26 V, 5 | ac deinde subiecta face protinus eodem gladio, quo illum
27 V, 6 | rei publicae deuouit ac protinus concitato equo in medium
28 V, 7 | conlocatum intueri, sed protinus sella descendit et diadema
29 V, 10| coercuit, ut a rogo iuuenis protinus curiam peteret senatumque,
30 VI, 5 | constaret, praecipitari protinus saxo Tarpeio cum illo scelere
31 VI, 5 | expedire quidem proclamauit ac protinus Themistoclen incepto iussit
32 VI, 5 | inquit 'ego illam sanciam' ac protinus ferro, quod habebat, destricto
33 VII, 2 | Hannibalem transisse, suasit protinus legati Romam, per quos de
34 VII, 3 | ducis prouidit ut ~ si quod protinus imperaretur, grato prius,
35 VII, 3 | monuitque ut essent cautiores et protinus ipse urbe egressus est.
36 VIII, 15| uerum etsi mens hoc loco protinus ad Augustam domum, benificentissimum
37 IX, 3 | parte crinium adhuc soluta protinus ad eam expugnandam cucurrit
38 IX, 12| hastae posse subici, ac protinus sudario, quod forte in manu
39 IX, 12| da nunc merum asello'. ac protinus urbanitatem dicti crebro
|