Liber, caput
1 I, 1 | certauerint: aeque enim uirtutis est et bona patriae auxisse
2 II, 2 | quaesisti: nam dum horridae uirtutis in se ipsum conixum stabilimentum
3 II, 6 | cum aliquanto faciliorem uirtutis ad luxuriam quam luxuriae
4 II, 6 | adferret. ~2.6.3 Egregios uirtutis bellicae spiritus Lacedaemoniorum
5 II, 6 | personam intueri uelis: nam et uirtutis uberrimum alimentum est
6 II, 8 | clarissimos solidae ueraeque uirtutis auctores humeris suis salutem
7 II, 9 | proferamus aequali iugo uirtutis honorumque societate iunctum,
8 II, 10| non uitae eius hostes, sed uirtutis admiratores uenisse conspectum
9 III, 1 | cunabula quaedam et elementa uirtutis, animique procedente tempore
10 III, 2 | iam initia procursusque uirtutis patefecimus, actum ipsum
11 III, 2 | soluit, uiris puella lumen uirtutis praeferendo. ~3.2.3 Redeo
12 III, 2 | dicauit. ~3.2.6 Eodem et uirtutis et pugnae genere usi sunt
13 III, 2 | luctuoso tempore ciuitas nostra uirtutis suae oblita est: defuncti
14 III, 2 | Iulium, certissimam uerae uirtutis effigiem, repraesentemus,
15 III, 2 | 2.20 Ceterum ut humanae uirtutis actum exequamur, cum Hannibal
16 III, 2 | inquit, 'ut uideo, alienae uirtutis huc uenimus, sed absit istud
17 III, 2 | memoria. itaque ab optimo uirtutis aestimatore cum facta tum
18 III, 2 | tenebras minitantem, pertinacia uirtutis ad ultimam desperationem
19 III, 2 | Excellentissimos Spartanae uirtutis prouentus mi<se>rabilis
20 III, 3 | dispulso, totum [in] solidae uirtutis munimento confirmat potentiusque
21 III, 3 | praeceptorum fidem exemplo uirtutis suae publicauit: patriam
22 III, 7 | Sed haec atque his similia uirtutis aliquid sibi in consuetudine
23 IV, 1 | eorumque ab aemulatione uirtutis profecta concitatio ad graues
24 IV, 1 | pugna repellentem cunctosque uirtutis numeros altitudinis suae
25 IV, 2 | Italiae attulit, quia pari uirtutis inpetu conisi terribilis
26 IV, 4 | iussit. tanti aerario nostro uirtutis Atilianae exemplum, quo
27 IV, 4 | Scauros hisque paria robora uirtutis aluit. exurgamus potius
28 V, 2 | eleuet aliquis praemia uirtutis, cum animaduertat fortes
29 V, 7 | gloria peractis omnibusque et uirtutis et uitae <e>meritis stipendiis
30 VI, 1 | persecuta est, quoniam, cuius [uirtutis] magister esse debuerat,
31 VI, 2 | erat++quantus est honos uirtutis!++et tacuit. recens ipsius
32 VI, 5 | munere deforme iudicans uirtutis gloriam magnitudine praedae
33 VII, 4 | profecto Iuppiter Romanae uirtutis, praesidium ab astutia mutuantis,
34 VII, 4 | certissima circumuentae uirtutis nostrae excusatio est, quoniam
35 VIII, 14| aemulatus, quem ferunt stimulis uirtutis agitatum et ob id noctes
36 VIII, 15| contigerint, quia aeque praemiorum uirtutis atque operum contemplatio
37 VIII, 15| uoluit, omnibus numeris uirtutis diuitem magisque suo merito
|