Liber, caput
1 I, Praef| huic coepto, penes quem hominum deorumque consensus maris
2 I, 1 | adseruari ciuitate, quo animi hominum a deorum cultu auocarentur. ~
3 I, 1 | parricidium, qui, dum te hominum numero subtrahere uolunt,
4 I, 1 | et diuturnius in animis hominum sepulcrum constituens quam
5 I, 1 | fonti aedis eorum nullius hominum manu reserata patuit. ~1.
6 II, 1 | cenitabant. quae consuetudo ex hominum conuictu ad diuina penetrauit:
7 II, 2 | immortalium cultus tum etiam hominum continentia inerat, imperatoribus
8 II, 4 | excogitataque cultus deorum et hominum delectationis causa non
9 II, 4 | celebrauit. uerum, ut est mos hominum paruula initia pertinaci
10 II, 6 | persuasum habuerint animas hominum inmortales esse. dicerem
11 II, 6 | uindicauerit, quae natales hominum flebiliter, exequias cum
12 II, 7 | interdixit etiam ei conuictum hominum usumque balnearum, turmasque
13 II, 10 | iucundo introitu animis hominum adlabitur admirationis praetexto
14 II, 10 | iuuentae decus deorum atque hominum indulgentia ad excidium
15 III, 2 | traxit legionem. ita trium hominum fortis temeritas Hannibalem,
16 III, 3 | operibus fortitudo se oculis hominum subiecit patientiamque in
17 III, 4 | iungamus, Socrates, non solum hominum consensu, uerum etiam Apollinis
18 IV, 3 | istud ut pretiosum, ita malo hominum excogitatum munus refertote
19 IV, 7 | sacra domicilia, harum fida hominum pectora quasi quaedam sancto
20 V, 1 | fastigio carior erat? idem non hominum ulli, sed naturae fortunaeque
21 V, 3 | tuo interempti mors animis hominum non sine aliqua reprehensione
22 V, 3 | fertur nescire se utrum illum hominum an deorum numero adgregaret.
23 V, 3 | dotibus, quae ad pariendum homin<um amor>em potentissimae iudicantur,
24 V, 3 | commercium, sine quo uix uita hominum ~ experet tollit quisquis
25 V, 4 | aluit. haerent ac stupent hominum oculi, cum huius facti pictam
26 V, 8 | populariter <actis> animos hominum amore sui deuinctos tenebat,
27 VI, 2 | laude, quoniam omnis generis hominum licentiae ludibrio esse
28 VI, 8 | subtraxit seque e conspectu hominum uoluntaria morte abstulit
29 VI, 9 | 6.9.init. Multum animis hominum et fiduciae adicere et sollicitudinis
30 VI, 9 | refertam turba doctorum hominum scholam eius intrauit. nec
31 VII, 2 | nam interrogatus an facta hominum deos fallerent 'ne cogitata <
32 VII, 8 | foro trahens maximo cum hominum risu conspectus fuerit ac
33 VIII, 15 | senatum ipsorum, qui mille hominum numero constabat, consiliis
34 IX, 8 | impulsus, quorum ictibus hominum mentes concussae nec sua
35 IX, 9 | quam late in pectoribus hominum uagetur si conplecti coner,
36 IX, 13 | parum fidei in pectoribus hominum reponens salutem suam custodia
37 IX, 14 | Publicius accesserant, ora hominum in se obuertebant, uno quoque
|