Liber, caput
1 I, 1 | proximis non placuisse: quae res nisi adtenta ludorum instauratione
2 II, 2 | legati a senatu Tarentum ad res <re>petendas missi, cum
3 II, 4 | populi locis soluerunt, eaque res auertit uulgi animum et
4 II, 4 | iocabunda gestus adiecit, eaque res ludium ex Etruria arcessendi
5 II, 7 | qui, cum apud <Con>trebiam res gereretur, conlocatas a
6 II, 8 | decretum sibi a senatu ob res bene gestas spreuit ac repudiauit,
7 II, 8 | decerneretur, quod ad eas res gerendas sine ullo erant
8 II, 8 | quamuis quis praeclaras res maximeque utiles rei publicae
9 II, 10| sequi non dubitaret. quae res diuini animi perseuerantiam
10 III, 2 | extremis spiritus reliquiis ne res publica expiraret effecit:
11 III, 8 | ceterum, <cum> pro tribunali res gereretur et quaestioni
12 IV, 1 | decreuerat, uti maluit, quia res in prouincia Salinatoris
13 IV, 1 | immortales ut populi Romani res meliores amplioresque facerent
14 IV, 1 | inter secundas et aduersas res animi firmitate uersatus
15 IV, 3 | genere laudis aemulum fuisse res ipsa documento est. consul
16 IV, 4 | prorogatum sibi ob bene gestas res in proximum annum imperium
17 IV, 4 | expediri posset, senatus, ne res publica bono duce careret,
18 IV, 7 | amicitia! cum ex altera parte res publica manum iniceret,
19 IV, 7 | periret domum profectus res suas ordinaret, impetrauisset,
20 V, 6 | Cannensi proelio amisit: res publica procedente tempore
21 V, 6 | sed admirabili uirtute ne res publica extingueretur prouidit:
22 V, 6 | omnia sic locarent, tamquam res publica pecunia abundaret,
23 VI, 2 | id faceret monerent, duas res, quae hominibus amarissimae
24 VI, 2 | enimuero' inquit 'magnifica res tibi contigit, quia cantharidis
25 VI, 5 | praeerat, necaturum. ea res cum ad senatum esset delata,
26 VII, 1 | quo patet eam aduersas res cupido animo infligere,
27 VII, 2 | uirum bonum esse, cum ea res innumerabilibus laudibus
28 VII, 3 | barbarae contioni quorsum ea res tenderet cognoscere cupienti
29 VII, 4 | non erat dubium quin ea res militum nostrorum animos
30 VII, 4 | intolerabili onere fessas simul res nostras urguerent, hinc
31 VII, 6 | sed praemium uictoriae res erat publica, senatus consulto
32 VIII, 7 | penitus cognosceret. quae res maximum ei sociorum amorem
33 VIII, 11| patebit, et memoratu dignae res lucido in loco reponentur
34 VIII, 15| illi accidisset, quemnam res publica aeque magnum habitura
35 IX, 9 | specularetur quonam in statu res M. Bruti essent, dum crebros
36 IX, 15| obstitissent, simile uulnus res publica excepisset atque
|