Liber, caput
1 I, 1 | erroris societas et par genus mortis a Ti. Graccho ad <M.> Marcelli
2 I, 1 | ac mira quaedam tempore mortis uisa narrasse. ~1.8.ext.
3 II, 6 | hortator uitae meae nec mortis spectator esse fastidisti.
4 II, 6 | genialis tori propinquae mortis secura conscendit. ~2.6.
5 II, 7 | noster, qui paulo ante metu mortis deformi se foederis ictu
6 III, 2 | dedecus arcessita ratione mortis effugit: uirgam enim, qua
7 III, 2 | qui, cum tam forti lege mortis omnis absumpsisset, ad ultimum
8 III, 8 | salutis beneficio neque mortis supplicio adduci possum
9 III, 8 | quam [in] metu uiolentae mortis amicos inimicis iuxta ponere. ~
10 IV, 6 | usitato, <tu> nouo genere mortis absumpta e<s>. ~4.6.ext.
11 IV, 7 | nimia pietate causam sibi mortis arcesseret: nam propter
12 IV, 7 | Brutus periculum euasit mortis. qui fugiens a Mutina, ut
13 IV, 7 | dubitaret. solutus erat periculo mortis qui modo gladio ceruices
14 IV, 7 | hascine uires amicitiae? mortis contemptum ingenerare, uitae
15 V, 1 | conspectu patris crudeli genere mortis consumerentur, quamquam
16 V, 3 | raptorem spiritus domi inuenit, mortis punitorem in foro non repperit. ~
17 V, 3 | manibus obiecit, si metu mortis, uita indignus, si praemii
18 V, 4 | detrectandi ministerii, metu mortis refertum, totum sibi pietas
19 V, 8 | itinere abstractum supplicio mortis adfecit, praefatus non se
20 V, 9 | alimentis blandius ferrum ac mortis oblatae quam datae uitae
21 VII, 1 | defunctum lenique genere mortis inter oscula conplexusque
22 VII, 3 | suae uitae aut illi alienae mortis cupidi, qui talia uel ipsi
23 VIII, 9 | inserta multis uoluntariae mortis oppetendae cupiditatem ingeneraret:
24 IX, 2 | elisi inusitata ratione mortis barbaram feritatem satiarent,
25 IX, 2 | alimentorum necaret, crudeliorem mortis rationem excogitauit, qua ~
26 IX, 2 | amari uitae pariter ac mortis tortores. ~9.2.ext.11 Sicut
27 IX, 9 | imperator, causa tibi mortis fui, tamen, ne id ipsum
28 IX, 12| qui non uulgari genere mortis absumpti sunt. ~9.12.1 Tullus
29 IX, 12| expirauit, altera, cum falso mortis filii nuntio maesta domi
30 IX, 12| uenis incisis contumeliosae mortis denuntiationem effugit,
31 IX, 12| 9.12.7 Consimili impetu mortis C. Licinius Macer uir praetorius,
32 IX, 12| occupant, cum magis in tempus mortis incidant quam ipsa mortem
33 IX, 12| Non uulgaris etiam Homeri mortis causa fertur, qui in <Io>
34 IX, 12| sententia uictor causam mortis gaudium habuit. ~9.12.ext.
35 IX, 13| fortior, sed etiam sapientior mortis interdum quam uitae sit
|