Liber, caput
1 I, 1 | eius C. Figulus e Gallia, Scipio Nasica e Corsica Romam redierunt
2 II, 7 | adquiescit. ~2.7.1 P. Cornelius Scipio, cui deleta Karthago auitum
3 III, 2 | Valerius Coruinus et Aemilianus Scipio. hi etiam ultro prouocatos
4 III, 2 | posuerunt consecranda. Idem Scipio Aemilianus, cum in Hispania
5 III, 2 | mentis proposito usus est Scipio <Metellus>: namque infeliciter
6 III, 2 | quicquam ui esse acturum. tum Scipio Nasica, 'quoniam' inquit '
7 III, 5 | superioris Africani filius Scipio, qui in tanta domestica
8 III, 5 | obtinere, de quo mox L. Scipio speciosissimum deorum hominumque
9 III, 6 | sibi indulserint. ~3.6.1 P. Scipio, cum in Sicilia augendo
10 III, 7 | proficisci audente, <P.> Scipio quartum et uicesimum agens
11 III, 7 | spiritus egregius successor Scipio Aemilianus, cum urbem praeualidam
12 III, 8 | superior apparuit. ergo ut Scipio pugnando, ita hic non dimicando
13 III, 8 | dubitauit: 'tibi quidem, Scipio, gratias ago, sed mihi uti
14 IV, 1 | recitauit: cum L. Cornelius Scipio die triumphi sui ante currum
15 IV, 2 | discesserunt: non contentus enim Scipio auctore senatu in Capitolio
16 IV, 3 | et uicesimum annum agens Scipio, cum in Hispania Karthagine
17 IV, 3 | uirorum memoriam percurrens. Scipio Aemilianus post duos inclytos
18 IV, 4 | secundo Punico bello Cn. Scipio ex Hispania senatui scripsisset
19 IV, 5 | esse uerecundiae pretium: Scipio tunc honorem adeptus est,
20 V, 6 | pro re publica superior Scipio Africanus, sed admirabili
21 VI, 3 | meruerat: Cn. autem Cornelius Scipio Hispali filius prius quam
22 VI, 9 | lucidius enitesceret. ~6.9.2 Scipio autem Africanus superior,
23 VII, 2 | uitiis respersit. ~7.2.2 Scipio uero Africanus turpe esse
24 VII, 3 | fastis locum tribuit. ~7.3.3 Scipio quoque superior praesidium
25 VII, 3 | paruissent, remittere <eis> Scipio illam expeditionem, si arma
26 VII, 5 | uindicauit. ~7.5.2 P. autem Scipio Nasica togatae potentiae
27 VIII, 1 | acrius inpugnat, profuit. P. Scipio Aemilianus Cottam apud populum
28 VIII, 1 | innocentia opem tulit. L. Scipio post speciosissimum triumphum
29 VIII, 8 | uerae amicitiae clarissimum Scipio et Laelius, cum amoris uinculo
30 VIII, 14| largitus est. nec tacite id Scipio tulit: namque equiti 'habebis'
31 IX, 11| pugna sua facerent. eos cum Scipio monuisset ut uerbis quam
32 IX, 14| nobilitatis adulescens Cornelius Scipio, cum plurimis et clarissimis
|