Liber, caput

 1     I, 1 |    clamorem strepitumque armorum adeo magnum Antiochiae et Ptolemaide
 2    II, 2 |                            2.2.1 Adeo autem magna caritate patriae
 3    II, 2 |      ambulandi ius erat. qui mos adeo pertinaciter retentus est,
 4    II, 5 |     subicere erubescerent. erant adeo continentiae adtenti, ut
 5    II, 9 |      igitur pertinet nosse atque adeo recordari acta censoriae
 6    II, 10|         fortis ac sincerae uitae adeo uenerabilem senatui fecit,
 7   III, 2 |        abesse sibi animaduertit, adeo constanti animo in suam
 8   III, 5 | praeturae petitor candidam togam adeo turpitudinis maculis obsolefactam
 9   III, 8 |        prospere administrassent, adeo perseuerans sententiae suae
10    IV, 1 |     exulem fuisse et restitutum. adeo moderationis beneficio medius
11    IV, 2 |         5 Ciceronis autem factum adeo uisum est probabile, ut
12    IV, 4 |        uidebat. qui ipse quodque adeo inops decessit, ut, nisi
13    IV, 4 |          cognosci potest: namque adeo fuerunt arta, ut Tuccia
14    IV, 5 |     theatro spectare sus tinuit: adeo circumspecta ciuitatis nostrae
15    IV, 7 |  exigeret, tu exilium indiceres++adeo blando uteris imperio++supplicium
16    IV, 8 |   corripienda pecunia occupatus, adeo ut domus eius quasi quaedam
17     V, 2 |    constantissima fide perduxit, adeo ut eum non solum Africa,
18     V, 3 |          sacro sanctiores colis. adeo tibi aliena mala tuis bonis
19     V, 6 |   litterarum otio uix custodiens adeo ualenter pro salute patriae
20    VI, 9 |          6.9.1 Manlius Torquatus adeo hebetis atque obtunsi cordis
21   VII, 6 |           Cannensis autem clades adeo urbem nostram uehementer
22  VIII, 1 |        Scaurus repetundarum reus adeo perditam et conploratam
23  VIII, 3 |      notissimum exemplum euasit, adeo ut pro crimine inprobis
24  VIII, 15|         suae cunctos praestanti, adeo ut primus in conuentu poscere
25    IX, 1 |  Lusitanis telis praestringeret: adeo illi patris sui Numidica
26    IX, 1 |      corporis uires expugnantur, adeo ut nescias ab hostibusne <
27    IX, 2 |   patibulo adfixum gestatum est. adeo aut flagitiosissimi hominis
28    IX, 2 |           se inuisum reddiderat. adeo caeco furore summa quaeque
29    IX, 3 |         E quibus Hannibal mature adeo patria uestigia subsecutus
30    IX, 5 |  uiatorem, sed per clientem suum adeo uiolenter in carcerem praecipitem
31    IX, 5 |         cenaret, aspernatus est. adeo felicitatis et moderationis
32    IX, 15|         in centumuirale iudicium adeo fauorabilis descendit, ut