Liber, caput

 1     I, 1 | aequalem fortunae pariter atque amicitiae societatem quis non ipsius
 2    II, 6 |       fortiter [tueri] et fidem amicitiae constanter praestandam arbitrabantur. ~
 3    II, 9 |        inimicitiis artissimo se amicitiae foedere iunxissent, seruatam
 4   III, 3 |        expetendae populi Romani amicitiae magnam cupiditatem ingenerauit.
 5   III, 8 |  alioquin toto animo Hannibalis amicitiae uacantem, sine quo propositum
 6    IV, 7 |         init. Contemplemur nunc amicitiae uinculum potens et praeualidum
 7    IV, 7 |     futura uita hominis nullius amicitiae cincta praesidio, tam necessarium
 8    IV, 7 |       ne qua ex parte infelicis amicitiae memoriam desereret, tueri
 9    IV, 7 |        aeque robusta constantis amicitiae exempla oboriuntur: prostratis
10    IV, 7 |        Cocles exhibuerat, unius amicitiae adiecta uoluntaria morte
11    IV, 7 |      sinistris quidem auspiciis amicitiae condicionem secuti, sed
12    IV, 7 |         conuicio lacerandus, si amicitiae fido pignore aestimetur,
13    IV, 7 |       deletus, ueteris artaeque amicitiae memor publica custodia liberauit
14    IV, 7 |          haec sunt uera Romanae amicitiae indicia, illa gentis ad
15    IV, 7 |   uindicat: paria enim in cultu amicitiae auso par gloriae portio
16    IV, 7 |    horrido et tristi pertinacis amicitiae ad laetum et serenum uultum
17    IV, 7 |         aetas in excolendo iure amicitiae qua libentius qua etiam
18    IV, 7 |     rogauit ut se in societatem amicitiae tertium sodalicii gradum
19    IV, 7 |       reciperent. hascine uires amicitiae? mortis contemptum ingenerare,
20    IV, 7 |          constantis et benignae amicitiae exempla sine ulla eius mentione
21     V, 1 |        tuam debes! at me foedus amicitiae diique hospitales, sancta
22     V, 1 |         illius ueniam dandam et amicitiae regis fidissimi populo Romano
23     V, 1 |     dataque fide in eodem gradu amicitiae mansurum, ab incepto reuocauit.
24   VII, 3 |         oportere homines in usu amicitiae uersari, ut meminissent
25   VII, 3 |    tranquillitatis non solum ad amicitiae nostrae ius, sed etiam ad
26   VII, 6 |   uirtute clarum, perseuerantis amicitiae pignore impios oculos uerberauit. ~
27   VII, 8 |        moriens pro uetusto iure amicitiae et uultu benigno respexit
28  VIII, 8 |    uegetiores. ~8.8.1 Par uerae amicitiae clarissimum Scipio et Laelius,
29    IX, 11|       suae trucidanda tetendit, amicitiae hostis, diuini beneficii
30    IX, 11|       adfectu rapior: quis enim amicitiae fide extincta genus humanum
31    IX, 11|         qui autem haec uiolatis amicitiae foederibus temptauit subuertere,