Liber, caput
1 I, 1 | infestos [deos] reuerteretur, uerum quia his iurauerat, si captiui
2 I, 1 | effodissent, minatus est. uerum huius temeritatis utinam
3 I, 1 | placidius, ~ sed quod relatu uerum est. sic deorum spreti monitus
4 I, 1 | saeuitia in metu reponebatur. uerum dum acri studio interficiendi
5 II, 2 | patriae uenerationi debeatur, uerum publica instituta priuata
6 II, 4 | Consualium nomine celebrauit. uerum, ut est mos hominum paruula
7 II, 6 | ullis doctorum praeceptis uerum condicionis nostrae habitum
8 II, 7 | quae iam non a singulis, uerum ab uniuerso senatu pro militari
9 III, 2 | maturitatem M. Atilius, uerum barbam suam permulcenti
10 III, 4 | solum hominum consensu, uerum etiam Apollinis oraculo
11 IV, 4 | sepulturae honore caruisset. uerum idcirco perniciosa seditione
12 IV, 6 | adfectu ad aeque honestum, uerum aliquanto ardentiorem et
13 IV, 7 | mores defendere ausus est. uerum quod sequitur multo audacius
14 IV, 7 | trucidandum equitibus obiecit. uerum cognitus a Furio, cui Brutianae
15 IV, 7 | uti uoluerunt, partitus. uerum nulla tam modesta felicitas
16 IV, 8 | maxime probabiles fontes, uerum iudicium et honesta beniuolentia:
17 V, 3 | gratiosos miseriae reddunt. uerum Sextilius non accusatorem,
18 V, 4 | Aetnaei montis gloriam minuo, uerum obscuriori propter ignorantiam
19 V, 6 | secum trahat necesse est. uerum quid adtinet uerbis ista
20 V, 6 | ambobus haberi populis. uerum hoc pactum Karthaginienses
21 V, 8 | praeteriret, inclusum arcere: uerum illud cauti patris narr<ar>etur
22 V, 9 | quia et uiuus moribus eius uerum testimonium et mortuus sanguini
23 V, 9 | inducere in animum posset ut uerum sanguinem ad hoc sceleris
24 VII, 1 | uoluptatibus] contentus. uerum profecto beatae uitae finem
25 VII, 6 | inpensam faciendam care quidem, uerum necessarie conparato cibo
26 VIII, 7 | nec uulgi tantum fauorem, uerum etiam principum familiaritates
27 VIII, 15| et exsolui grate uidemus. uerum etsi mens hoc loco protinus
28 IX, 2 | iusto ergo illum odio, uerum tamen tardo supplicio senatus
29 IX, 5 | eius cruor profunderetur, uerum etiam, cum senatus ad eum
30 IX, 15| se Dione esse procreatum. uerum postquam a Sullana uiolentia
|