Liber, caput

 1     I, 1 |      consilium omisit. quam paucis uerbis de domicilio futuri summi
 2     I, 1 |      locutum constitit ~ prius his uerbis: 'rite me, matronae, dedistis
 3    II, 2 |       legationem quibus acceperant uerbis peregerunt. de his, quae
 4    II, 4 |            uenerabilibus erga deos uerbis iuuentus rudi atque inconposito
 5    IV, 1 |         tinctis aduersus Asiaticum uerbis usurus esset. at is primum
 6    IV, 1 | animaduertit, dixit se scire illum uerbis conceptis peierasse: proinde,
 7    IV, 1 |            ceteros praestaret, his uerbis: ~t§w sof§& pr´tow p“ntvn;
 8    IV, 3 |       missum attulissent, benignis uerbis inuitatus ut eo uti uellet,
 9    IV, 3 | praetereuntis formam inpensioribus uerbis laudasset, intemperantiam
10    IV, 3 |           mihi non obstes'. quibus uerbis illa nimirum inhaesit sententia:
11    IV, 4 |          quod melius personis quam uerbis repraesentabitur. ~4.4.1
12    IV, 7 |           spe conplexus tam paucis uerbis se cum comite suo partitus
13     V, 1 |       passus non est, sed benignis uerbis recreatum diadema, quod
14     V, 2 |         memor beneficii animus tot uerbis laudari potest, quot amplissimae
15     V, 6 |            est. uerum quid adtinet uerbis ista conplecti, quorum tanta
16    VI, 1 |            coacta, cum grauissimis uerbis iniuriam suam in concilio
17    VI, 2 |        dignos libertate iudicant'. uerbis arma sumpserat exasperatosque
18    VI, 4 |        namque ut patris armis, ita uerbis filii fracta cessit. Par
19   VII, 2 |             7.2.ext.4 Iam Platonis uerbis adstricta, sed sensu praeualens
20   VII, 6 |         potestatem redactas paucis uerbis, te scilicet Necessitate
21   VII, 8 |          uultu benigno respexit et uerbis magnum prae se amorem ferentibus
22  VIII, 9 |          id est urbem urbi iunxit. uerbis ergo facundis ira, consternatio,
23  VIII, 10|      spectandum concurreretur: sic uerbis oratoris aspectus et rursus
24  VIII, 10|      pondus, adconmodatum singulis uerbis sonum uocis, efficacissimos
25    IX, 5 |          despexit, senatus tribuni uerbis paruit. ~9.5.3 Cn. autem
26    IX, 11|            cum Scipio monuisset ut uerbis quam ferro diiudicare mallent
27    IX, 11|     execrationis satis efficacibus uerbis adegerit? tu uidelicet efferatae
28    IX, 13|       praebere admonitus ipsis his uerbis iurauit: 'ita uiuam, dabo'. <