Liber, caput

 1     I, 1 |         aquam proprietatem uini, qua homines inebrientur, possidere uoluerit.
 2    II, 6 |             ac minime mirum est quod homines labore ac patientia gaudentes
 3    II, 6 | diligentissime inquirere solebat, ut homines honestatem, uitae rationem
 4    II, 7 |            eiusdem generis et culpae homines elephantis proterendos substrauit,
 5   III, 5 |          inuentus est: dolenter enim homines ferebant pecuniam, quae
 6   III, 7 |          pinxisset, quid de eo opere homines sensuri essent expectandum
 7    IV, 3 |              suadentem ne quid aliud homines quam uoluptatis causa facere
 8    IV, 5 |      conlaberetur. in hunc modum non homines expirant, sed di immortales
 9    IV, 7 |              quod infractae fortunae homines magis amicorum studia desiderant
10    IV, 8 |           maximo et inopinato gaudio homines perculsi primo ueluti non
11     V, 1 |       uictoriam et apud deos et apud homines minimum inuidiae habituram
12     V, 1 |         magis spectaculo delectentur homines dubitabunt: nam si egregium
13     V, 6 |        omnium ordinum, omnis aetatis homines extiterint, sanctissimisque
14    VI, 4 |         dubio istud nostri sanguinis homines dixissent quam audissent. ~
15   VII, 2 |      praedicatione aperte monebat ut homines ipsam potius uirtutem haurirent
16   VII, 3 |           sapientia diuturnior inter homines est quam patria Priene fuit,
17   VII, 3 |          extant, ita aiebat oportere homines in usu amicitiae uersari,
18   VII, 3 |      consequi posse, sed ut haberent homines ubi procursum irae, qui
19   VII, 5 |             cuius rei deformitas sic homines offendit, ut, cum alioqui
20   VII, 7 |     transierat. sed artissimum inter homines procreationis uinculum patris
21  VIII, 1 |           iudicio absoluta est, quia homines uerebantur ne praecipuae
22  VIII, 10|              instruxit, tribus modis homines adgreditur, animos eorum
23  VIII, 13|              emensus, uel ante omnes homines robore senectae admirabilis.
24    IX, 2 |     saeuitiae facit, cui neque uiuos homines medios secare neque parentes
25    IX, 2 |     intestinis et uisceribus egestis homines inserere, ita ut capitibus
26    IX, 11|   dominatione gessit. in quo qui aut homines ullos adiutores inuenerit
27    IX, 13|         locum ferocissimarum gentium homines et a familiis locupletium
28    IX, 14|             fefellit, credideruntque homines ab Antiocho moriente Laodicen