Liber, caput

 1     I, 1 |       usque contraxerat, spatio unius diei confregit. quo constat
 2    II, 5 |     insidiis ueneno perimerent, unius ancillae indicio protractae,
 3   III, 2 |  regendum equum usus fuerat, in unius barbari oculum direxit.
 4   III, 3 |       prosternerent. senis ergo unius eculeo inpositi non supplex
 5   III, 8 | incredibile existimabatur et ad unius tantum auris penetrauerat
 6    IV, 1 |     idem adseuerassent, quoniam unius testimonio aliquem cadere
 7    IV, 3 | donaretur, nihil ex his praeter unius hospitis captiui salutem
 8    IV, 7 |       sors, fortuitum opus, hoc unius cuiusque solido iudicio
 9    IV, 7 |     Horatius Cocles exhibuerat, unius amicitiae adiecta uoluntaria
10     V, 1 |      eoque excipiendo tota urbs unius humani amici uultum habuit.
11     V, 1 |         clementi facto etsi non unius ciuitatis moenia, omnium
12     V, 10|         maerorem ferre scisset, unius diei lucem inter calamitosum
13    VI, 3 |  capitali supplicio adfecerunt, unius ciuis humilibus blanditiis
14    VI, 4 | continuo eum interempturum. hae unius minae et Romanorum languentibus
15   VII, 3 |    Lampsacenae urbis uero salus unius uaframenti beneficio constitit:
16   VII, 3 |       ferro atque igni uastando unius eius fundum inmunem ab hoc
17   VII, 4 |      erat, fugiens, ac paulatim unius cuiusque fictis et compositis
18   VII, 5 |   habita est. quocirca urbs non unius conuiuii numerum, sed totam
19  VIII, 1 |      exploratam sententiam suam unius iudicio concessit, indignum
20  VIII, 7 |    motus cursusque stellarum et unius cuiusque uim, proprietatem,
21  VIII, 7 |     uideret: duplici enimlabore unius saeculi spatium occupasti,
22    IX, 3 |       sed irae uim indico, quae unius ciuitatis et aetates et
23    IX, 8 |        ad Syphacem traiecit, in unius Numidae infidis praecordiis
24    IX, 11|       aut quid his immoror, cum unius parricidii cogitatione cuncta
25    IX, 12|       uirium reliquias fouentem unius grani pertinacior in aridis